കുളിരിൽ വിരിയുന്ന കനൽ പൂവ് 1 [സ്പൾബർ] 1919

“നിനക്കിഷ്ടപ്പെട്ട് തന്നെയല്ലേ അവനെ കല്യാണം കഴിച്ചത്..?’’

“ ഉം…”

“അവനെന്താണ് പണി എന്നാണ് നിന്നോട് പറഞ്ഞത്… ?”

“അത്… ഈ കട നടത്തുകയാണെന്ന്..”

ദാസനൊന്ന് ചിരിച്ചു.

“മോൾടെ വീട്ടുകാര് പ്രശ്നമുണ്ടാക്കില്ലേ..?”

“ഇല്ല…”

“അതെന്താ… ?”

“എനിക്ക് രണ്ടാനമ്മയാ… ഞാനൊഴിഞ്ഞ് പോയാൽ അവർക്ക് സന്തോഷമാണ്..”

സ്നേഹം കിട്ടാതെ വളർന്ന ഈ കുട്ടിയെ അവൻ വലയിലാക്കിയതാണെന്ന് ദാസന് മനസിലായി.

“നിങ്ങൾ രണ്ട് മതക്കാരാണ്..അത് ഭാവിയിൽ ഒരു പ്രശ്നമാവില്ലേ..?”

“എന്റെ മതമനുസരിച്ച് ജീവിക്കാൻ വിനോദേട്ടൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… “

എല്ലാ പഴുതും അവൻ അടച്ചിട്ടുണ്ട്..

“ശരി… എന്നാ വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നേ..?”

“ ഇന്ന് തന്നെ… എന്റെ എല്ലാ സാധനങ്ങളുമായാണ് ഞാൻ പോന്നത്.””

ഇനിയൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് ദാസന് മനസിലായി. ഇവളവനെ പൂർണമായും വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു.

“ഇതിന് മുൻപ് നിങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് താമസിച്ചിരുന്നോ..?”

കാര്യങ്ങളറിയാനായി ദാസൻ ചോദിച്ചു.

“ഉം… രണ്ട് ദിവസം… “

“എവിടെ… ?”

“ഒരു കൂട്ടുകാരന്റെ വീട്ടിൽ..”

ഇനിയൊന്നും ചോദിക്കേണ്ടതില്ല..

“ശരി… നീ വാ..”

ദാസൻ പുറത്തിറങ്ങി.

“മോള് ചെന്ന് വണ്ടിയിലിരിക്ക്… ഇവനിപ്പോ വരും… “

ദാസൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഷിഫാന കടയുടെ മുൻപിൽ നിർത്തിയിട്ട ഓട്ടോയിൽ കയറിയിരുന്നു.

വിനോദ് ചോദ്യഭാവത്തിൽ ചേട്ടനെ നോക്കി.

“ ഇന്ന് തന്നെ അവളെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവരികയാണല്ലേ… ?”

അവൻ തലയാട്ടി.

“എടാ പൊട്ടാ..നല്ലൊരു കട്ടിലുണ്ടോ നിനക്ക്..? നല്ലൊരു കിടക്കയുണ്ടോ..?
നല്ലഡ്രസുണ്ടോ..?
അവൾക്കും വേണ്ടേ കുറച്ച് ഡ്രസ്..?
ഒരാഴ്ച മുമ്പെങ്കിലും എന്നോടൊന്ന് പറയാരുന്നില്ലേ നിനക്ക്… ?”