കുമാരസംഭവം 1 [Poker Haji] 265

‘എന്റെ പൊന്നു തള്ളേ ഞാനിനി എന്തു ചെയ്യും.’
‘ഇനീപ്പൊ അതോര്‍ത്തിട്ടെന്താ കാര്യം വര്‍ഷം പത്തു കഴിഞ്ഞില്ലെ.പിന്നെ നിന്റെ ശരീരത്തിലൊരുപാടു മാറ്റങ്ങളൊക്കെ വന്നില്ലെ.’
‘എന്നാലും അത്രക്കു മാറ്റങ്ങളൊക്കെ വന്നു കാണുമൊ വല്ല്യമ്മേ.അച്ചന്‍ ജയിലീ പോകുന്ന സമയത്തൊക്കെ തന്നെ പത്തു പതിനെട്ടു വയസ്സില്ലാരുന്നൊ.അപ്പൊത്തന്നെ നെഞ്ചും കുണ്ടിയൊക്കെ പൊങ്ങി വന്നിരുന്നല്ലൊ.’
‘എന്തായാലും ഇനി പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല അവന്‍ കാണണ്ടതു കണ്ടു. ഇനി അതിനെ പറ്റി ഓര്‍ത്തിട്ടൊരു കാര്യവുമില്ല.അവനെങ്ങാനും ഇനി ഇങ്ങോട്ടു വരുന്നുണ്ടോന്നു നോക്കിയാല്‍ മതി.’
‘ആ അതും ശരിയാ അന്നങ്ങനെ സംഭവിച്ചൂന്നു വെച്ചു ഇപ്പൊ വെവലാതിപ്പേടെണ്ട കാര്യമുണ്ടൊ അല്ലെ.’
‘അത്ര തന്നെ. ആ പിന്നെ അവനിങ്ങോട്ടെങ്ങനും ആണു വരുന്നതെങ്കി നീയൊന്നു സൂക്ഷിച്ചോളണെ മോളേ’
‘എന്തിനു’
‘എടീ അതല്ല അവനവിടെ പത്തു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞിട്ടു വരുവല്ലെ.അതും ഒരു പെണ്ണിന്റെ മണം പോലും കിട്ടാതെ.ഇവിടെങ്ങാന്‍ വന്നാല്‍ ചെലപ്പൊ നിന്റെ കുളിസീന്‍ പിടിത്തം വീണ്ടും തൊടങ്ങിയാലൊ.’
‘ഒന്നു പൊ തള്ളേ മനുഷ്യനെ വെറുതെപേടിപ്പിക്കാനായിട്ടു ഓരോന്നു എളക്കിക്കൊണ്ടു വന്നോളും.ഇനി അഥവാ ഇങ്ങോട്ടു വന്നാല്‍ പെണ്ണിന്റെ മണം കിട്ടാന്‍ നിങ്ങടെ കാലൊന്നകത്തിക്കൊടുത്താപ്പോരെ.അമ്മയില്ലാത്തതു കണ്ടു അച്ചനു സാധനം കിട്ടില്ലെന്നുള്ള വിഷമോം മാറും .നിങ്ങടെ സാമാനത്തിലു പാലു നെറക്കുകേം ചെയ്യാം’
‘ഒന്നു പോടീ അന്നങ്ങനെ ആണെന്നു വെച്ചു ഇപ്പൊ അങ്ങനോക്കെ ആവണമെന്നുണ്ടൊ.ഒന്നും രണ്ടുമല്ല പത്തു വര്‍ഷത്തെ ഇടവേളയാണു ഉണ്ടായതു കേട്ടൊ.അന്നത്തേതില്‍ നിന്നും എന്റെ പ്രായം പത്തു വയസ്സാ കൂടിയതു.’
‘ അതിനിപ്പൊ എന്താ വല്ല്യമ്മെ നിങ്ങടെ സാധനമൊക്കെ നല്ല ഇളം പരുവമല്ലെ.’
‘ഒന്നു പോടീ അവിടുന്നു.നമ്മളെന്തിനാ ഈ എഴുതാപ്പുറമൊക്കെ വായിക്കുന്നതു.അവനിങ്ങോട്ടു വരുമെന്നു എനിക്കു തോന്നുന്നില്ല.ഇത്രേം കാലം ആരുമന്വെഷിച്ചിതുവരെ അങ്ങോട്ടു ചെന്നിട്ടില്ലല്ലൊ.അതോണ്ടു വരാന്‍ സാധ്യതയില്ല.’
‘ശരിയാ ചെലപ്പൊ അങ്ങനായിയിരിക്കും നിങ്ങളു പറഞ്ഞപോലെ നമ്മളെന്തിനാ വെറുതെ എഴുതാപ്പുറം വായിക്കുന്നെ അല്ലെ’
രമണിയുടെയും ഇന്ദുവിന്റെയും സംസാരം അങ്ങനെ നീണ്ടു നീണ്ടു പോകുമ്പോള്‍ വേറൊരിടത്തു
‘ചേട്ടാ ..ചേട്ടൊ’
ജനല്‍ കമ്പിയേല്‍ തല ചാരി വെച്ചു കൊണ്ടുറങ്ങിപ്പോയ കുമാരനെ കണ്ടക്ടര്‍ വിളിച്ചുണര്‍ത്തി.പെട്ടന്നു കണ്ണു തുറന്ന കുമാരനു ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.ഏതൊ സ്റ്റാന്റില്‍ ബസ്സ് നിറുത്തിയിട്ടിരിക്കുന്നുണ്ടു.കുമാരന്‍ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ കണ്ടക്ടറുടെ മുത്തെക്കു നോക്കി
‘ചേട്ടാ കായംകുളം എത്തി എറങ്ങുന്നില്ലെ.’
പെട്ടന്നാണു കുമാരനു ബോധോധയം ഉണ്ടായതു.അയാള്‍ ചാടിപ്പിടഞ്ഞെണീറ്റ് ബസില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി.ചുറ്റും നോക്കി എല്ലാവരും അവരവരുടെ ധൃതിയിലാണു തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കാനാരുമില്ല.അയാള്‍ നേരെ അടുത്തു കണ്ട ഒരു കൊച്ചു തുണിക്കടയില്‍ കയറി രണ്ടു ഷര്‍ട്ടും കൈലിമുണ്ടും ഒരു തോര്‍ത്തും മേടിച്ചിട്ടു നേരെ പ്രൈവറ്റു ബസ്സ് സ്റ്റാന്റിലേക്കു നടന്നു.അവിടെ ആദ്യം പിടിച്ചിട്ട ബസില്‍ കേറി ചാരുമ്മൂടിനു ടിക്കറ്റെടുത്തു.

തുടരും