കുഞ്ഞമ്മയുടെ അമ്മിഞ്ഞ [പവി] 310

‘ ആണുങ്ങള്‍ ആവുമ്പോള്‍ ചെളിയില്‍ ചവിട്ടുന്നതും കഴുകുന്നതും സര്‍വ്വസാധാരണമാണ്…. കുറച്ചൊക്കെ…. കണ്ടില്ല… കേട്ടില്ല… എന്ന് വച്ചേക്കണം….. നമ്മള്‍ പെണ്ണുങ്ങളാ….. നമുക്ക് മാത്രേ ഉള്ളൂ നഷ്ടം…. ഇല മുള്ളില്‍ വീണാലും…..’

അമ്മ എങ്ങും തൊടാത്ത മട്ടില്‍ ശാന്തിയെ ഉപദേശിച്ചു…. ഗുണദോഷിച്ചു…

അമ്മയ്ക്ക് ശാന്തിക്കുഞ്ഞമ്മ അനിയത്തിയല്ല… ശരിക്കു മോളെ പോലെ ആയിരുന്നു…

‘ പ്രേമയെക്കാള്‍ ഇളയതല്ലേ…’

‘ ചേച്ചീ…. ആരും പറഞ്ഞ് കേട്ടതല്ല…. ഞാന്‍ കണ്ടതാ…….. നേരിട്ട്…. ഭാര്യയുടെ മുന്നില്‍ മറ്റൊരുത്തിയുമായി ഇണ ചേര്‍ന്നിട്ട്….. പിന്നെയും ഞാന്‍…!’

കുഞ്ഞമ്മ നെടുവീര്‍പ്പോടെ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി..

‘ എന്നാലും…. നഷ്ടം ആര്‍ക്കാ മോളെ…?’

‘ ചേട്ടന്‍ ചേച്ചി കാണ്‍കെ മററ്റൊരു സ്ത്രീയെ ഇത് പോലെ ചെയ്താല്‍ ചേച്ചിക്ക് ഇഷ്ടമാ…’

അവള്‍ ഇത്രയ്ക്ക് കടത്തി പറയുമെന്ന് വിചാരിച്ചു കാണില്ല…

‘ ഇഷ്ടമല്ലങ്കില്‍… ഞാന്‍ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോയേക്കാം…..’

കുഞ്ഞമ്മ പര്‍ജന്യാസ്ത്രം തൊടുത്തു…

അമ്മ പിന്നെ ഒന്നും ഉരിയാടിയില്ല

‘ ഈ വിളഞ്ഞ് പഴുത്ത മല്‍ഗോവ കണ്ടാല്‍…?’

കെട്ടിയോനെ പറ്റിയാ അമ്മയ്ക്ക് ആധി…

‘ മോളെ കെട്ടിച്ചയച്ചിട്ടും രാത്രി കിടക്കപ്പൊറുതി തരാത്ത ആളാ…’

എപ്പോഴും അമ്മയുടെ ഒരു കണ്ണ് തുറന്ന് വച്ച് കുഞ്ഞമ്മയുടെ പിന്നാലെ ഉണ്ടായിരുന്നു

ശാന്തി കുഞ്ഞമ്മയുടെ തിരിച്ച് വരവ് എന്നാല്‍ പ്രേമിന് നന്നേ ബോധിച്ച മട്ടാണ്…

പ്രേമേച്ചി പോയേ പിന്നെ മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും ഇരിക്കാന്‍ ആളെ കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു, പ്രേം

കൂടെ ഇരുന്ന് നിര്‍ദോഷമായി കുറുമ്പ് കാട്ടാനും ‘ അങ്കവും കാണുന്നതിനൊപ്പം താളിയും ഒടിക്കാം ‘ എന്ന മട്ടില്‍ ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൗസിലൂടെ ദൃശ്യമാവുന്ന കുഞ്ഞമ്മയുടെ സമൃദ്ധമായ മുലച്ചാലിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിച്ചും പ്രേം നിര്‍വൃതി കൊണ്ടു

ശാന്തി കുഞ്ഞമ്മയുടെ മയ്യെഴുതിയ കണ്ണിലെ തിളക്കം…. പരല്‍ മീന്‍ കണക്ക് പിടയ്ക്കുന്ന മിഴിയിണകള്‍…

കാണുമ്പം കാണുമ്പം പ്രേമിനെ വികാരം കൊള്ളിച്ചു

അരുതാത്ത ചിന്ത പ്രേമിന്റെ ഉള്ളില്‍ കൂട് കെട്ടി..

കുഞ്ഞമ്മയ്ക്കായി അരയില്‍ ഒരു മൂന്നാം കാല്‍ കുലച്ച് നിന്നു…

തുടരും