കുഞ്ഞു ആഗ്രഹം 3 [Kuttan] 400

മക്കൾ പോയതിനു ശേഷം ഞാൻ കല്യാണ വീട്ടിൽ ഇരുന്നു ഞങ്ങളുടെ സമപ്രായക്കാരായ സ്ത്രീകളുമായി സൊറ പറഞ്ഞും, മറ്റുള്ളരുടെ കുറവുകളും കുറ്റങ്ങളും പറഞ്ഞും സമയ കളഞ്ഞു. സമയം വൈകുന്നേരം 07:30 ആയപ്പോഴേക്കും ഇനി വീട്ടിലേക്കു പോകാം എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ ഞാൻ ഇറങ്ങി. പുറത്തു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ നല്ല ഇരുട്ടായിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടു ഒറ്റയ്ക്ക് പോകണ്ട എന്ന് എന്റെ കൂട്ടുകാരികൾ വിലക്കി. ടാക്സി പിടിച്ചു വിടാം എന്ന് പലരും പറഞ്ഞു. അവരെ ആരെയും ആ അവസരത്തിൽ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാൻ എനിക്ക് മനസ്സുവന്നില്ല, അതിനാൽ ഞാൻ ഫോൺ വിവിളിച്ചു മൂത്ത മകനോട് ബൈക്കുമായി വന്നു എന്നെ കൂട്ടിയിട്ടു പോകാൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. എന്നാൽ ഏകദേശം ഇരുപതു മിനുട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവൻ വന്നത്, അതും ബൈക്കിൽ അല്ല നടന്നു.
എന്നാലും ഒറ്റയ്ക്ക് പോകണ്ടല്ലോ എന്ന സമാധാനത്തോടെ ഞാൻ എന്റെ കൂട്ടുകാരികളുമായി യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി. വലിയ മെയിൻ റോഡ് അല്ലെങ്കിലും ചെറിയ ഒരു ഓഫ് റോഡിലൂടെ ആണ് ഞങ്ങൾക്ക് പോകാൻ. ഇരുവശത്തുമുള്ള വീടുകളിൽ പ്രകാശമുണ്ടെങ്കിലും റോഡിലേക്കുള്ള വെളിച്ചം നന്നേ കുറവാണ്. അൽപ്പം മുന്നോട്ട് പോയപ്പോഴേക്കും എന്റെ ഇടതുവശത്തു കൂടെ വന്ന മൂത്ത മകൻ അവന്റെ വലത്തേ കയ്യാൽ എന്റെ ഇടത്തെ കൈ പിടിച്ചു.
എന്താടാ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഒന്നുമില്ല അമ്മെ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ എന്റെ കൈ പിടിച്ചു നടന്നു. ഞാനും മകൻ തന്നെയാണല്ലോ എന്ന് വിചാരിച്ചു എതിർക്കാതെ അവനോടൊപ്പം നടന്നു. എന്നാൽ എപ്പോഴെങ്കിലും റോഡിലൂടെ ആരെങ്കിലും വരുന്നത് കണ്ടാൽ അവൻ എന്റെ കൈ വിടുകയും, അവർ പോയതിനുശഷം വീണ്ടും കയ്യിൽ പിടിച്ചു നടക്കുകയും ചെയ്തു. മടക്ക യാത്രയിലെല്ലാം ഞങ്ങളുടെ സംസാരം ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ നടന്നത് തന്നെയാണ്.
മൂ. മകൻ : ഇന്നലെ രാത്രി അച്ഛൻ അടുത്ത് വരുന്നത് കണ്ടു. എന്താ കാര്യം?
ഞാൻ : നീ അധികം ഉരുണ്ടു കളിക്കുകയൊന്നും വേണ്ട, നീ ഇന്നലെ ഞങ്ങളെ നോക്കി കിടക്കുന്നതു ഞാൻ കണ്ടതാണല്ലോ.
മൂ. മകൻ : ആണോ, ഞാൻ ചുമ്മാ നോക്കിയത്. പക്ഷെ അമ്മ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തു കൊടുക്കുമെന്ന് സ്വപ്നത്തിൽ പോലും ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല.
ഞാൻ : എന്ത് ചെയ്തു കൊടുക്കുന്നതാ നീ പറയുന്നത്.
മൂ. മകൻ : അമ്മ അച്ഛന്റേതു എടുത്തു വായിൽ വച്ച് ചപ്പിയില്ലേ, അത്.
ഞാൻ : എനിക്ക് പൊതുവെ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് ഇഷ്ടമില്ലാത്തതാണ്, അതും നന്നായി മദ്യപിച്ചു വന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ. പക്ഷെ അങ്ങനെ ചെയ്തില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ അയ്യാൾ അപ്പോഴൊന്നും അവിടെ നിന്നും പോകില്ലായിരുന്നു. എനിക്കും ഒരുപാട് സമയം ആ വൃത്തികെട്ട ഗന്ധം സഹിക്കേണ്ടി വന്നേനെ. അതുകൊണ്ടു ആണ് വായിൽ എടുത്തു എത്രയും പെട്ടെന്ന് കളയാൻ നോക്കിയത്.
മൂ. മകൻ : എന്ത് കളയുന്ന കാര്യം ആണ് അമ്മെ?
ഞാൻ : പിന്നെ, എന്റെ വായിൽ നിന്നും കേൾക്കാനുള്ള ആകാംഷ നോക്കിയേ. എന്തായാലും നിനക്ക് അറിയാവുന്ന കാര്യം തന്നെയാണ്.
മൂ. മകൻ : അയ്യോ എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല, എന്ത് കളയുന്ന കാര്യമാ അമ്മെ
ഞാൻ : എനിക്ക് അറിയാം, നീ മനഃപൂർവ്വം എന്നെ കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കാൻ നോക്കുന്നത് ആണ്.