ലക്ഷ്മി 3 [Maathu] 1362

“മ്മ്.. എന്തെ ”

ഞാൻ ചുമല് കൊണ്ട് ഒന്നുല്ല എന്ന ആക്ഷൻ ഇട്ട് ടേബിളിൽ ഉള്ള ചാവി എടുക്കാൻ പോയി

“ചെക്കന്റെ നോട്ടം ഒന്നും ശെരി അല്ലല്ലോ.”

‘ അയ്യടാ…നോക്കാം പറ്റിയ ഒരു സാധനം ‘

“പിന്നെ എന്തെ ഇത്ര നേരം നോക്കിയത് ”

‘അത് ഞാൻ ചാവി തിരഞ്ഞതാ ‘

“അത് എന്റെ ബോഡിലാണോ ഉള്ളത് ” ഇവളിത് വിടുന്ന ഭാവം ഇല്ലാലോ

‘ശെരി സമ്മതിച്ചു ഞാൻ ഒരു ദുർബല നിമിഷത്തിൽ നോക്കി പോയി. ഇനി നോക്കത്തില്ല പോരെ ‘ “ഞാൻ അതിന് നോക്കണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ”

ഹേ..ഇവളിത് എന്തോന്നാ പറയുന്നേ..

“പിന്നെ പോവുന്നത് ഒക്കെ കൊള്ളാം.10.00 മണിയുടെ ഉള്ളിൽ വീട്ടിൽ എത്തണം മനസ്സിലായോ ”

‘ഞാൻ എനിക്ക് നേരം ആകുമ്പോയേ വരൂ ‘ “എന്താ പറഞ്ഞേ ”

അവള് ബെഡിൽ നിന്നും വന്ന് എന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു.

‘എന്താ കേട്ടില്ലേ ഞാൻ എനിക്ക് തോന്നുന്ന നേരത്തെ വരൂ ‘

അവള് അടുത്തേക്ക് വരുന്നതിനനുസരിച് ഞാൻ പുറകിലോട്ട് നടന്നു. അവസാനം ഞാൻ ചുമരിൽ മുട്ടി നിന്നു. അവൾ എന്നെ തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന മട്ടിൽ മുന്നിൽ വന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട്.

“ഒന്നും കൂടെ പറഞ്ഞെ ”

‘അത്… ഞാ… ഞാൻ….. എന്..’

മൈര് വായിൽ ആണേ ഒന്നും വരുന്നില്ല. ആ ഫാനിന്റെ കാറ്റ് ഉണ്ടെങ്കിലും ഞാൻ വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി. അവള് കയ്യ് എന്റെ രണ്ട് വശത്തും കുത്തി. ദൈവമേ ഇവളിത് എന്താ ചെയ്യണേ. മെല്ലെ തല എന്റെ സൈഡിലോട്ട് കൊണ്ട് പോയി. എന്നിട്ട് നാവ് കൊണ്ട് എന്റെ കഴുത്തിൽ വട്ടം വരച്ചു. ഞാൻ ശോസം വിടാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയി പോയി.

“മ്മ്മ്… ഇനി പറ കിച്ചു പോയിട്ട് 10.00മണിക്ക് ഉള്ളിൽ വരില്ലേ ”

ഞാൻ അതിന് യാന്ദ്രികമായി തലയാട്ടി

“എന്നാ പൊക്കോ എന്റെ കിച്ചൂട്ടൻ.”

എന്നിട്ട് അവള് കയ്യ് എടുത്ത് മാറ്റി.

“ച്ചി…വായ് മൂടെടാ ” ഞാൻ അപ്പോഴാണ് ഒന്ന് ബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്.ഞാൻ വേഗംമുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോയി. എന്താപ്പോ ഇവിടെ നടന്നെ. ഞാൻ എന്താ അവളോട് ഒന്നും പറയാതിരുന്നേ. ചെ മോശം ആയല്ലോ.. ഉള്ള വെല പോയി. എന്റെ ബോധമില്ലാത്തവനെ പോലെയുള്ള നടത്തം കണ്ടിട്ട് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു മാമൻ. “എന്താടാ അണ്ടി പോയെ അണ്ണനെ പോലെ നടക്കണേ “