ലക്ഷ്മി 5 [Maathu] 542

 

ഞാൻ വണ്ടി എടുത്ത് അവരുടെ മുന്നിലൂടെ പോയി.എന്റെ കൂടെ ഇരിക്കുന്ന നിവിയും വിദ്യയും ചെറിയ പേടിച്ച മട്ടുണ്ട്.

 

---

---

കിച്ചു പോകുന്നതും നോക്കി ഇരിക്കാണ് si കിരൺ.തിരിച് ജീപ്പിൽ കയറാൻ നിൽകുമ്പോളാണ് ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നത്.ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി ഡിസ്പ്ലേയിൽ `ജോർജ് ചേട്ടായി ‘ എന്ന് കണ്ടപ്പോ പെട്ടെന്ന് എടുത്തു.

 

“എന്താ ചേട്ടായി.”

 

‘നീ എവിടെയാ ‘

 

“ഞാൻ ആ കാർത്തിക്കിനെ പറ്റി അന്നെഷിക്കായിരുന്നു.”

 

‘എന്നിട്ട് വല്ലോം കിട്ടിയോ ‘

 

“പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ഒന്നും ഇല്ല..”

 

‘മ്മ്… ഞാൻ ഏതായാലും കുറച്ച് ദിവസം മാറി നിൽക്കാണ്. കിരണേ നമ്മള് കുറച്ചാളെ ഇനി ബാക്കിയുള്ളു. ബാലേട്ടന്റെ കേസ് നമ്മള് കുറച്ച് കാര്യമായിട്ട് എടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കില്ലായിരുന്നു.’

 

 

“മ്മ്… ചേട്ടായി പൊക്കോ… ഞാൻ ഇവിടെ നോക്കിക്കൊള്ളാം ”

 

‘നീ ഇത് എന്ത് ഭാവിച്ചാ ‘

 

“വേറൊന്നും ഇല്ല ചേട്ടായി ഉണ്ട ചോറിനോട് നന്ദി… അത്രേള്ളൂ ”

 

‘നിന്നെ ഉപദേശിക്കാൻ ഒന്നും ഞാൻ ഇല്ല. നാളെ ഏതായാലും കേസന്നേഷേണത്തിന്റെ ടീമിൽ നിന്നെ ഉൾപെടുത്തിയിട്ടുള്ള സെർക്കുലർ വരും…….പിന്നെ അവനെ അന്വേഷിച്ചിട്ട് എന്തായി ‘

 

“അവൻ ഇവിടൊക്കെത്തന്നെ ഉണ്ട്.. പക്ഷെ അവൻ ആ ടൈമിൽ വീട്ടിൽ ആയിരുന്നു എന്നാണ് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത് ”

 

‘അപ്പൊ അവൻ അല്ലല്ലേ ‘

 

“ഒന്നും ഉറപ്പിച്ച് പറയാൻ ആയിട്ടില്ല……”

 

‘അതെന്താ ‘

 

“രമേശന്റെ മോൻ അല്ലെ… അതിന്റെ ഗുണം ഇവനക് കിട്ടാതിരിക്കില്ലല്ലോ…. മാത്രമല്ല അവൻ പലതും മറക്കുന്നുണ്ട് അവന്റെ മുഖത്തെ ഭാവങ്ങൾ പലതും പറയുന്നുണ്ട്.”

 

‘മ്മ്… നീ എന്തായാലും അന്നെഷിക്ക് ന്നാ ഞാൻ വെക്കാ ‘

 

 

“മ്മ്.. ശെരി ചേട്ടായി

 

---

---

 

“എന്താണ് നിവി കുട്ടാ പേടിച്ചോ ”

 

ഇല്ലാ എന്ന് അവൻ തലയാട്ടി.