ലക്ഷ്മി 9 [Maathu] 364

 

കഴുത്തിൽ ചൂട് വെള്ളത്തിന്റെ സ്പർശനം അറിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവൻ കരയാണെന്ന് മനസ്സിലായത്..

ഉള്ള പ്രേശ്നമെല്ലാം ആ സമയത്ത് തിരസ്കരിച്ചു… അവന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു…

 

അവന്റെ നിറഞ്ഞൊഴുകിയ കണ്ണുകളിൽ കുറച്ചു നേരം നോക്കി നിന്നു..അതിലെനിക്ക് കാണാ അവൻ എത്രത്തോളം എന്നെയും കണ്ണനെയും മിസ്സ് ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന്… ഊർന്നു വീഴാറായ കണ്ണീർ തുള്ളികളെ തുടച്ചു മാറ്റി കൊടുത്തു നെറ്റിയിൽ ഒരു മുത്തം കൊടുത്തു..

 

“നിനക്കെന്താ കിച്ചു ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് മറുപടി പറഞ്ഞാ… ”

അവന്റെ തല മാറിലേക്ക് അമർത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

 

“എന്നാ ഈ നിമിഷം ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ വരാ… നീ പറയാത്തത് കൊണ്ടല്ലേ നമ്മളിങ്ങനെ ജീവിക്കിണെ…അറ്റ് ലീസ്റ്റ് ആ പെണ്ണാരാന്നെങ്കിലും പറ ”

 

‘ഞാൻ പറയാ… കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ട്… നിന്റെ എല്ലാ ചോദ്യങ്ങൾക്കുമുള്ള ഉത്തരം ‘

മാറിൽ നിന്നും തലയുഴർത്തി എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.

 

“അതെന്താ നിനക്ക് ഇപ്പൊ പറഞ്ഞാ ”

 

‘ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ പറയാമെന്ന്.. ഇപ്പൊ എന്റെ മൈൻഡ് ആകെ തിരിഞ്ഞ് മറഞ്ഞു കിടക്കാണ് ‘

 

“പറയുമ്പോ ഈ ക്രൈം മുഴുവൻ ചെയ്തത് നീ ആകുവോ ”

അവന്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലോടിച്ചു ചോദിച്ചു

 

‘ഞാനല്ല ചെയ്തത്… അത്‌ നിനക്ക് ഉറപ്പ് തരാ ‘

 

“.. അങ്ങനെ ആയി വരരുതെന്നാണ് പറഞ്ഞത്…”

 

‘മ്മ് ‘

 

“നീ എന്തിനാടാ ആ സൂപ്പർമാർക്കറ്റിന്റെ മുകളിൽ പോയി കൊതുക് കടിയും കൊണ്ട് ഉറങ്ങുന്നത്… വീട്ടിൽ കിടന്നുറങ്ങിയാ പോരെ ”

 

‘അതോ… അത്‌ ഞാൻ രാത്രിയായാൽ നിന്നെ കാണാനായി ഇറങ്ങും… ഇവിടെ ഗേറ്റിന്റെ അടുത്തെത്തിയ തിരിച് പോകും… പിന്നെ ചേച്ചീനെ വിളിച് ബുന്ധിമുട്ടിക്കണ്ടല്ലോന്ന് വിചാരിച് അവിടെ പോയി കിടക്കുന്നതാ ‘

 

“അതെന്താ ഇവിടെ ഗേറ്റിന്റെ അടുത്തെത്തിയ തിരിച് പോകുന്നെ.. ഇങ്ങോട്ട് കേറാൻ മേലെ ”

 

‘ആ ബെസ്റ്റ്.. ഞാൻ വിളിച്ചാ ഫോണെടുക്കില്ല.. മെസ്സേജ് കണ്ടാ തിരിച് റിപ്ലൈ അയക്കത്തില്ല… ഇനി തമ്മിൽ കണ്ടാലോ മിണ്ടുന്നത് പോയി ഒന്ന് നോക്കും കൂടെയില്ല അങ്ങനെയുള്ളപ്പളല്ലേ ഞാൻ രാത്രി ഇവിടേക്ക് വരുന്നേ ‘