ലക്ഷ്മി 9 [Maathu] 364

അതും വിളിച് അവന്റെ ഇരുവശത്തും കൈ കുത്തി അവനെ കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ട് ആ നുണകുഴിയുള്ള കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മയും കൊടുത്തു..

 

അവനടുത്തേക്ക് പോയ നിമിഷം കണ്ണനവന്റെ കുഞ്ഞി കൈ കൊണ്ട് കിച്ചുവിന്റെ ഷർട്ടിൽ പിടിച്ചു അവനെ എടുക്കാൻ എന്നോണം കിടന്നു..

ഇവര് അച്ഛനും മോനും തമ്മിൽ ഉള്ളേടത് നമുക്കെന്ത് കാര്യം… കയ്യിലുള്ള ഷർട്ട്‌ ബെഡിൽ വച്ചു കിച്ചുവിനെ മറികടന്നു വാതിലിന് നേരെ നടന്നു.. പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ നേരത്ത് കിച്ചു വിളിച്ചെങ്കിലും കേട്ട ഭാവം നടിക്കാതെ തായേക്ക് ഇറങ്ങി..

അടുക്കളയിൽ അമ്മ ചായ ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്… ദേവു പലഹാരങ്ങൾ പ്ലേറ്റുകളിലേക്ക് നിരത്തി വയ്ക്കുന്നുമുണ്ട്…

 

ഞാനവിടെയുള്ള തിണ്ണയിൽ കയറിയിരുന്നു…

 

ഗ്യാസ് ഓഫ് ചെയ്ത് ചായ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് ഒഴിക്കുന്നുണ്ട് അമ്മ.

 

“ഡി… പോയി കിച്ചൂനെ വിളിച്ചേ ചായ കുടിക്കാൻ ”

 

‘പിന്നെ എനിക്കൊന്നും വയ്യ ‘

 

“ദേ.. ഞാനൊന്നങ്ങോട്ട് തന്നാലുണ്ടല്ലോ…പോയി വിളിക്കെടി ”

 

‘തന്നാൽ ഞാൻ അത്‌ കൊള്ളും.. അത്രന്നെ ‘

 

“ഓ.. ഇങ്ങനെ ഒരു സാധനം… ദേവു നീ പോയി വിളിച്ചേ ”

 

അമ്മയത് പറഞ്ഞപ്പോ ദേവു കിച്ചുവിനെ വിളിക്കാൻ മുകളിലേക്ക് നടന്നു.

 

“എന്റെ ലക്ഷ്മി നിനക്കെന്താ പ്രശ്നം ”

 

‘എനിക്കൊരു പ്രശ്നവുമില്ല…’

 

അത്‌ പറഞ്ഞപ്പോ അമ്മ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി

 

“മ്മ്.. ആ പലഹാരങ്ങലെങ്കിലും എടുത്ത് വയ്ക്കാൻ സഹായിക്കോ ”

 

അതും പറഞ് അമ്മ ചായ നിറച്ച ഗ്ലാസുമെടുത്ത് ടേബിളിന് അരികിലേക്ക് നടന്നു.

 

പിറകിലായി ഞാനും പലഹാരങ്ങളുമായിട്ട് ചെന്നു.. ആ സമയത്ത് കോണിയിറങ്ങി കിച്ചുവും അവന്റെ കയ്യിലായി കണ്ണനും വരുന്നത്.. കണ്ണന്റെ കൂക്കി വിളി ഇതു വരെ നിന്നിട്ടില്ല….

 

“കിച്ചു ഇരിക്കടാ ”

അവനോടായി അമ്മ പറഞ്ഞു. ശേഷം എന്റെ സൈഡിലായി വന്നു നിന്നു.. ഇനി ഞാൻ അവിടെന്ന് പോകും എന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടായിരിക്കും….

 

‘അച്ഛനില്ലേ അമ്മേ ”

കസേരയിൽ ഇരുന്ന് കണ്ണനെ മടിയിൽ ഇരുത്തി കൊണ്ടു വച്ച ചായ ഒരിറുക്ക് കുടിച്ചോണ്ട് ചോദിച്ചു..