“ആന്റി പറേന്നത് ചെയ്യാനല്ലേ എന്നെ ഇവിടെ നിര്‍ത്തിയേക്കുന്നത്..” നിഷാദ് കള്ളനെപ്പോലെ അവരെ നോക്കി. വന്യമായി ഉയര്‍ന്നു താഴുന്ന മുലകള്‍. വിശാലമായ വയറില്‍ മുത്തുമണികള്‍ പോലെ തിളങ്ങുന്ന വിയര്‍പ്പുകണങ്ങള്‍.
“എന്തും ചെയ്യുമോ നീ, എന്തും?”
നിഷാദ് അവരുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. ആ വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകളിലെ ദാഹം അവന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
“ഇവിടെ വയ്യാതെ കിടക്കുന്ന ചേട്ടനും ഞാനും മാത്രമേ ഉള്ളൂ. നിന്നെ, നിന്നെ എങ്ങനെ വിശ്വസിക്കും ഞാന്‍, എങ്ങനെ..” തളര്‍ന്ന ശബ്ദത്തില്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞു.
ലക്ഷ്മിയമ്മ വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് കട്ടിലിലേക്ക് വീണു. എന്താണോ പറയാന്‍ ആശിച്ചത്, അത് ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ് അവരില്‍ നിന്നും ബഹിര്‍ഗ്ഗമിച്ചത്. കട്ടിലില്‍ കമിഴ്ന്നു കിടന്ന് അവര്‍ കണംകാലുകള്‍ ഉയര്‍ത്തി. സ്വര്‍ണ്ണക്കൊലുസുകള്‍ അണിഞ്ഞ കൊഴുത്ത കാലുകള്‍ നഗ്നമാക്കി മുമ്പോട്ടും പിമ്പോട്ടും ചലിപ്പിച്ചു. നിഷാദ് സ്തംഭിച്ച് നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു. മുമ്പില്‍ വിരിഞ്ഞുകിടക്കുകയാണ് ഏതു പുരുഷനും ഭ്രാന്തമായി കൊതിക്കുന്ന കൊഴുത്ത ഇര. അടിമുടി വെണ്ണ. ആ കാല്‍പ്പാദങ്ങള്‍ക്ക് എന്ത് തുടുപ്പാണ്. ചുവന്ന ചായം പൂശിയ നഖങ്ങള്‍ക്ക് എന്ത് ഭംഗിയാണ്! അരക്കെട്ടില്‍ അരഞ്ഞാണം ഇറുകി അവിടെ പാട് വീണിരിക്കുന്നു.
നായര്‍ കാതോര്‍ത്തു. എന്തിനാണ് അവളവനെ അങ്ങോട്ട് വിളിപ്പിച്ച് ദേഷ്യപ്പെട്ടത്? ഇപ്പോള്‍ ഒന്നും കേള്‍ക്കാനില്ല.
“ഈ അരഞ്ഞാണം ഒന്നൂരിത്താ..” ലക്ഷ്മിയമ്മ മന്ത്രിച്ചു. അവര്‍ കാമാര്‍ത്തിയോടെ തലയണയില്‍ കടിച്ചു.
“ആ..ആന്റീ..എന്നോടാണോ” കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാകാതെ നിഷാദ് ചോദിച്ചു. അവന് ഓടിത്തളര്‍ന്ന നായെപ്പോലെ കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ലക്ഷ്മിയമ്മ തലയുയര്‍ത്തി ദഹിപ്പിക്കാനെന്നപോലെ അവനെ നോക്കി.
“രാജത്തിനു മാത്രമേ നീ ചെയ്തു കൊടുക്കുള്ളോ” അങ്ങനെ ചോദിച്ചിട്ട് അവര്‍ ഭ്രാന്തമായ ആസക്തിയോടെ അധരം മലര്‍ത്തി തലയണയില്‍ ചുംബിച്ചു.
നിഷാദ് അടിമുടി വിറച്ചു. അവന് വിശ്വസിക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ല.
“ഊരിത്താ..” ലക്ഷ്മിയമ്മ തലയണയില്‍ മുഖമമര്‍ത്തി വീണ്ടും മന്ത്രിച്ചു.
ജനലിലൂടെ പടിഞ്ഞാറന്‍ കാറ്റെത്തി കര്‍ട്ടനുകളെ ഇളക്കി. നിഷാദ് ലക്ഷ്മിയുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നോക്കി. പറ്റിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന അരഞ്ഞാണം. ചര്‍മ്മ നിറത്തില്‍ നിന്നും വേര്‍തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധിക്കാത്ത ആഭരണം.
“ഇത് ഒത്തിരി ഇറുക്കമാ. മാറി വാങ്ങണം. നിനക്ക് വയ്യെങ്കില്‍ ചേട്ടനെക്കൊണ്ട് ഊരിക്കും ഞാന്‍” ലക്ഷ്മിയമ്മ ചാടി എഴുന്നേറ്റ് ദേഹം ഇളക്കി നായരുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഒരു ഭ്രാന്തിയെപ്പോലെയായിരുന്നു അവരുടെ ചെയ്തി. നിഷാദ് അനങ്ങിയില്ല. അവനവിടെത്തന്നെ നിന്നു.
“ഇതൊന്ന് ഊരിത്താ. എന്ത് ഇറുക്കമാ. ഇത് മാറ്റി വലുത് വാങ്ങണം. ഊര്..” തളര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന ഭര്‍ത്താവിന്റെ മുമ്പിലെത്തി ലക്ഷ്മിയമ്മ പുലമ്പി. ഭാര്യയുടെ മദാലസമായ ശരീരത്തില്‍ ഒട്ടിക്കിടക്കുന്ന അരഞ്ഞാണത്തിലേക്ക് നായര്‍ നോക്കി. ലക്ഷ്മിയുടെ മുഖത്ത് മുമ്പെങ്ങും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത അസാധാരണ ഭാവം; ഉന്മാദിനിയെപ്പോലെ, വിരിഞ്ഞ ശരീരം പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നു അവള്‍.
“നിങ്ങക്ക് പറ്റില്ല. ഒരിക്കലും പറ്റില്ല. മോനെ..ഒന്നിങ്ങു വന്നെ” ലക്ഷ്മിയമ്മ പുച്ഛത്തോടെ അയാളെ നോക്കിയിട്ട് അവനെ വിളിച്ചു.
വാത്തീ.. നീങ്ക പെരിയവർ.. ???
മാസ്റ്റർ, താങ്കൾ ദയവു ചെയ്ത് തിരിച്ച് വരണം.
താങ്കളുടെ പഴയ പോലത്തെ കൗമാര കഥകൾ മിസ്സ് ചെയ്യുന്നു,അതു പോലത്തെ കഥകൾക്ക് വേണ്ടി ഒരു ബ്ലോഗ് തുടങ്ങാമോ.
Hii
Master താങ്കളുടെ വലിയ ആരാധകനാണ്. മറ്റാരുടെയും കഥ ഞാൻ വായിക്കാറില്ല. താങ്കൾ വേഗം അടുത്ത കഥ എഴുത്ണെ ന്ന്
അപേക്ഷിക്കുന്നു. പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.
Anno
wow kidilan katha..randam bhagam venam
Where r u master