“ലൈറ്റ് ഓഫാക്കട്ടെ” അവര് ചോദിച്ചു.
നായര് മൂളി. അയാള് മുറിയിലാകെ ഒരിക്കല്ക്കൂടി കണ്ണോടിച്ചു. ഇല്ല, ഇവിടെ വേറെ ആരുമില്ല; ഇല്ല. ഓരോരോ സ്വപ്നങ്ങള്. ഇരുള് മുറിയെ വീണ്ടും കീഴടക്കി. ലക്ഷ്മിയമ്മ തുടകള് അകത്തിവച്ച് പൂറ്റില് വിരലോടിച്ചു. ചെക്കന് മിടുക്കനാണ്. തനി നായ. ഇന്നും അവന് കൊതം കീറിയാണ് കേറ്റിയത്. ഹോ, ഇങ്ങേരു നേരത്തെ എങ്ങാനും ഉണര്ന്നിരുന്നെങ്കില് എന്താകുമായിരുന്നു എന്നോര്ത്തപ്പോള് അവര്ക്ക് ചിരിപൊട്ടി. നായരുടെ കൂര്ക്കം വലി മെല്ലെ പുനരാരംഭിച്ചപ്പോള് ലക്ഷ്മിയമ്മയും നിര്വൃതിയോടെ കണ്ണുകള് അടച്ചു..
നിനക്ക് മാത്രമല്ല, എനിക്കും അറിയാമെടാ സുഖിക്കാന്..പകയോടെ അവരുടെ അന്തരംഗം മന്ത്രിച്ചു.
നിഷാദ് സൈക്കിള് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി. സ്വന്തം വീട്ടിലേക്കുള്ള മടക്കയാത്രയില് ആയിരുന്നു അവന്.
വാത്തീ.. നീങ്ക പെരിയവർ.. ???
മാസ്റ്റർ, താങ്കൾ ദയവു ചെയ്ത് തിരിച്ച് വരണം.
താങ്കളുടെ പഴയ പോലത്തെ കൗമാര കഥകൾ മിസ്സ് ചെയ്യുന്നു,അതു പോലത്തെ കഥകൾക്ക് വേണ്ടി ഒരു ബ്ലോഗ് തുടങ്ങാമോ.
Hii
Master താങ്കളുടെ വലിയ ആരാധകനാണ്. മറ്റാരുടെയും കഥ ഞാൻ വായിക്കാറില്ല. താങ്കൾ വേഗം അടുത്ത കഥ എഴുത്ണെ ന്ന്
അപേക്ഷിക്കുന്നു. പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.
Anno
wow kidilan katha..randam bhagam venam
Where r u master