നായര്ക്ക് ചെറിയ ആശ്വാസമുണ്ടായി. അതേ വേഷത്തോടെ അവള് കഞ്ഞിയുമായി വരുമോ എന്ന ശങ്കയിലായിരുന്നു അയാള്. നിഷാദ് തലയണ നിവര്ത്തിയിട്ടു നായരെ മെല്ലെ എഴുന്നേല്പ്പിച്ച് ചാരിയിരുത്തി. ഒപ്പം താങ്ങിക്കൊണ്ട് അവനും ഇരുന്നു.
“ഒക്കെ ശരിയാകും സാറേ. ഇപ്പൊ സാറിനു പഴയതിലും മാറ്റമുണ്ടല്ലോ”
അയാളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്, ആത്മാര്ഥതയുടെ തരിമ്പ് പോലുമില്ലാതെ അവന് പറഞ്ഞു. ഈ ജന്മത്ത് അയാള് സുഖപ്പെടരുത് എന്നുതന്നെയായിരുന്നു അവന്റെ ആഗ്രഹം. കാരണം ഈ ജോലി അവന് അത്രയേറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു. നായര്ക്ക് അതുകേട്ടപ്പോള് അവനോടു സ്നേഹം തോന്നി. ഒരുപക്ഷെ താന് കരുതുന്നതുപോലെ ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല അവന്റെ മനസ്സില്. തന്റെ വൈകല്യമുള്ള മനസ്സിന്റെ തോന്നലാണ് മിക്കതും. അയാള് ദീര്ഘമായി നിശ്വസിച്ചു.
മുറിയിലേക്ക് ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ പരിമളം എത്തി. ഒരു സുഗന്ധ വസ്തുവും ഉപയോഗിക്കാതെ തന്നെ സ്ത്രൈണ ഗന്ധത്തിന്റെ ശക്തമായ സ്രോതസ്സാണ് അവര്. അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ കേശഭാരവുമായി, ഇളം നീല നിറമുള്ള സാരിയില് ലക്ഷ്മിയമ്മ വന്നു; കൈയിലെ താലത്തില് കഞ്ഞിയുമായി. നിഷാദ് വാ പിളര്ന്നിരുന്നുപോയി. പൊക്കിളില് നിന്നും ഇനിയൊരല്പ്പം കൂടി താഴ്ത്തിയാല്, അവരുടെ പൂറിന്റെ തുടക്കമാകും എന്നവന്റെ വെകിളി പിടിച്ച മനസ്സ് പറഞ്ഞു. വിശാലമായ സാരിയുടുപ്പ്. മുടി പിന്നിലേക്ക് വിടര്ത്തി ഇട്ടിരിക്കുകയാണ്. കണ്ണുകള്ക്കടിയില് പടര്ന്നിരിക്കുന്ന കരിമഷി. വിടര്ന്ന ചുണ്ടുകളില് തുടുത്ത നനവ്. കടും നീല നിറമുള്ള ബ്ലൌസ് ഇതിലേറെ ചെറുതാക്കാന് ലോകത്തൊരു തയ്യല്ക്കാരനും സാധിക്കില്ല എന്ന് അവന് തോന്നി. നെഞ്ചിനെ മറച്ചിരിക്കുന്ന ആ സാരി ഒന്ന് മാറിയെങ്കില് എന്ന് വെപ്രാളത്തോടെ അവനോര്ത്തു.
ലക്ഷ്മിയമ്മ നിഷാദിന്റെ അരികിലായി ഇരുന്നു. അവരുടെ ലഹരി പടര്ത്തുന്ന മാദകഗന്ധം അവനെ മയക്കി.
“ഇന്നാ ചേട്ടാ..വാ തുറക്ക്” സ്പൂണില് നെയ്യ് ചേര്ത്ത കഞ്ഞി അവര് അയാളുടെ വായോട് അടുപ്പിച്ചു. നായര് ഉള്ളില് മുരളുകയായിരുന്നു. ഇവളെ ഇത്രയേറെ മാദകത്വത്തോടെ മുമ്പൊരിക്കലും താന് കണ്ടിട്ടില്ല എന്നെയാള്ക്ക് തോന്നി. ഇങ്ങനെയൊക്കെ അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി ഇവളെന്തിനാണ് തന്നെ തീറ്റിക്കുന്നത്.
“നെയ്യ് ചേര്ത്ത കഞ്ഞിയാ. മുഴുവനും കുടിക്കണം” വശ്യമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവര് പറഞ്ഞു. ആ കൊഴുത്ത കൈകളിലെ രോമങ്ങളിലേക്ക് നിഷാദ് നോക്കി. കൈത്തണ്ടകളില് ഘനമുള്ള സ്വര്ണ്ണ വളകള്.
നായര് കഞ്ഞി കുടിച്ചു. അയാള്ക്ക് വിശപ്പില്ലായിരുന്നു. മനസ്സ് നിറയെ ആധിയാണ്. ലക്ഷ്മിയുടെ ഈ മാറ്റം സഹിക്കാനാകുന്നില്ല.
“മോനിഷ്ടമാണോ നെയ് ചേര്ത്ത കഞ്ഞി” നിഷാദിനെ നോക്കി അവര് ചോദിച്ചു.
“കു..കുടിച്ചിട്ടില്ല” അവന്റെ സ്വരം വിക്കി. നായര്ക്ക് അവന്റെ മുഖം കാണാമായിരുന്നു. ലക്ഷ്മിയുടെ സൌന്ദര്യത്തില് മതിമറന്ന ഭാവം.
“നെയ്യ് കഴിക്കണം. നല്ലതാ” അവന്റെ കരുത്തുറ്റ ദേഹത്തേക്ക് നോക്കി ചുവന്ന നാവുനീട്ടി അവര് കീഴ്ചുണ്ട് നക്കി.
വാത്തീ.. നീങ്ക പെരിയവർ.. ???
മാസ്റ്റർ, താങ്കൾ ദയവു ചെയ്ത് തിരിച്ച് വരണം.
താങ്കളുടെ പഴയ പോലത്തെ കൗമാര കഥകൾ മിസ്സ് ചെയ്യുന്നു,അതു പോലത്തെ കഥകൾക്ക് വേണ്ടി ഒരു ബ്ലോഗ് തുടങ്ങാമോ.
Hii
Master താങ്കളുടെ വലിയ ആരാധകനാണ്. മറ്റാരുടെയും കഥ ഞാൻ വായിക്കാറില്ല. താങ്കൾ വേഗം അടുത്ത കഥ എഴുത്ണെ ന്ന്
അപേക്ഷിക്കുന്നു. പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.
Anno
wow kidilan katha..randam bhagam venam
Where r u master