? ലെമനേഡ് ? [? ? ? ? ?] 354

“സാരമില്ല” അവള്‍ കണ്ണ് കൊണ്ട് കാണിച്ചു.

“ശരി ശരി..കൂടുതൽ വിശദികരണം ഒന്നും ഇല്ല….ഇവര്‍ക്ക് എന്തേലും പ്രശ്നം ഉണ്ടായാല്‍ ഞാന്‍ ഇടപെടും…”
വിക്രം പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.

പിള്ളേര്‍ പിരിഞ്ഞു പോകുന്നത് കണ്ടു രാകേഷ് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബാലുവിനോടും ദിയയോടും പറഞ്ഞു.

“ഇനി നിങ്ങള്‍ക്ക് ഇവിടെ ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകില്ല.” വേറേ വഴിയില്ലാത്തത് കൊണ്ട് രാകേഷ് പറഞ്ഞതാണെന്ന് ദിയക്ക് മനസിലായി, പക്ഷെ ബാലുവിന് നെഞ്ചിൽ ഒരു തുള്ളി ചോര പൊടിഞ്ഞു പെട്ടന്ന് തന്റെ കൂട്ടുകാരങ്ങനെ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ. ബാലുവിന്റെ വാടിയ മുഖം കണ്ടു മനസിലാക്കിയ രാകേഷ് പറഞ്ഞു.

“ഡാ പാൽക്കുപ്പി, ഞാൻ നിനക്ക് വേണ്ടി പറഞ്ഞതാണ്….
ഇവിടെയുള്ള എഞ്ചിനീയറിംഗ് പിള്ളേർ എല്ലാം MBBS പുതിയ ബാച്ചിന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുകയാണ്….ഇപ്പോ ദിയ നിന്റെ ലൈൻ ആണ് പറഞ്ഞാൽ നാലിന്റെ അന്ന് നിന്റെ പെണ്ണിനെ ഇവിടത്തെ ആമ്പിള്ളേര് അടിച്ചോണ്ട് അങ്ങ് പോകും …
നിന്നെ കണ്ടാൽ അവമ്മാര് മനസിലാക്കും നിനക്കൊരല്പം പേടിയുണ്ടെന്ന്, അതുകൊണ്ട് വിക്രം ചേട്ടന്റെ പെണ്ണാണ് പറഞ്ഞാൽ പിന്നെയാരും പിടിച്ചിട്ട് നോക്കത്തില്ല …”

“ഹാ മനസിലായി…” ബാലു അസ്പഷ്ടമായി പറഞ്ഞു, പക്ഷെ അവന്റെയുള്ളിൽ പേടി ഉണ്ടായിരുന്നു. പരിചയമില്ലത്ത സ്‌ഥലവും ആളുകളും, ആകെ രാകേഷിനെ മാത്രം വിശ്വാസമുണ്ട്.
ദിയക്ക് അതുകേട്ടു ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും റാഗിങ്ങിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാമെന്നോർത്തു മാത്രം തത്ക്കാലം അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.

വിക്രം പക്ഷെ കേവലം ഇരുവരെയും രക്ഷപെടുത്താൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതായിരുന്നില്ല, ദിയ തന്റെ പെണ്ണാണ് എന്ന്, അവനു ശെരിക്കും അവളോട് മോഹം തോന്നി, സ്വന്തമാക്കണെമെന്നു അടങ്ങാത്ത ആവേശവും, അത് ആദ്യ ദർശനത്തിനിൽ തന്നെ ദിയക്കും മനസ്സിലായിരുന്നു തന്നോട് അവനുള്ള അഭിനിവേശം. അന്നവൾ മേക്കപ്പ് ഒന്നും ചെയ്യാതെ തന്നെ സെക്സിയായി തോന്നിച്ചു. വെളുത്ത നിറവും മയിൽപ്പീലി കാവലുള്ള കരിനീല കൺപോളയും കാവടിയാടുന്ന ഇരു മിഴികളും, താമരപ്പൂവിതൾ പോലെ സൗമ്യമായ ശരീരവും, ടോപ്പിൽ തുളുമ്പി നിൽക്കുന്ന ചന്ദനത്തിന്റെ മണവുമുള്ള ഞെക്കി ഉടക്കാൻ വേണ്ടി ദൈവം ഉണ്ടാക്കിയ മാമ്പഴങ്ങൾ, ഉരുണ്ട നിതംബം വരെയും മറയുന്ന മുടി.

“ദിയ വാ..കോഫീ കുടിക്കാം… ഏതായാലും ഇവൻ പറഞ്ഞത് അല്ലെ അവന്മാർക്ക് ഒരു സംശയം വേണ്ട … ” വിക്രമവളോട് പറഞ്ഞു.

“ഡാ പാല്‍ കുപ്പി നീ ക്ലാസ്സിൽ കേറിക്കോ ഞങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ വരാം…”
രാകേഷ് അമാന്തിച്ചു നിൽക്കുന്ന ബാലുവിനോട് പറഞ്ഞു.