പോകുമെങ്കിലും തീവ്രമായ മഞ്ഞിൽ അവൾക്ക് വിക്രമിനോട് വിളിക്കാനോ സംസാരിക്കാനോ കഴിഞ്ഞില്ല. പ്രാണനാഥനെ പിരിഞ്ഞ ഓരോ നിമിഷവും അവളിലെ കാമുകി കൂടുതൽ കൂടുതൽ അവളാഴത്തിലവനെ സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ട് മെഴുകുപോലൊരുകി നൊമ്പരപ്പെട്ടു. ദിയയുടെ ബർത്ഡേ ഹിമാലയത്തിന്റെ മുകളിൽ മഞ്ഞിൽ വെച്ച് മെർലിനും നീനയും ആദർശും ബാലുവും ചേർന്ന് ആഘോഷിക്കാൻ പ്ലാൻ ചെയ്തു, രാവിലെ മുതൽ തേടി തേടി നല്ലൊരു ചുവന്ന റോസാപ്പൂ ബൊക്കെ ഒരെണ്ണം ബാലു ദിയയ്ക്കായി വാങ്ങിച്ചിരുന്നു. വൈകീട്ട് ക്ളാസ്സിലെ കുട്ടികൾ എല്ലാരുമവൾക്ക് വിഷ് ചെയ്യുകയും സർപ്രൈസ് ആയി കേക്ക് കട്ട് ചെയ്യുകയും ചെയ്തപ്പോൾ വിക്രമിന്റെ അഭാവം അവളുടെ മുഖത്തു അറിയാനുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും തന്റെ കൂട്ടുകാരികൾക്ക് താനെത്ര പ്രിയപെട്ടവളാണെന്നു അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ബാലു റോസാപ്പൂ കൊടുത്തുകൊണ്ട് ദിയയെ വിഷ് ചെയ്തു.
പെട്ടന്ന് മെർലിൻ “വെയ്റ്റ് വെയ്റ്റ് ഗെയ്സ്” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു ഗിഫ്റ് ബോക്സ് എടുത്തുകൊണ്ട് വന്നു . ദിയ ആകാംഷയോടെ അത് തുറന്നപ്പോൾ ഡയമണ്ട് റിങ് ആയിരുന്നു അതിനകത്ത്!!! ഒരു ലെറ്ററും!
“പ്രിയേ…
നീയെന്നെ തേടുകയാണെന്നു ഞാനറിയുന്നു, ചുറ്റും തേടുന്ന നിന്റെ കണ്ണുകൾ നിന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് നോക്കാത്തതെന്തേ …!
നിന്നെ മാത്രം ഈ ജന്മം മുഴുവൻ ഓർത്തുകൊണ്ട് – വിക്രം. ജന്മദിനാശംസകൾ.!!”
ഇത്രയും മനോഹരമായി തന്നെയിതുവരെ ആരും പ്രണയിച്ചട്ടിയെന്നു ദിയ മനസിലാക്കികൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു. വിക്രത്തിന്റെ സ്നേഹത്തിൽ അവളുടെ മനസ് നിറഞ്ഞുപോയി,
ദിയ ആ നിമിഷം റിങ് അവളുടെ വിരലിൽ അണിഞ്ഞു.
ബാലു ഇതെല്ലം കാണുമ്പോ അവനു മനസ്സിൽ വേദനയുണ്ടെങ്കിലും ദിയ സന്തോഷിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവനുമാ സന്തോഷത്തിൽ പങ്കുചേർന്നു.
ആ 7 ദിവസത്തെ യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം വിക്രമിനെ ദിയ വല്ലാതെ മിസ് ചെയ്തിരുന്നു, അവൾ ടൂർ കഴിഞ്ഞ രാത്രി വിക്രമിനെ കാണാൻ കഴിയാത്തതിൽ ഹോസ്റ്റലിൽ കിടന്നു കരഞ്ഞപ്പോൾ, മെർലിനും നീനയും അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.
“നീ ഇത്രയ്ക്കും വിക്രമിനെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല!!!” മെർലിൻ അത് ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞപ്പോൾ ദിയ കണ്ണ് തുടച്ചുകൊണ്ട് ഫോൺ എടുത്തതും വിക്രമിന്റെ കാൾ !!!!
“വിക്രം !!!!” അവൾ കണ്ഠമിടറി വിങ്ങിപ്പൊട്ടി….
“ദിയ …..നീയെന്തേ കരയുവാണോ …..”
“ശോ …എന്റെ പൊട്ടിക്കാളി !!!! ഞാനിപ്പോ വരാം!!”
വിക്രം വേഗം ബൈക്കിൽ ഹോസ്റ്റലിന്റെ മുന്നിലേക്ക് എത്തി. ദിയ രാത്രി ടീഷർട്ടും ലെഗ്ഗിൻസും ഇട്ടുകൊണ്ട് തണുപ്പിൽ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ഹിമാലയത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ അവൾക്ക് ജലദോഷവും മൂക്കൊലിപ്പുമുണ്ടായിരുന്നു, ഇപ്പൊ മനസ് വേദനിച്ചു കരഞ്ഞതും അതുകൂടുകയും ചെയ്തു.
മെർലിനും നീനയും ജനൽ തുറന്നുകൊണ്ട് നോക്കുമ്പോ, ഇരുവരും കൂടെ തീവ്രമായി ചുണ്ടും ചുണ്ടും കോർത്ത് 7 ദിവസത്തെ കടങ്ങൾ മൊത്തം
Dear MDV…
ഈ സൈറ്റ്ഇൽ നിങ്ങളുടെ കഥകൾ മാത്രം വായിക്കുന്ന ഒരാളാണ് ഞാൻ.. വളരെ കുറച്ചു നാളെ ആയുള്ളൂ ഈ സൈറ്റ് നോക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്… ഒരുപാട് സർഫ് ചെയ്ത് അവസാനം ഇഷ്ടപ്പെട്ട ശൈലി കണ്ടത് നിങ്ങളിൽ മാത്രമാണെന്ന് പറയട്ടെ… വായിച്ചു പോയി തന്റെതായ ഒരു നിഴൽപാടും ബാക്കി വെക്കാതെ നടന്നു നീങ്ങണമെന്ന് ഉദ്ദേശിക്കുന്ന കുലസ്ത്രീ വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി ഇങ്ങനൊരു കമന്റ് ഇടാനുള്ള കാരണം തന്നെ മൂന്നാല് ദിവസമായി വായിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ എഴുത്തിന്റെ മാസ്മരികത കൊണ്ടാണ്…
നിങ്ങളുടെ ചില കഥകൾക്ക് tmt കഥകൾ എന്ന പേര് തന്നെ ചേരില്ല ? take it in positive… മാഘം വായിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ വിചാരിച്ചു നിങ്ങൾക്ക് ഇതിനേക്കാൾ നന്നായി ഇനിയൊരു കഥ എഴുതാൻ ആവില്ലെന്ന്… ബിരിയാണി വായിച്ചു അത് പൊളിഞ്ഞു… ലേമനേഡ് വായിച്ചപ്പോ വീണ്ടും…
ഓരോരുത്തർക്കും ഓരോ താല്പര്യമാണ്… കാറി കൂവി തെറി പറഞ്ഞു ഭോഗിക്കുന്ന ശൈലി വായിക്കാൻ ഇഷ്ടമില്ലാത്തത് കൊണ്ടാകണം നിങ്ങളുടെ ശൈലിയോടെനിക്ക് ഇഷ്ടം വന്നത്…. The way you present the curves was awesome….
കഥയിലേക്ക് വരുവാണെങ്കിൽ…
ഇതിൽ ഏറ്റവും ആഴമുള്ള character ബാലുവിന്റെ ആണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു… നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന്റെ നേർചിത്രം…
ഇനിയും തിരുത്താത്ത.. തിരുത്തപ്പെടാൻ പോകാത്ത ഒരു വർഗ്ഗത്തിന്റെ പ്രതീകം…
വിക്രമിന്റെ character നു ഉള്ള stability പോലും ദിയക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെന്നും പറയണം… And one more thing… ദിയ അഭിനയിച്ചു എന്ന് മുന്നേ അറിയാമായിരുന്നു എന്ന് പറയുന്ന വിക്രത്തിനും അവളെ കാണുമ്പോൾ ബാലുവിനെ ശിക്ഷിക്കാനുള്ള ത്വര അല്ലെ ഡ്രൈവ് ചെയ്തിരുന്നത്…??
അവസാനം ആയപ്പോ ലേശം സ്പീഡ് കൂടിപ്പോയി… കഥയെ ബാധിച്ചില്ല എങ്കിൽ പോലും ആദ്യം ലോ പേസിൽ ആയിരുന്നല്ലോ പോയത്…
ചില സ്ഥലത്ത് അക്ഷര പിശകും ഉണ്ട്… ” കവിക്കേതും സഹിക്കാം അക്ഷര പിശക് ഒഴിച്ച് ” എന്ന് കേട്ടിട്ടില്ലേ….?
Anyway സംഭവം കളർ ആയിരുന്നു… ഈ സൈറ്റ് ലെ കഥകളിൽ നിന്നും വേറിട്ടൊരു പാത…
ഒഴുക്കിൽ തുഴയുന്നതല്ല… വേറിട്ടൊരു വഴി കണ്ടെത്തുന്നതാണ് കാര്യം… എന്റ് യു made ഇറ്റ്… ?