അവനുതോന്നി. കൂർത്തമുനയുള്ള ഗ്ലാസിന്റെ ചില്ലകൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കുത്തിയിറങ്ങുന്നപോലെ അവനു അനുഭവപെട്ടു…ഹൃദയം നിശ്ചലമായെങ്കിലും അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ചോര പൊടിഞ്ഞിറങ്ങി.
“ബാലു….നീ മറക്കണമെല്ലാം !!! നിനക്കതിനു കഴിയണം.”
“ദിയ എന്നെ ചതിച്ചു എന്നാണോ …നീ ……..” തൊണ്ട പൊട്ടിക്കൊണ്ട് വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു മുറിഞ്ഞു ബാലു പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
ബാലു രാകേഷിനെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് വാവിട്ടു കരഞ്ഞു.
എന്ത് പറഞ്ഞിട്ടും അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ രാകേഷിനു കഴിഞ്ഞില്ല. അവന്റെ മനസ് ഇത് താങ്ങിയല്ലേ..ഒക്കു.
മൂന്നാലു ദിവസം ബാലു ക്ളാസിലേക്ക് വന്നില്ല. ദിയയോട് ഈ വിവരം ആരും പറഞ്ഞതുമില്ല, രാകേഷ് മെര്ലിന് മായി ആ പിണക്കത്തോടെ ബ്രെക്കപ്പും ആയി. പക്ഷെ ബാലുവിന് ദിയയെക്കാൾ ഏറെ വെറുപ്പ് വിക്രമിനോടായിരുന്നു. തന്റെ പ്രേമിനി ആണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും അവളെ സ്വന്തമാക്കിയതിൽ അവനെ കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യം ബാലുവിനുണ്ടായി.
പിന്നീട് ബാലു ക്ലാസിൽ ദിയയുടെ അടുത്തിരുന്നില്ല, എന്തിനു അവൾ സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ പോലും അവളെ വെറുത്തുകൊണ്ട് ആ മുഖത്തു നോക്കാൻ പോലും തയാറായില്ല,
ദിയ എത്ര വട്ടം ഫോൺ വിളിച്ചാലും ബാലു എടുക്കുമായിരുന്നില്ല, മിക്കപ്പോഴും അവൻ ഫോൺ ഓഫാക്കി വെക്കുകയും ചെയ്തു. ദിയയും ബാലുവിന്റെ ഈ അവസ്ഥയ്ക്ക് താൻ കാരണമെന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ മാപ്പ് കാലിൽ വീണു മാപ്പ് പറയാനും തയാറായെങ്കിലും ബാലു ദിയയെ പാടെ അവഗണിച്ചു.
അതിന്റെ ഇടയിലാണ്, വിക്രമിന്റെ ബർത്ഡേ വന്നത്, ആ ദിവസം എക്സാം ദിയയ്ക്ക് ലാബ് എക്സാം ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ആഘോഷം വൈകീട്ടത്തേക്ക് ആക്കിമാറ്റി. എക്സാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവളൊരു ഓട്ടോയിൽ വിക്രമിന്റെ വില്ലയിലേക്ക് ചെന്നു, അവളുടെ മനസിലെ വിഷമം വിക്രമിനോട് തുറന്നു പറയണോ എന്നവൾ ആലോചിച്ചു.
“വൗ Oh My God!! ഹേയർസ്റ്റൈൽ മാറ്റിയോ??”
“ഹാ ബിര്തഡ്ഡെ അല്ലെ, അതോണ്ട് മുടിയൊക്കെ കളഞ്ഞു!
നന്നായിട്ടുണ്ടോ….??”
“ഇതാണ് സൂപ്പർ!!”
“എന്താ എന്റെ പെണ്ണിന് മുഖം ഒരു തെളിച്ചമില്ലായ്മ ?
ദിയ, എന്തെങ്കിലും എന്നോട് ഒളിക്കുന്നുണ്ടോ…”
“അത് … വിക്രം ബാലു, എന്നോടിപ്പോ മിണ്ടുന്നേയില്ല, മിണ്ടുന്നതു പോയിട്ട് ഒന്ന് സംസാരിച്ചിട്ട് തന്നെ കുറെ ദിവസമായി.” ദിയ വിഷമിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങൾ രണ്ടാളും ഇടയ്ക്ക് ഇതുപോലെ പിണങ്ങുന്നതല്ലേ !!” വിക്രം കോഫീ ഉണ്ടാക്കാനായി കിച്ചണിൽ വെള്ളം തിളപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ദിയയെ പറഞ്ഞു.
“ആണ്, എന്നാലും അവനെല്ലാം അറിഞ്ഞോ എന്നൊരു പേടി!!”
“അതെന്തിനാ പേടി, അവനു നിന്നെ ഡിസേർവ് ചെയ്യുന്നില്ല എന്നവനെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കിയാൽ പോരെ!”
Dear MDV…
ഈ സൈറ്റ്ഇൽ നിങ്ങളുടെ കഥകൾ മാത്രം വായിക്കുന്ന ഒരാളാണ് ഞാൻ.. വളരെ കുറച്ചു നാളെ ആയുള്ളൂ ഈ സൈറ്റ് നോക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്… ഒരുപാട് സർഫ് ചെയ്ത് അവസാനം ഇഷ്ടപ്പെട്ട ശൈലി കണ്ടത് നിങ്ങളിൽ മാത്രമാണെന്ന് പറയട്ടെ… വായിച്ചു പോയി തന്റെതായ ഒരു നിഴൽപാടും ബാക്കി വെക്കാതെ നടന്നു നീങ്ങണമെന്ന് ഉദ്ദേശിക്കുന്ന കുലസ്ത്രീ വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി ഇങ്ങനൊരു കമന്റ് ഇടാനുള്ള കാരണം തന്നെ മൂന്നാല് ദിവസമായി വായിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ എഴുത്തിന്റെ മാസ്മരികത കൊണ്ടാണ്…
നിങ്ങളുടെ ചില കഥകൾക്ക് tmt കഥകൾ എന്ന പേര് തന്നെ ചേരില്ല ? take it in positive… മാഘം വായിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ വിചാരിച്ചു നിങ്ങൾക്ക് ഇതിനേക്കാൾ നന്നായി ഇനിയൊരു കഥ എഴുതാൻ ആവില്ലെന്ന്… ബിരിയാണി വായിച്ചു അത് പൊളിഞ്ഞു… ലേമനേഡ് വായിച്ചപ്പോ വീണ്ടും…
ഓരോരുത്തർക്കും ഓരോ താല്പര്യമാണ്… കാറി കൂവി തെറി പറഞ്ഞു ഭോഗിക്കുന്ന ശൈലി വായിക്കാൻ ഇഷ്ടമില്ലാത്തത് കൊണ്ടാകണം നിങ്ങളുടെ ശൈലിയോടെനിക്ക് ഇഷ്ടം വന്നത്…. The way you present the curves was awesome….
കഥയിലേക്ക് വരുവാണെങ്കിൽ…
ഇതിൽ ഏറ്റവും ആഴമുള്ള character ബാലുവിന്റെ ആണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു… നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന്റെ നേർചിത്രം…
ഇനിയും തിരുത്താത്ത.. തിരുത്തപ്പെടാൻ പോകാത്ത ഒരു വർഗ്ഗത്തിന്റെ പ്രതീകം…
വിക്രമിന്റെ character നു ഉള്ള stability പോലും ദിയക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെന്നും പറയണം… And one more thing… ദിയ അഭിനയിച്ചു എന്ന് മുന്നേ അറിയാമായിരുന്നു എന്ന് പറയുന്ന വിക്രത്തിനും അവളെ കാണുമ്പോൾ ബാലുവിനെ ശിക്ഷിക്കാനുള്ള ത്വര അല്ലെ ഡ്രൈവ് ചെയ്തിരുന്നത്…??
അവസാനം ആയപ്പോ ലേശം സ്പീഡ് കൂടിപ്പോയി… കഥയെ ബാധിച്ചില്ല എങ്കിൽ പോലും ആദ്യം ലോ പേസിൽ ആയിരുന്നല്ലോ പോയത്…
ചില സ്ഥലത്ത് അക്ഷര പിശകും ഉണ്ട്… ” കവിക്കേതും സഹിക്കാം അക്ഷര പിശക് ഒഴിച്ച് ” എന്ന് കേട്ടിട്ടില്ലേ….?
Anyway സംഭവം കളർ ആയിരുന്നു… ഈ സൈറ്റ് ലെ കഥകളിൽ നിന്നും വേറിട്ടൊരു പാത…
ഒഴുക്കിൽ തുഴയുന്നതല്ല… വേറിട്ടൊരു വഴി കണ്ടെത്തുന്നതാണ് കാര്യം… എന്റ് യു made ഇറ്റ്… ?