ലൈഫ് ഓഫ് ഹൈമചേച്ചി 5 479

ഹൈമ: “ആ…എല്ലാവരും കൂടി ഇവിടുന്നു കെട്ടും ഭാണ്ഡവും പെറുക്കി പോവാൻ നോക്കിക്കോളൂ…അച്ഛൻ വരുമ്പോ അപ്പൊത്തന്നെ വീട്ടിലേക്കു വരാൻ പറയണം. കാര്യങ്ങളൊക്കെ അയാളോട് പറഞ്ഞോളാം ഞാൻ.”
അത്രയും പറഞ്ഞു ഹൈമ പിന്തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് ” ചേച്ചീ” എന്ന് പിന്നിൽ നിന്നും ഒരു വിളി. അത് കേട്ട് ഒതുക്കുകളിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ ഹൈമ തിരിഞ്ഞു.
“ചേച്ചി…ഇന്നലെ ഉണ്ടായ പോലെയൊന്നും ഇനി ഒരു കാലത്തും ഉണ്ടാവില്ല…ചേച്ചി ക്ഷമിക്കണം…അച്ഛനോട് പറയരുത്…” അവൻ കെഞ്ചി.
അത് കേട്ടപ്പോൾ ഹൈമാക്ക് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി. ഇന്നലെ ജനലിനു പുറത്തു കണ്ട അവന്റെ മുഖം അവൾക്കോർമ്മ വന്നു.(അതേകദേശം നമ്മുടെ ‘സർഗ്ഗ’ത്തിലൊക്കെ അഭിനയിക്കുന്ന കാലത്തെ വിനീതിന്റെ പോലിരുന്നു). കളി പൂണ്ട ഹേമ ഓടി വന്നു അവന്റെ മുഖത്തു തന്നെ ഒരെണ്ണം പൊട്ടിച്ചു.
” നീ ആരാണെന്നു വിചാരിച്ചേട നീ? നിന്നെ കൊച്ചു ചെറുപ്പം മുതൽ കാണുന്നതല്ലേ ഞാൻ…നിന്നേലും എന്തു മാത്രം
മൂത്തതാടാ ഞാൻ. ഇത് വരെ ഒരു അണിയനെപ്പോലെ അല്ലേടാ കണ്ടിട്ടുള്ളു..? എന്നിട്ടും നീ” പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും ഹൈമ തേങ്ങിപ്പോയി.
.
സന്ദീപ് പെട്ടന്ന് ഹൈമയുടെ കാൽക്കൽ വീണു. ” തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി ചേച്ചി…മാപ്പ്‌…മാപ്പ്” അവനും കരച്ചിലടക്കാൻ പാട് പെട്ടു.
അപ്പോഴേക്കും ഹൈമ മനസ്സാന്നിധ്യം വീണ്ടെടുത്ത് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അവൾ പറഞ്ഞു”നീ കൂടുതൽ കരഞ്ഞു കാണിക്കുകയൊന്നും വേണ്ട…എണീക്കട…എടാ എണീക്കാൻ..”
അവളുടെ ആജ്ഞ കേട്ടപ്പോൾ സന്ദീപ് ചാടി എഴുന്നേറ്റു പോയി.
ഹൈമ:” അവന്റെ ഒരു കരഞ്ഞു കാണിക്കലും കാലു പിടുത്തവും…ധുഫു…” ഹൈമ അവന്റെ ഇറയത്തേക്കു അവളുടെ വായിൽ വന്ന വെറുപ്പൊക്കെയും നീട്ടിത്തുപ്പി.
“ഒറ്റയ്ക്ക് മാപ്പു പറയാൻ അതിനിന്നാലേ നീ മാത്രമല്ലല്ലോ ഉണ്ടായിരുന്നത്…ആരായിരുന്നെടാ നിന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന മറ്റെയാൾ?” ഹൈമ ആക്രോശിച്ചു.