ലിനിയും പപ്പയും [ഏകലവ്യൻ] 1947

“പേടിച്ചു പോയോ നി..?”

“ഉം നന്നായിട്ട്.. പക്ഷെ ഇനി പേടിയില്ല..”

“എന്തേ..?”

ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ അവളുടെ വലതു കൈ പിടിച്ചു പൊക്കി വിരലുകൾ വായിലേക്ക് കടത്തി. അത് കണ്ട് ആത്മശ്വിശ്വാസത്തോടെ ചിരിച്ചു കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.

“നേരത്തെ ഒരു വെപ്രാളവും കാണിക്കാതെ അമ്മച്ചിയോടു സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പഴേ മനസിലായി പപ്പയുടെ സാമർഥ്യം..”

പെണ്ണിന്റെ നാല് വിരലുകൾ ഒരുമിച്ച് ചപ്പിയെടുത്ത് അയാൾ ചിരിച്ചു. അവളും.

പതിനൊന്നു മണിക്ക്, മരുമോളുടെ മണമുള്ള കൊച്ചുമകനേയും മടിയിലിരുത്തി കളിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് തോമസ്. ലിനിയും ത്രേസ്യാമ്മയും കിച്ചണിൽ പണി തിരക്കിലാണ്.

തോമസിന്റെ മനസ്സ് മരുമോളുടെ മേൽ നങ്കൂരമിട്ടു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. രാവിലെ ഊറിയ കൊതിവെള്ളം ഇപ്പോഴും കുണ്ണ തുമ്പത്ത് നനഞ്ഞ് നിൽക്കുവാണ്.

ഇരിക്കപ്പൊറുതി ഇല്ലാതെ അയാൾ കുഞ്ഞുമായി കിച്ചണിലേക്ക് നടന്നു. ഒന്നുമില്ലേലും പെണ്ണിന്റെ അവയവ ഭംഗിയെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ഭോഗിക്കാമല്ലോ.

കറി ചട്ടിയിൽ തവിയിളക്കി ക്കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന ത്രേസ്യയും ഇടത്തെ ഭാഗത്തെ സ്ലാബിൽ ശരീരം കുലുക്കി കൊണ്ട് തേങ്ങ ചിരവുന്ന ലിനിയും.

അവളുടെ ശരീരം ഇളകുന്നത് കണ്ട് തന്നെ അയാൾക്ക് മൂത്തു.

“ഹ ഇതാര്.. ഇച്ചായനോ എപ്പോ വന്നു..?”

ത്രേസ്യയുടെ ആക്കിയ ചോദ്യം. അയാൾക്കറിയാമായിരുന്നു വല്ലപ്പോഴും കിച്ചണിൽ കാല് കുത്തുന്ന തന്നെ അവൾ കളിയാക്കുമെന്ന്.

സംസാരം കേട്ട് ലിനി തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഊറിയ ചിരിയുമായി.

“അതെന്നാടി.. എനിക്കിവിടെ വരാൻ പാടില്ലേ..?”

“പാടുമല്ലോ.. പക്ഷെ ഇപ്പോ വന്നത് കിച്ചൻ ഇവിടെ തന്നെയുണ്ടോ എന്ന് നോക്കാനല്ലേ..?”