ലിനിയും പപ്പയും [ഏകലവ്യൻ] 1946

അമ്മച്ചിയുടെ സംസാരം കേട്ട് അവൾ ചിരിച്ചു. അമ്മച്ചിക്കറിയില്ലല്ലോ പപ്പ ഇപ്പോൾ ഏത് ലോകത്താണ് ജീവിക്കുന്നതെന്ന്.

“നീ ചിരവി കഴിഞ്ഞോ മോളെ..?”

“കഴിഞ്ഞു.”

“എങ്കി നീ ചെന്ന് വിളഞ്ഞ രണ്ട് തേങ്ങ എടുത്തു കൊടുക്ക്.. അങ്ങേര് ഏതെങ്കിലുമൊക്കെ പൊതിച്ചു കൊണ്ടു വരും.”

“ആ..” അവൾ തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചു.

“എന്നാലും ഇങ്ങേർക്കിത് എന്തു പറ്റിയെന്നാ..”

ആത്മഗതം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ത്രേസ്യ ഗ്യാസ് ഓഫ് ചെയ്ത് വച്ച് കൊച്ചിനേം കൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.

അത് കണ്ട് സന്തോഷത്തോടെ അവൾ അടുക്കള പടിയിറങ്ങി. പുറത്തുള്ള വാർപ്പിട്ട കൊച്ചു ഷെഡ് ലക്ഷ്യമാക്കിയും നടന്നു.

ഗാരേജ് പോലെയുള്ള ആ ഷെഡിനുള്ളിൽ പാര എടുത്ത് വച്ച്, കൂട്ടിയിട്ട തേങ്ങകളിൽ കണ്ണോടിക്കുയാണ് തോമസ്.

“പപ്പാ..”

പുറകിൽ മരുമോളുടെ കിന്നര സ്വരം. തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ സൗന്ദര്യം പൂത്തുലഞ്ഞ വാഗ മരത്തെ പോലെ നിൽക്കുകയാണ് പെണ്ണ്.

അടുക്കളപ്പുറത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി, അവൾ മെല്ലെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.

“അവളെന്ത്യേ..?”

“അമ്മച്ചിയാ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് അയച്ചത്..?”

“എന്തേ..?”

“വിളഞ്ഞ തേങ്ങകൾ എടുത്ത് കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞു.”

“ആഹ.. അവളെങ്ങനെ പറഞ്ഞോ..?”

“ഉം..”

“എങ്കി മോളിങ്ങു വാ..”

അയാൾ അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് ചുവരിന്റെ മറവിലേക്ക് മാറി. ചിരട്ടകളുടെയും തേങ്ങകളുടെയും മണമുള്ള മുറിയുടെ മൂലയിൽ പരസ്പരം ആലിംഗനം ചെയ്ത് നിൽക്കുകയാണ് അമ്മായിയപ്പനും മരുമോളും.

“വിളഞ്ഞത് തന്നെ പൊതിക്കാമല്ലേ..?”

നൈറ്റിയിൽ മിഴാവിന്റെ ആകാരത്തോടെ തള്ളി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ കുണ്ടി വണ്ണത്തിൽ ഇരു കൈതലങ്ങളും അമർത്തിക്കൊണ്ടയാൾ ചോദിച്ചു.