ലിനിയും പപ്പയും [ഏകലവ്യൻ] 1946

കുറച്ചു നേരം സ്റ്റേജ് പ്രോഗ്രാം കണ്ടിരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോ പപ്പയും അമ്മച്ചിയും വന്നു. നോക്കിയിരിക്കാനല്ലാതെ ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒൻപത് മണി വരെ പള്ളിയിൽ ചിലവഴിച്ച ശേഷം മടങ്ങി.

അത്താഴം എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിരുന്ന് കഴിച്ചു. ഭാഗ്യത്തിന് അമ്മച്ചി തല വേദനയെന്ന് പറഞ്ഞ് മുറിയിലേക്ക് പോയി. പക്ഷെ പപ്പയും പുറകെ പോയി. അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് കരുതിയാവണം. എന്തെങ്കിലും പ്ലാൻ ചെയ്തൂടെ ഇങ്ങേർക്ക്.. അവൾ പിറു പിറുത്തു. ഇനി എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്നും അറിയില്ലല്ലോ…

പാത്രങ്ങൾ കഴുകുന്ന പണി തനിക്കാണ് . അലെക്സ് എന്തായാലും കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് മുകളിലേക്ക് പോകും. അവൾ കണക്കു കൂട്ടി.

ഉദേശിച്ചത്‌ പോലെ അലെക്സ് മുകളിലേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ട് ലിനിയും കൊച്ചിനെ എടുത്ത് പുറകെ പോയി.

ഇച്ചായൻ ലാപ് ടോപിന് മുന്നിലിരിക്കുന്നത് വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ കൊച്ചിനെ പതിയെ ബെഡിൽ കിടത്തി.

“ഇച്ചായ ഞാൻ പാത്രങ്ങൾ കഴുകിയിട്ടു വരാം..”

മറുപടിയായി അവനൊന്നു മൂളിയതേ ഉള്ളു. അല്ലെങ്കിലും ലാപിന് മുന്നിലിരുന്നാൽ അലെക്സിനു ചുറ്റുള്ളതൊന്നും കാണില്ല.

പ്രാന്തൻ..!

നൈറ്റിക്കടിയിലൂടെ അടിപാവാട അഴിച്ചെടുത്ത് റാക്കിൽ കൊളുത്തി വച്ച് ലിനി താഴെക്കിറങ്ങി. പപ്പയുടെ മുറിയിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു. വാതിൽ ചാരിയിട്ടേ ഉള്ളു.

സൂത്രം മെനഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അവരുടെ വാതിൽ പടിമ്മലെത്തി.

“അമ്മച്ചി.. ഇപ്പോ എങ്ങനുണ്ട്..?”

“കുറയുന്നുണ്ട് മോളെ.. ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ..”

“ഉം..ശെരി.,  ഇച്ചായൻ റൂമിലേക്ക് പോയി. എന്തേലും ആവിശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ വിളിക്കണേ.. ഞാൻ പാത്രങ്ങൾ കഴുകട്ടെ..”