ലിനിയും പപ്പയും [ഏകലവ്യൻ] 1946

“ഹൊ.. നിനക്ക് എങ്ങനെ തോന്നുന്നു ഇങ്ങനെ പറയാൻ..”

“അനുഭവത്തിൽ നിന്നാണ് മോളെ..”

“എന്നാലും എൻറെ സെറീ.. നീ എന്തു ഭാവിച്ചാ.?”

“ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല.. ഡീ.. മമ്മി വരുന്നുണ്ട് ഞാൻ വിളിക്കാം..”

“സെറീ…”

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവളുടെ കോൾ കട്ടായി. കണ്ടതും കേട്ടതും വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ലിനി യുടെ തല പെരുത്തു പോയിരുന്നു.

കാലടികൾ ഇടറുന്നത് പോലെ.. വേഗം തന്നെ പള്ളിയുടെ സൈഡിലെ വാട്ടർ പ്യൂരിഫയറിൽ നിന്ന് രണ്ട് ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളം വലിച്ചു കുടിച്ചു. എന്നിട്ടും അവളുടെ പരവശം അടങ്ങിയില്ല. ആത്മാർത്ഥ കൂട്ടുകാരിയുടെ വായിൽ നിന്ന് കേട്ട കാര്യം മനസ്സിൽ തറഞ്ഞു നിന്നു.

എന്റെ സെറീ.. ഭർത്താവിന്റെ അപ്പനല്ലേ… കാര്യം നമ്മളുമായിട്ട് രക്ത ബന്ധം വരില്ലെങ്കിലും മിന്ന് കെട്ടിയ ഭർത്താവിന്റെ അപ്പനല്ലേ.. എങ്ങനെയാണ് ലൈംഗീകയമായൊരു ബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്നതും അത് തുടർന്നു കൊണ്ടുപോകുന്നതും..

കാര്യങ്ങൾ ഈ തരത്തിൽ കുറേ കേട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അടുത്ത കൂട്ടുകാരിയുടെ ജീവിതത്തിൽ നടക്കുന്നുണ്ടെന്നറിയുമ്പോൾ ലിനിയുടെ മനസ്സ് ശൂന്യമായി പോയി.

മനസിലൊരു കൊടുങ്കാറ്റ് ഉലഞ്ഞ പ്രതീതിയിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ ദൂരെ പള്ളി കവാടത്തിന്റെ അരികിൽ കാറിന്റെ സൈഡിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ആണുങ്ങളോടൊപ്പം പപ്പയെ കണ്ടു. പള്ളിയിലേക്ക് കയറാൻ പോവുകയാണ്. നെഞ്ചിൽ വല്ലാത്തൊരു താളമേളം. എന്തിന്റെയാണെന്ന് കൂടി അറിഞ്ഞില്ല.

മിന്ന് കെട്ട് കഴിഞ്ഞ് അധികയാളും വശത്തുള്ള ഭക്ഷണശാലയിലേക്ക് നടന്നു തുടങ്ങി. പള്ളിയിൽ കുറച്ച് പേര് മാത്രം അവശേഷിച്ചു. അമ്മച്ചിയും മോനും ഉള്ളിൽ തന്നെയാണ് ഉള്ളത്. ലിനിയും മെല്ലെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി അമ്മച്ചിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.