ലിനിയും പപ്പയും [ഏകലവ്യൻ] 1954

“എന്തൊരു സ്നേഹമാണ് അവൾക്ക് അല്ലേ..?”

ആന്റിയുടെ സ്വരമാണെന്ന് തോന്നുന്നു. പാതി കേട്ടു. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ സ്റ്റെയർ ഇറങ്ങിയിരുന്നു…

പപ്പക്ക് മെസ്സേജ് അയക്കാൻ പേഴ്സിൽ നിന്ന് ഫോൺ എടുക്കുമ്പോഴാണ് കൃത്യമായി സെറീനയുടെ കോൾ.

സന്തോഷം ഇരട്ടിച്ച അവസ്ഥയായിരുന്നു ലിനിക്ക്. അവളുടെ വായിൽ നിന്ന് വല്ലതുമൊക്കെ കേൾക്കുമ്പോൾ നല്ല മൂഡാകും.

അവൾ കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് ഹോൾഡ് ചെയ്ത് വച്ച് വീടിന്റെ പുറത്തിറങ്ങി. ചുറ്റിലും അലങ്കാര ബൽബുകൾ കൊണ്ട് കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന വെളിച്ചം പരക്കുകയാണ്. സാരി തലപ്പ് കൊണ്ട് വയറ് മറച്ചു പിടിച്ച് ആൾക്കാരുടെ ഇടയിലൂടെ സൈഡിലെ ഗാർഡന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങി.

അവിടെ നിന്ന് നോക്കിയാൽ കാണാം. അലങ്കരിച്ചു നിർത്തിയ ചെറിയൊരു പാലം കഴിഞ്ഞാൽ വലിയ ഗാർഡന്റെ ഉള്ളിലേക്കുള്ള വഴിയും ഔട്ട്‌ ഹൗസും. കുറുങ്ങി വളരുന്ന മരമാണ് അവിടെ അധികവും. അത്കൊണ്ട് തന്നെ വെളിച്ചം വീഴാത്ത സ്ഥലങ്ങൾ ധാരാളമുണ്ടെന്ന് അവൾ ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ മനസിലാക്കി.

ശേഷം സെറീനയുടെ ഹോൾഡ് മാറ്റി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ഹെലോ സെറീ…”

“എടി എവിടെയാ…?”

“ഞാൻ പാർട്ടിക്ക് വന്നിരിക്കുകയാ. ഇന്നുച്ചയ്ക്ക് കല്യാണം ഉണ്ടായില്ലേ അതിന്റെ..”

“ആഹ.. എന്നിട്ട്…”

“എന്നിട്ട് കുന്തം..നീയെന്നോട് കഥ ബാക്കി പറഞ്ഞില്ലല്ലോ..”

സെറീനയുടെ ചിരി..

“അമ്മായി അപ്പൻ ആള് പൊളിയാ മോളെ.. ആളെന്നെ വളക്കാൻ ശ്രമിക്കുത്കയാണെന് മനസിലായപ്പോൾ കൂടുതൽ കഷ്ടപ്പെടുത്താതെ ഞാൻ ഒന്ന് സഹായിച്ചു. ജീവിതത്തിലെ നല്ല തീരുമാനം എന്ന് തോന്നിയ നിമിഷം..!