ലിനിയും പപ്പയും [ഏകലവ്യൻ] 1947

തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നിട്ടും ഉറക്കം വരാതെയായപ്പോൾ ചുമ്മാ ഫോണെടുത്ത് നോക്കി. വാട്സ്ആപ്പ് തുറന്നു.

ആദ്യം തന്നെ ഇച്ചായൻ ഓൺലൈൻ ഉണ്ടോന്ന് നോക്കി. ഗുഡ് നൈറ്റ്‌ പറഞ് പോയിട്ട് ഇവൾക്കെന്താ ഓൺലൈനിൽ കാര്യമെന്ന് സംശയിക്കില്ലേ അദ്ദേഹം.

ഭാഗ്യം…! അങ്ങേര് ഓൺലൈൻ ഇല്ല. പിന്നെ നേരെ പപ്പയുടെ ചാറ്റ് തുറന്നു. ഓൺലൈൻ എന്ന് എഴുതി കാണിച്ചപ്പോൾ ചങ്കിൽ ഒരു തീ വീണ അവസ്ഥയായിരുന്നു.

പപ്പ എന്തെങ്കിലും മെസ്സേജ് അയക്കുമോ എന്നറിയാൻ ഓൺലൈനിൽ തന്നെ ഒരഞ്ചു മിനിറ്റോളം കാത്തു.

കാത്തിരിപ്പ് ഉറക്കത്തിനു നല്ലതാണെന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അങ്ങോട്ടേക്ക് മെസ്സേജ് അയക്കാൻ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു മടി തോന്നിയത് കൊണ്ട് പപ്പയുടെ മെസ്സേജ് വരാൻ കാത്ത് കിടന്നു.

കണ്ണുകൾ മൂടി തുടങ്ങുന്ന അവസ്ഥ വന്നപ്പോൾ നിരാശയോടെ വാട്സ്ആപ്പ് ബാക്കടിച്ചു.

പിന്നെ ഒന്നും അറിയുന്നില്ല. ഒരു ഇരുപത് മിനുട്ടെ ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളു. ഉറക്കം ഞെട്ടി. പക്ഷെ ഒരു പാട് ഉറങ്ങിയത് പോലൊരു പ്രതീതി.

ഫോൺ നോക്കിയപ്പോൾ നോട്ടിഫിക്കേഷനിൽ പപ്പയുടെ മെസ്സേജ്. മിഴിഞ്ഞ കണ്ണുകളിലെ ഉറക്കമെല്ലാം എങ്ങോട്ടോ പോയിരുന്നു. സമയം പന്ത്രണ്ട് മണി കഴിയുന്നു.

ഞാൻ മെസ്സേജ് തുറന്നു. ‘മോളെ’ ന്നു വിളിച്ചു കൊണ്ടുള്ള ഒരൊറ്റ മെസ്സേജ് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. സമയം നോക്കിയപ്പോഴാണ് ഞെട്ടിയത്. വാട്സ്ആപ്പ് ക്ലോസ് ചെയ്ത് അഞ്ചു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞപാടുമാണ് മെസ്സേജ് വന്നത്.ഉറങ്ങി പോയത് കൊണ്ട് അറിഞ്ഞില്ല.

‘എന്താ പപ്പാ..?’ ന്ന് ടൈപ്പ് ചെയ്ത് ഞാൻ റിപ്ലൈ അയച്ചു. ഡെലിവേറെഡ് ആണ്. നെഞ്ചിൽ വീണ്ടുമൊരു താളമേളം. ഞാനാ ചാറ്റ് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.