ലവ് അറ്റ് ഫസ്റ്റ് സൈട് [അമവാസി] 281

അമ്മ : ഏട്ടാ ഇന്ന് ഈ നാൾ വരെ ഞാൻ എവിടെയാ ഈ വീട് വിട്ടു പോയിട്ടുള്ളത്

അച്ഛൻ : ഇന്ന് ആയല്ലോ ഇനി അങ്ങോട്ട്‌ ആവാലോ അതൊന്നും ഇവിടെ വേണ്ട എന്നാ പറഞ്ഞെ

ഉണ്ണി : അല്ലേലും അമ്മ ഒന്ന് പോയി കിട്ടാൻ ആണല്ലോ നിങ്ങൾ കളിക്കുന്നത്

അച്ഛൻ : എന്താടാ പറഞ്ഞെ ഇപ്പൊ ഇറങ്ങി പൊക്കോണം രണ്ടും ഈ വീട്ടീന്ന്

ഉണ്ണി : ആടോ പോവാ…

അമ്മേ എടുത്തോ എടുക്കാൻ ഉള്ളത്

അച്ഛാ : കൊണ്ട് പൊക്കോ… നീ കണ്ടോ ഇന്ന് ഇവിടുന്നു പോയ നീ പിന്നെ ഞാൻ ചത്താലും വന്നു പോകരുത്..

സാവിത്രി എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ നിന്നു

ഉണ്ണി : അമ്മേ ഇതു വരെ അമ്മക്ക് എന്തേലും ഒരു വില ഇയാള് തന്നിട്ടുണ്ടോ

അച്ഛൻ : എന്ത് വേല കൊടുക്കാന് ആണ് ഇവൾക്ക് വല്ല bus സ്റ്റാൻഡിലും കൊണ്ട് നിർത്തു അപ്പോഴും വേണ്ടി വരില്ല ഇവളെ ഒന്നും

അമ്മ : മതി നിർത്തു… നിങ്ങൾക് ഇത്രയും കൊള്ളാത്തവൾ ആയി പോയോ ഏട്ടാ ഞാൻ…

ഉണ്ണി : ഇനിയും നിന്നു കേൾക്കാതെ വരുണ്ടോ

അച്ഛൻ : പൊക്കോ പൊക്കോ എവിടേലും കൊണ്ട് പോയി തള്ളി വിടുമ്പോ മനസിലായി കോളും

ഉണ്ണി : അതിനു നിങ്ങൾ അല്ല ഞാൻ അച്ഛൻ ആയി പോയി

അതും പറഞ്ഞു അമ്മയെ കൂടി ഉണ്ണി ആ പടി ഇറങ്ങി കണ്ണീരോടെ അല്ലാതെ സാവിത്രിക്ക് അത് നേരിടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല… എന്നും രാവിലെയും വൈകും നേരവും വിളക്ക് വെക്കുന്ന തുളസി തറയിൽ നിന്നും ഇത്തിരി മണ്ണ് വാരി കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു നെഞ്ചോടു നേർത്തു അവർ ഉണ്ണിയോടൊപ്പം വണ്ടിയിൽ കേറി….

വണ്ടി നേരെ ടൗണിലേക്ക് പോയി അമ്മയെ ഒരു ഹോട്ടലിൽ ആക്കി.. ഉണ്ണി പോയി കുറച്ചു ഡ്രെസ്സും മേടിച് ഭക്ഷണം വാങ്ങി റൂമിൽ വന്നു