മാതാ പുത്ര PART_012 [ഡോ. കിരാതൻ] 295

“…. വിജയനങ്കിളുമായുള്ള എന്‍റെ ബന്ധം നിനക്ക് അറിയാവുന്നതല്ലേ …മാധവാ ..”.

“….. അതെന്താ വിജയനങ്കില്‍ മരിച്ച് മാസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞ ശേഷം അമ്മ പറയുന്നേ ……..”.

നാലാമത്തെ പെഗ്ഗ് വലിച്ച് കേറ്റുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“…. നിനക്ക് അറിയാല്ലോ അങ്കിളുമായുള്ള ബന്ധം…അത് വെറും ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് മാത്രമല്ലാ എന്ന കാര്യവും നിനക്കറിയാല്ലോ …….”.

ആ അമ്മ എന്തോ പ്രസ്താവിക്കാന്‍ പറയുന്ന ഭാവത്തില്‍ അവനോട് പറഞ്ഞു. സത്യത്തില്‍ കളികൂട്ടുക്കാരിയെ പോലെയായിരുന്നു.

എന്തും തുറന്ന് പറയുന്ന പ്രകൃതം………അതാണ് സീതാലക്ഷ്മി എന്ന അവന്‍റെ അമ്മ……

മാധവന്‍  അമ്മയുടെ  പ്രസ്താവന കേട്ട്  അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി. എന്തോ കാര്യമായ കാര്യം പറയാന്‍ തുനിയുന്ന അമ്മയുടെ തുടിക്കുന്ന മുഖത്തില്‍ ഇമ വെട്ടാതെ ആശ്ചര്യം പൂണ്ടു..

“….എന്താ അമ്മേ ….ഇപ്പോള്‍ അങ്ങിനെ പറയാനുള്ള കാര്യം …… എല്ലാം എനിക്കറിയുന്ന കാര്യങ്ങളല്ലേ …..അതിലൊന്നും ഞാന്‍ ഇടപ്പെട്ടീട്ടും ഇല്ലല്ലോ …വിജയനങ്കില്‍ ഇപ്പോള്‍ മരിച്ചിട്ട് മാസങ്ങളായി താനും……..”.

അമ്മ ചോദിച്ചത് എന്തെന്നറിയുന്നതിനും മുന്നേ അവൻ  എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു..ഒരുമാതിരി എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നേരേ ചൊവ്വേ പറയുന്ന  അമ്മ ഇപ്പോള്‍ വളച്ച് കെട്ടി എന്തോ പറയാന്‍ ഭാവിക്കുന്നത് അവനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി.

“…… വിജനയങ്കില്‍ നമ്മളെ ഒരുപാട് സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട് …… നമ്മുടെ കടബാധ്യത അവസാനിപ്പിക്കാനും എല്ലാം ….. എന്തോ അതുകൊണ്ടാകും ഞാന്‍ അയാളുമായി ബന്ധമുണ്ടായത് ……”.

അവര്‍ വീണ്ടും വളച്ച് എന്തൊക്കെയോ പറയാന്‍ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു.

“….. അദ്ദേഹം നല്ലൊരു മനുഷ്യനായിരുന്നു …..എന്നെ പഠിപ്പിച്ചതും ഒക്കെ അങ്കിളല്ലേ …..പിന്നെ പോരാത്തതിന് അമ്മ ചെറുപ്പവും …. ഞാനൊരു തെറ്റും കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല ….ആ ബന്ധത്തില്‍ ….”.

“…..എനിക്കറിയാം മാധവാ …..എന്നാലും നിനക്ക് ചെറിയ വിഷമം വല്ലതും ഉണ്ടായിരുന്നോ ….. എന്തോ എനിക്കറിയാന്‍  ഒരു ആഗ്രഹം ….”.

“…… എന്താ അമ്മെ ഇപ്പോള്‍ അങ്ങനെ ഒരു സംശയം ……”.

മാധവന്‍ അമ്മയോട് ചേര്‍ന്നിരുന്ന ശേഷം ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു. കാച്ചിയ എണ്ണ തേച്ച് കുളിക്കുന്ന അമ്മയുടെ നനുനുത്ത മണം അവനിലേക്ക് പടരാന്‍ തുടങ്ങി. അവന് ആ ഗന്ധം വളരെ ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു. അമ്മ കുളി കഴിഞ്ഞ് വിശ്രമിക്കുന്ന വേളയില്‍ അവനാ ഗന്ധം ആസ്വദിക്കാന്‍ എപ്പോഴും അടുത്തിരിക്കുമായിരുന്നു.

“……. ഞാന്‍ ചോദിച്ചതിന് നീ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല മാധവാ …..”.

സീതാലക്ഷ്മി മാധവനോട് അല്‍പ്പം കൂടി ഇഴുകിച്ചേര്‍ന്നിരുന്നു. അവള്‍ക്ക് എന്തെങ്കിലും കാര്യമായി പറയാന്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ മകനോട് ചേര്‍ന്ന് നില്‍ക്കുമായിരുന്നു.

“……. ഞാന്‍ ഉത്തരം പറയണം എന്നുള്ളത് നിര്‍ബദ്ധം ഉള്ളത് പോലെയുണ്ടല്ലോ അമ്മയുടെ ചോദ്യത്തിന് ……”.