മാവേലിനാട് 3 [ പ്രസാദ് ] 248

സംസാരിച്ച് ഇരുന്നു. പിന്നെ, ജയ എഴുന്നേറ്റ്, ഞങ്ങള്‍ വസ്ത്രങ്ങള്‍ കൊണ്ടുവന്ന ബാഗ് എടുത്തു.

ജയ: ”ചേച്ചീ നമുക്ക് വേഷം മാറിയിട്ട് ഇരിക്കാം. ഇത് നാളെ തിരികെ ഇട്ടുകൊണ്ട് പോകാനുള്ളത് അല്ലേ.”

ഞാന്‍: ”എങ്കില്‍ എന്റെ തുണി ഇങ്ങ് താ. ഞാന്‍ അപ്പുറത്തെ മുറിയില്‍ പോയി വേഷം മാറാം.”

ജയ: ”അതെന്തിനാ ചേട്ടാ അപ്പുറം പോകുന്നത്? ഇവിടെ നിന്നു തന്നെ തുണി മാറ്റിക്കൂടേ?”

മാനസ: ”അതു വേണ്ട. ചേട്ടന്‍ അപ്പുറം പോയി വേഷം മാറ്റട്ടെ. അതുമതി.”

ജയ: ”അതെന്താ ചേട്ടന്‍ ഇവിടെ നിന്ന് വേഷം മാറിയാല്‍. ഞങ്ങള്‍ കാണാത്ത ഒരു സാധനവും അവിടെ ഇല്ലല്ലോ. പിന്നെന്താ?”

ലേഖ: ”നമ്മളല്ലേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. ഇവള്‍ അതൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ.”

ജയ: ”അവളും കാണട്ടെ. ഇന്ന് രാത്രി എന്തായാലും അവള്‍ കാണാനുള്ളത് അല്ലേ?”

അതുല്യ: ”അവള്‍ സമ്മതിച്ചോ ഇന്ന് അത് കാണാമെന്ന് ?”

ജയ: ”അതിന് അവളുടെ സമ്മതം ആര്‍ക്ക് വേണം? നമ്മള്‍ ഇന്ന് അത് അവളെ കാണിച്ചിരിക്കും. അതിനല്ലേ ഞങ്ങള്‍ കൂടി ഇന്ന് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.”

മാനസ: ”ഛീ! അനാവശ്യം പറയാതെ മിണ്ടാതിരിക്കെടീ. ഞാന്‍ സമ്മതിച്ചിട്ട് വേണ്ടേ നീയൊക്കെ കാണിക്കാന്‍.”

ജയ: ”അതിന് നിന്റെ സമ്മതം ആര്‍ക്ക് വേണം. കാണാന്‍ പോകുന്ന പൂരം പറഞ്ഞ് അറിയിക്കുന്നത് എന്തിനാ. നമുക്ക് കാണാം.”

പിന്നെ മാനസ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അവളുടെ മുഖം ചുവന്ന് തുടുത്ത് വന്നു. അവള്‍ മുഖം കുനിച്ച് ഇരുന്നു. ജയ, എന്റെ ബര്‍മ്മുഡയും, ടീഷര്‍ട്ടും എടുത്ത് തന്നു. മറ്റുള്ളവരും അവരുടെ വേഷങ്ങള്‍ എടുത്തു. ജയ പോയി കതക് അടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു. പിന്നെ ഓരോരുത്തരായി വേഷങ്ങള്‍ മാറാന്‍ തുടങ്ങി.
അതുല്യ, ചുരിദാറായിന്നു ധരിച്ചിരുന്നത്. അവള്‍ അത് ഓരോന്നായി ഊരി മാറ്റിയിട്ട്, അവള്‍ ആദ്യം അതിന്റെ ടോപ്പ് ഊരി മാറ്റി. പിന്നെ, പാന്റും ഊരി. അവളുടെ ശരീരത്തില്‍, പാന്റീസും, ബ്രേസിയറും മാത്രമായി. മാനസ, അവളെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു. അതുല്യ, ഒരു ത്രീഫോര്‍ത്തും ടീഷര്‍ട്ടുമായിരുന്നു കൊണ്ടുവന്നത്. അവള്‍, ത്രീഫോര്‍ത്ത് ധരിച്ചിട്ട്, ടീഷര്‍ട്ട് ഇടാന്‍ വന്നപ്പോള്‍, മാനസ തടസ്സവുമായി വന്നു.

മാനസ: ”അതെന്താ എനിക്ക് മാത്രം ഇവിടെ വേറേ നിയമം? ഞാന്‍ ബ്രേസിയര്‍ ഇടാന്‍ നിങ്ങള്‍ സമ്മതിച്ചില്ലല്ലോ. പിന്നെന്താ അതുല്യ ചേച്ചിക്ക് അത് ബാധകമാക്കാത്തത്?”

അതുല്യ: ”ഓ ഇവിടെ അങ്ങനെ നിയമം ഉണ്ടോ? അത് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ലായിരുന്നു.”