മാവേലിനാട് 3 [ പ്രസാദ് ] 249

അടിച്ചു. പിന്നെ ക്രമേണ വേഗത കൂട്ടി. ഒടുവില്‍ അവളുടെ ഉറവ പൊട്ടി. പിന്നാലെ എന്റെ കുട്ടനും വെടി പൊട്ടിച്ചു. ഞാന്‍ അവളുടെ മുകളില്‍ തന്നെ തളര്‍ന്നു കിടന്നു. അവള്‍ എന്നെ അവളുടെ ശരീരത്തിലേയ്ക്ക് ചേര്‍ത്ത് അമര്‍ത്തി പിടിച്ചിരുന്നു. കുറച്ച് സമയം അങ്ങനെ കടന്നുപോയി.

പിന്നെ ഞാന്‍ ഇറങ്ങി കിടന്നു. അപ്പോഴേയ്ക്കും, ലേഖയുടെ തളര്‍ച്ച മാറി അവള്‍ എഴുന്നേറ്റു വന്നു. അവളാണ്, അതുല്യയുടെ പൂറ്റില്‍ നിന്നും ഒലിച്ചിറങ്ങിയത് തുടച്ചു കളഞ്ഞത്. പക്ഷേ, അതില്‍ രക്തത്തിന്റെ പൊടിപോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് അവള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. സംശയം തീര്‍ക്കാനായി അവള്‍ അത് അതുല്യയോട് ചോദിച്ചു.

ലേഖ: ”എടീ, ഞങ്ങളുടെ രണ്ടിന്റേയും സീല്‍ പൊട്ടിയപ്പോള്‍ ചോര വന്നു. പക്ഷേ നിന്റെ കാര്യത്തില്‍ അങ്ങനെയൊന്നും കണ്ടില്ലല്ലോ. നീ ഇതിന് മുമ്പ് ഉത്ഘാടനം നടത്തിയിട്ടുണ്ടോ?”

അതുല്യ: ”ഇല്ല ചേച്ചീ. വീട്ടില്‍ വച്ച് ഒന്നു രണ്ട് തവണ ഞാന്‍ ഇതിനുള്ളില്‍ ഏത്തപ്പഴം കയറ്റിയിട്ടുണ്ട്. അങ്ങനെയെങ്ങാണം സീല്‍ പൊട്ടിയിട്ടുണ്ടാകും. അല്ലാതെ ഞാന്‍ കളിക്കുന്നത് ഇത് ആദ്യമായിട്ടാണ്.”

ജയ: ”എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു സ്വന്തം സഹോദരനുമായുള്ള കളി?”

അതുല്യ: ”നല്ല സുഖമായിരുന്നു. ജീവിതത്തിലെ ഒരിക്കലും മറക്കാനാകാത്ത സുഖമുള്ള ഒരു അനുഭവം.”

ജയ: ”ചേച്ചി ഭാഗ്യവതിയാണ്. തിരികെ പോയാലും അവിടെ നിങ്ങള്‍ക്ക് അടിച്ച് പൊളിക്കാമല്ലോ. അതുലേട്ടന്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് പഴയ ചട്ടിയടി തന്നെ ശരണം.”

ലേഖ: ”നിങ്ങള്‍ അവിടെ അടിച്ച് പൊളിക്കുമ്പോള്‍, ഈ സൗഭാഗ്യം ഉണ്ടാക്കി തന്ന ഞങ്ങളെ കൂടി ഓര്‍ക്കണം.”

ജയ: ”ഞങ്ങള്‍ ഇനി ഒന്ന് നന്നായി സുഖിക്കണമെങ്കില്‍, അടുത്ത ഓണം വരെ കാത്തിരിക്കണം.”

അതുല്യ: ”നിങ്ങള്‍ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്. അടുത്ത വെക്കേഷന് രണ്ടാളും കൂടി അങ്ങോട്ട് വാ. നമുക്ക് അവിടെ അടിച്ച് പൊളിച്ച് കഴിയാം.”

ലേഖ: ”നടക്കുന്ന കാര്യം വല്ലതും ഉണ്ടെങ്കില്‍ പറയെടീ. ഇതൊന്നും ഒരു കാലത്തും നടക്കത്തില്ല.”

അതുല്യ: ”അതിരിക്കട്ടെ. ചേച്ചിയുടെ കന്നി കളി എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു?”

ലേഖ: ”അതൊരു അനുഭവം തന്നെ ആയിരുന്നെടീ. ആദ്യത്തെ വേദന കണ്ടപ്പോള്‍ ഇനി മേലില്‍ ഈ പരിപാടിക്ക് ഞാനില്ല എന്ന് കരുതിയതാണ്. പക്ഷേ, പിന്നെ പിന്നെ ഞാന്‍ പറന്ന് നടക്കുകയായിരുന്നു. അവസാനം കുറച്ച് സമയത്തേയ്ക്ക് എനിക്ക് ബോധമില്ലാത്തത് പോലെ ആയിരുന്നു.”

ജയ: ”ചേച്ചിക്ക് ഇപ്പോള്‍ എന്ത് തോന്നുന്നു? ഇനിയും കളിക്കണമെന്ന് തോന്നുന്നോ?”

ലേഖ: ”അയ്യോ ഇവനെ തിരികെ വിടാന്‍ തോന്നുന്നില്ല. ഇത് സഥിരമായി അകത്ത് വച്ചാലോ എന്ന് തോന്നിപ്പോകുന്നു.”

ജയ: ”എങ്കില്‍ പിന്നെ ചേച്ചി അതങ്ങ് പിഴുതെടുത്ത് വച്ചേക്ക്. ആവശ്യമുള്ളപ്പോഴൊക്കെ ഉപയോഗിക്കാമല്ലോ.”