ഏട്ടത്തിയമ്മയും കുഞ്ഞേച്ചിയും 4 [യോനീ പ്രകാശ്‌] 1719

എന്‍റെ അരക്കെട്ട് അവരുടെ കുണ്ടിയില്‍ ഒട്ടിച്ചേര്‍ന്നു നിന്നു. കുണ്ണ ആ മാംസളതയെ തൊട്ടുരുമ്മി..
തുടകള്‍ അവരുടെ മുഴുത്ത തുടകളില്‍ തൊട്ടുരസിയപ്പോള്‍ ഒരു വല്ലാത്ത സുഖം ദേഹം മുഴുവന്‍ പടര്‍ന്നു കയറി. ബാലന്‍സിനു വേണ്ടി പിടിക്കാനായി കൈകള്‍ ആ അരക്കെട്ടിന്‍റെ അടുത്തുവരെ നീണ്ട് പോയെങ്കിലും ഒരുള്‍വിളി അത് തടഞ്ഞു.

ഒറ്റ കൈ കൊണ്ടാണവര്‍ വണ്ടി ഓടിക്കുന്നത്.മറ്റേ കൈ ഇപ്പോഴും എന്‍റെ കാല്‍മടക്കില്‍ തന്നെയാണ്. അവരെന്താണ് അത് മാറ്റാത്തത്..! ഭാഗ്യം.. ആളും മനുഷ്യനുമൊന്നുമില്ലാത്ത റോഡായതിനാല്‍ അങ്ങനൊരു ആശ്വാസമുണ്ട്.

വണ്ടിയുടെ ജെര്‍ക്കിംഗ് കാരണം ആ കൈ വിറയുമ്പോള്‍ എന്‍റെ കാലിലേ രോമങ്ങളിലൂടെ ഒരു തരിപ്പ് പാഞ്ഞു കയറി കുണ്ണ വരെ എത്തിപ്പോയി. സുഖമെന്ന് പറഞ്ഞാ ഒടുക്കത്തെ സുഖം…!

പക്ഷെ ആ സുഖം വേണ്ടപോലെ ആസ്വദിക്കാന്‍ എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ല. ആ കുഞ്ഞു വണ്ടിയില്‍ വരമ്പ് പോലൊരു റോഡിലൂടെ അവര്‍ ഒറ്റക്കൈ അഭ്യാസം നടത്തുന്നതിന്റെ അപകടം എന്നെ ചെറുതല്ലാതെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്.

“ശ്യാമേച്ചീ..ബാലന്‍സ് പോകും..രണ്ടു കയ്യും പിടിയ്ക്ക്..!”

എന്‍റെ ഉള്ളിലെ പരിഭ്രമം അതേപോലെ വെളിയില്‍ വന്നു.
അവര്‍ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

“ഡോണ്ട് വറി മാന്‍…ഞാന്‍ എപ്പോഴും ഇങ്ങനാ ഓടിക്കാറ്..നല്ല കണ്‍ട്രോളാ..!”

അതും പറഞ്ഞ് അവര്‍ കൈവെള്ള കൊണ്ട് എന്‍റെ കാലില്‍ മെല്ലെയൊന്ന്‍ തഴുകി.
ഒരു കറണ്ട് ശരീരത്തിലൂടെ പാഞ്ഞു..വൃഷണമണി ഉരുണ്ടു മേലോട്ട് പൊങ്ങിക്കയറി. കുണ്ണ തിരയില്‍പ്പെട്ട പൊങ്ങ് തടിപോലെ കുതിച്ചു പൊങ്ങി. ഒരു മായാപ്രപഞ്ചത്തില്‍ എത്തിയതുപോലെ ഒരു നിമിഷനേരം ശരീരത്തിന്‍റെ ഭാരം പോലും തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല.

“അമ്പുട്ടന്റെ കാലിലൊക്കെ നല്ലോണം രോമമുണ്ടല്ലോ…!”

കാലിലൊന്ന് ഉഴിഞ്ഞെടുക്കുന്ന പോലെ അവര്‍ കൈ പിന്‍വലിച്ചു.
ആ മുഖത്തൊരു ഗൂഡമായ പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞത് കണ്ണാടിയിലൊന്ന് പാളി നോക്കിയപ്പോ കാണാന്‍ സാധിച്ചു.

അവരുടെ കണ്ണുകളും എന്നിലാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒരു ഞെട്ടലോടെ ഞാന്‍ പിന്‍വലിഞ്ഞു.

“പെണ്ണുങ്ങള്‍ കണ്ടാ പിടിച്ചോണ്ട് പോകും ട്ടോ…ശ്രദ്ധിച്ചോ..!”