ഏട്ടത്തിയമ്മയും കുഞ്ഞേച്ചിയും 4 [യോനീ പ്രകാശ്‌] 1719

അവരെന്‍റെ മാസ്ക് മാറ്റി ചുണ്ടിലെ മുറിവില്‍ തലോടി.

“ഇനി എത്ര ദിവസം കഴിഞ്ഞാ ന്‍റെ വാവേനെ ഒന്ന് കാണാന്‍ പറ്റുന്നെ ഈശ്വരാ..!”

ആ ശബ്ദം വല്ലാതെ ഇടറി. എന്‍റെ മനസ്സും നീറുകയായിരുന്നു.

“അങ്ങനൊന്നും പറയല്ലേ ഏടത്തീ.. ഏടത്തിക്ക് പോവാതെ വയ്യല്ലോ.. പറ്റുന്നതും വേഗം ഇങ്ങു വന്നാ മതി..!”

ഞാനൊരു പുഞ്ചിരി വരുത്താന്‍ ശ്രമിച്ചു.പെട്ടെന്ന് അവരെന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ചുണ്ടിലെ തിണര്‍ത്തു മുറിഞ്ഞ ഭാഗത്ത്‍ ചുണ്ടുകളമര്‍ത്തി. പിന്നെ കവിളുകളിലും നെറ്റിയിലുമൊക്കെ തെരുതെരാ ഉമ്മകള്‍ കൊണ്ട് മൂടി.

“ഏടത്തി വരുന്നത് വരെയുള്ളത് ഒന്നിച്ച് തര്വാണോ..!”

അവരുടെ മൂഡ്‌ മാറ്റിയെടുക്കാനായി തമാശപോലെ പറഞ്ഞിട്ട് മെല്ലെ മാറിലൊന്നു തടവി.

“….അതേയ്..ഇവിടെ കുറെ അടയാളങ്ങള്‍ കിടപ്പുണ്ട്..അവിടെ ചെന്ന്‍ അറിയാതെ അതാരേം കാണിക്കാന്‍ നിക്കണ്ട..!”

ഈറനണിഞ്ഞ കണ്ണുകളില്‍ ഒരു നേരിയ പുഞ്ചിരി വിടര്‍ത്തിക്കൊണ്ട്‌ ഒരു നിമിഷം അവരെന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.

“ന്‍റെ ജീവന്‍ ഇവിടെ ഇട്ടിട്ടാ പോണേ..നേരത്തിന് ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിക്കണേഡാ പൊന്നൂ..ഏടത്തി കഴിയുന്നതും വേഗം ഓടി വരാം..ട്ടോ..!”

ഞാന്‍ ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു..

“ഈ ഡ്രെസ്സില്‍ ഏടത്തിണ്ടല്ലോ… ഒരു രക്ഷയുമില്ല…കാണുന്നവരുടെ കണ്ണടിച്ചു പോകും…റിയലി ഗോര്‍ജിയസ്..!”

ആ മുഖം പ്രകാശമാനമായി.
അവരെന്തോ പറയാന്‍ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ്‌ കൊലുസ് ശബ്ദം കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത്.

ഞങ്ങള്‍ പെട്ടെന്ന് അകന്നു മാറി. ഞാന്‍ അലമാര അടയ്ക്കാനെന്ന വ്യാജേന നിന്നു.

“നീ ഇങ്ങനെയാണോ അമ്പൂസേ വരുന്നേ…ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്നും മാറിയില്ലേ ഇത് വരെ..!”

കുഞ്ഞേച്ചി ദഹിപ്പിക്കുന്ന രീതിലൊരു നോട്ടം നോക്കി.
ഞാനൊന്നു പരുങ്ങി.

“എനിക്ക് അഞ്ച് മിനിറ്റ് മതി ..!”

“എന്നാ പോയി മാറരുതോ..ഇവിടിങ്ങനെ കടിച്ചു പിടിച്ചു നിക്കാതെ..!”

“കുഞ്ഞേച്ചി എങ്ങോട്ടാ..?”

മറുപടി കത്തുന്നൊരു നോട്ടമായിരുന്നു.
ഞാന്‍ പിന്നെ ഒന്നും പറയാന്‍ നിന്നില്ല ..മെല്ലെ സ്ഥലം കാലിയാക്കി.

അവള്‍ക്ക് എന്താ ഇത്ര കലിപ്പെന്നു എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. ആദ്യമായിട്ടാണ് അവള്‍ എന്നോട് ഇങ്ങനൊക്കെ കയര്‍ക്കുന്നത്. ഇനി ശ്യാമേച്ചിയുടെ കൂടെ സ്കൂട്ടറില്‍ പോയതെങ്ങാനും കണ്ടു കാണുമോ…! അതൊന്നുമല്ല പ്രശ്നം ..അങ്ങനാണേല്‍ കാലത്തെ