മദനപൊയിക 5 [Kannettan] 757

എനിക്കത് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ കമ്പിയായി..ശുക്ലം പോയെന്നാ തോന്നുന്നേ.!!!

ഞാൻ ചേച്ചിയെ നിക്കിയൊരു കല്ലച്ചിരിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട്,
“അന്ന് ഞാൻ ചേച്ചിയെ ഈരേഴ്പതിനാല് ലോകവും കാണിക്കും!!!”

“നീ എന്നെ കൊല്ലുവോ..!!!!?” ചേച്ചി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എൻ്റെ അപ്‌സരസിനെ അങ്ങനെയങ്ങ് കോന്നാലെങ്ങനെയാ!!! ആസ്വദിച്ച് ആസ്വദിച്ച് ഇഞ്ചിഞ്ചായി കൊല്ലും.!!”

അത് കേട്ട് ചേച്ചിയെന്നെയോന്ന് നുള്ളികൊണ്ട്,
“എടാ…!!! എൻ്റെ മോഹനേട്ടൻ ഇങ്ങ് വരും നിന്നെ ശരിയാക്കാൻ”

“ഉവ്വാ.. രണ്ട് കുപ്പിയങ്ങ് മേടിച്ചുകൊക്കും, എന്നിട്ട് ഈ മോതലിനെ ഞാനങ്ങ് സ്വന്തമാക്കും, എന്തേ!!?”
ഞാനൊരു അഹങ്കാരത്തോടെ പറഞ്ഞു.!

“അപ്പോ.. വെറും രണ്ട് മധ്യകുപ്പിയുടെ അത്രേയും വെലയെ എനിക്കുള്ളൂ???”
രാധികേച്ചി ചെറിയ വിഷമത്തോടെ ചോതിച്ചു.

“അതല്ല.. ആ മണ്ടന് ഈ വൈര്യത്തിൻ്റെ വിലയറിയില്ലല്ലോ!!!” അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ അഹങ്കാരത്തോടെ ചിരിച്ചു.

“എടാ.. എടാ… അഹ്…” ചേച്ചി പിന്നേം എന്നെ നുള്ളി.

അങ്ങനെ ഞങൾ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് വണ്ടിയോടിച്ചു കോട്ടപീഡികയുടെ അടുത്തെത്തി,

“ചേച്ചി വീടെത്താറായി..”
അത് പരഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ചേച്ചിയുടെ മുഖം ഒന്ന് വടിയത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.
സത്യംപറഞ്ഞാൽ ഞങൾ രണ്ടുപേർക്കും പിരിഞ്ഞുപോകാൻ ഒട്ടും ഇഷ്ടമുണ്ടായിരുന്നില്ല, പക്ഷെ പോയല്ലേ പറ്റൂ…

“എനിക് നിന്നെ വിട്ട് പോകാനേ തോന്നുന്നില്ല വിച്ചു.!” ചേച്ചി സങ്കടം പറഞ്ഞു.

“സാരമില്ല, ചേച്ചി പറഞ്ഞപോലെ നമുക്ക് നമ്മുടേതായ ഒരു സമയം വരും, പിന്നെ ഇടയ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക് ഇങ്ങനെ ഒന്ന് കണക്ക് കൊടുക്കാനും പൈസയടക്കാനും പോവലോ..!!”