മദനപൊയിക 5 [Kannettan] 967

“അത് വളരെ നന്നായി, ഇനി ഒന്നുകൊണ്ട് ധൈര്യപ്പെടേണ്ട !!” നാവൊന്ന് സ്ലിപ്പായി .

” ഏഹ് ?? ” രാധികേച്ചിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല .

” അല്ല… ഒന്നുകൊണ്ടും പേടിക്കണ്ട ഞാനില്ലേ ഇവിടെ!!! ” അത് കേട്ടപ്പോൾ രാധികേച്ചിയെന്നെ നോക്കിയൊന്ന് കണ്ണുരുട്ടി .

” അല്ല… ഞങ്ങളൊക്കെയില്ലേ ഇവിടെയെന്നാ ഉദ്ദേശിച്ചത് ” ഞാനെന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു .

“നീയൊന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ലലോ വിച്ചു , ഞാൻ ചോറെടുത്തു വെക്കാം ” അതും പറഞ്ഞമ്മ അവിടെ നിന്ന് എഴുനേറ്റു.

” ഏടത്തി പോയി റെസ്റ്റെടുത്തോ, രണ്ട് ദിവസത്തേക്ക് ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ, വച്ചു വാ ഇരിക്ക് ഞാൻ ചോറെടുത്തുതരാം ”

അതും പറഞ്ഞ രാധികേച്ചി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി, ഞാൻ കയ്യും കഴുകി കഴിക്കാനായി ഇരുന്നു. ചേച്ചി ഭക്ഷണം വിളമ്പാൻ തുടങ്ങി. ഞാനൊരു വേൾഡ് കപ്പ് ജയിച്ച സന്തോഷത്തോടെ രാധികേച്ചിയെ നോക്കി, ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തും എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം.

അമ്മ അടുത്ത് തന്നെയുള്ളതുകൊണ്ട് എന്റെ ഒരുപരിപാടിയും നടന്നില്ല, ഞാനതികമൊന്നും സംസാരിക്കാതെ ഭക്ഷണം കഴിച് മുകളിലേക്ക് പോയി. എന്നിട് ഫോണെടുത്തു രാധികേച്ചിക്ക് മെസ്സേജയച്ചു…
റിപ്ലൈയൊന്നും വന്നില്ല, അമ്മയായിട്ട് സംസാരിച്ചിരിക്കുകയാണെന്ന് തോനുന്നു, അല്ലേൽ മോളെ അങ്കണവാടിയിൽ നിന്നും കൊണ്ടുവരാൻ പോയിക്കാണും.

താഴെ രാധികേച്ചിയുള്ളതുകൊണ്ട് എനിക്ക് മുകളിൽ ഇരിക്കപ്പൊറുതിയില്ലായിരുന്നു. കയ്യും കാലും കുണ്ണയും എല്ലാം കിടന്ന് തരിക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്തായാലും ചേച്ചിയുടെ റിപ്ലൈ വരട്ടെ.