മദനപൊയിക 5 [Kannettan] 250

അത് കേട്ടതും രാധികേച്ചിക്ക് ചിരിവന്നു, ഞാൻ വേഗം പോയി ഷെൽഫിൽ നിന്നും മെഴുകുതിരികളെടുത്തുകൊണ്ട് വന്ന് എല്ലാ മൂലയിക്കും കത്തിച്ചു. നല്ല താടിയുള്ള മെഴുതുതിരികളായതുകൊണ്ട് റൂമിൽ നല്ല വെളിച്ചം പടർന്നു, വെറും വെളിച്ചമല്ല സ്വർണനിറമുള്ള സ്വർഗീയ പ്രകാശം!!! ഒരുകണക്കിന് കറന്റ് പോയത് നന്നായിയെന്നെനിക്ക് തോന്നി. കാരണം മെഴുകുതിരി വെട്ടത്തിൽ രാധികേച്ചിയെ കാണാൻ ശരിക്കും ഒരു അപ്സരസിനെ പോലെതന്നെയുണ്ടായിരുന്നു.

” ഇപ്പോഴാണ് നമ്മുടെ റൂമിന്റെ അമ്ബ്യൻസ് കംപ്ലീറ്റായത് !!! ” രാധികേച്ചി ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.

” ആംബിയൻസ് മാത്രമല്ല, എന്റെ രാധികയും അതീവ സുന്ദരിയാണ് ഈ മെഴുകുതിരി വെട്ടത്തിൽ ”

എന്നിട് ഞാൻ രാധികേച്ചിയുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു,

” മൂടിപുതച്ചിരിക്കാതെ, ഈ തുണിയെടുത്തങ്ങു കളയി ” ഞാൻ കൊതിയോടെ അക്ഷമനായി പറഞ്ഞു.

” സസ്പെൻസ് കളയണ്ടെന്ന് കരുതിയ പുതച്ചോണ്ട് വന്നത്, എന്റെ മുത്തിന് സർപ്രൈസായിട്ട് കാണിച്ചുതരാമെന്നു കരുതി. ”

അതും പറഞ് രാധികേച്ചി ബെഡിൽനിന്നും എഴുനേറ്റ് ഒരു ഏഴടി മുന്നിലേക്ക് ചെന്നശേഷം തിരിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് ആ പുതച്ച തുണി പതുക്കെ താഴേക്കിട്ടു.

അതൊരു ഗംഭീര കാഴ്ചയായിരുന്നു, പനങ്കുലപോലുള്ള മുടി ഏകദേശം ചന്തിവരെയുണ്ട്, ചന്ദ്രക്കലപോലെ വെച്ചിരിക്കുന്ന മുല്ലപ്പൂ , ഇറങ്ങിയ കഴുത്തുള്ള നല്ല ഇറുങ്ങിയ കറുത്ത ബ്ലൗസ്, ബ്ലൗസിന് അതികം ഇറക്കമില്ല,
കസവു മുണ്ടുടുത്തിരിക്കുന്നത് ഇച്ചിരി താഴ്ത്തിയാണ്, ഇച്ചിരി മടക്കുവീണ നല്ല ആകാര വടിവൊത്ത നല്ല കൊഴുത്ത അരക്കെട്ടും, ആ അരക്കെട്ടിന്റെ സൗധര്യം പതിനായിരം ഇരട്ടിയാക്കാനായി അരയിൽ പിണഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ഒരു അരഞ്ഞാണവും!!!!! ഉഫ്… എന്റെ സാറേ, അത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെയെനിക്ക് കമ്പിയായി,
പിന്നെ ആരും കൊതിച്ചുപോകുന്ന അത്യാവശ്യം നല്ല വലിപ്പത്തിൽ ഉന്തിലിക്കുന്ന ചന്തി, പിടിച് ഞെക്കിയുണ്ടാക്കാൻ തോന്നിയെനിക്ക്, പിന്നെ താഴേക്ക് ചെല്ലുംന്ദോറും ഷേപ്പായി വരുന്ന കൊഴുത്ത തുടയും കണങ്കാലുകളും. മുണ്ടിനു താഴെ പാദസ്വരം അണിഞ്ഞ കാൽപ്പാദം നന്നായി കാണാം.