മദനപൊയിക 5 [Kannettan] 967

ഇങ്ങോട്ട് വായെന്ന് ഞാൻ കൈകൊണ്ട് ആഗ്യംകാണിച്ചു, ചേച്ചി പയ്യെ അരയന്നത്തെപോലെ നടന്നെന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്നു.

ഉഫ്… അടുത്തുവന്നപ്പോഴാണ് രാധികേച്ചിയുടെ ശരീരത്തിന്റെ സൗന്ദര്യം കൂടുതൽ വ്യക്തമായത്, ആ മെഴുകുതിരി വെട്ടത്തിൽ രാധികേച്ചിയൊരു സ്വർണ മൽസ്യകന്യകയെ പോലെഎനിക്ക്‌ തോന്നി.
രാധികേച്ചി അടുത്തുവന്നു നിന്നപ്പോൾ, ചേച്ചിയുടെ ആലിലവയറെന്റെ കണ്മുന്നിൽ ഒരു കയ്യെത്തും ദൂരത്തു വെട്ടിത്തിളങ്ങുകയാണ്. അടുത്തുന്നു നോക്കുമ്പോഴാണ് രാധികേച്ചിയുടെ പൊക്കിളിന്റെ അഴക് വെക്തമായി കാണാൻ ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയുന്നത്. അടുത്തുനിന്ന് കാണുമ്പോൾ പൊക്കിളിനു കൂടുതൽ ആഴവും ഭംഗിയുള്ള ആകൃതിയും ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാവുന്നത്.

എനിക്ക് പിന്നെ പിടിച്ചു നില്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, ഞാൻ രാധികേച്ചിയുടെ ഇടുപ്പിൽ രണ്ടുകൈകൊണ്ടും പിടിച്ചൊന്നു ഞെക്കി,

“സ്സ്..!!!” ചേച്ചിയൊന്നു എരിവുവലിച്ചു.

എന്നിട് രാധികേച്ചിയെ ഞാനെന്നിലേക്ക് കൂടുതലടുപ്പിച്ചു, ഇപ്പോൾ ചേച്ചിയുടെ വയറിന്റെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പത്താണ്. ഞാനെന്റെ വലത്തേ കയ്യെടുത് ചേച്ചിയുടെ മുത്തുകൾ നിരനിരയായി പിടിപ്പിച്ചത് പോലുള്ള സ്വര്ണ അരഞ്ഞാണത്തിലും വയറിലും ചേർത്തൊന്ന് തടവി, അപ്പോൾ രാധികേച്ചിയുടെ വയറിലൊരു വിറയൽ അനുഭവപ്പെട്ടു. അതെന്നിലെ വികാരത്തെയുണർത്താൻ തുടങ്ങി. എന്നിട് ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ വയറിൽ മുഴുവനായി എന്റെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് തടവാൻ തുടങ്ങി,

” രാധികേ..!! ” ഞാൻ കാമത്തോടെ വിളിച്ചു.

” ഇത്രേം കാലം കാത്തിരുന്നതിനു ഫലമുണ്ടായോ??, മുത്തിന് ഇഷ്ടായോ എന്റെ വയറ്!!!??? ” രാധികേച്ചിഎന്റെ തലയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.