മദനപൊയിക 6 [Kannettan] 744

“ആഹ….” ഓമനേച്ചി ശീൽക്കാരത്തോടെ എൻ്റെ തലയിൽ പിടുത്തമിട്ടു.
ഞാനാ പൊക്കിൾ കുഴിയിൽ നാവിട്ടൊന്ന് ചപ്പി, ഓമനേച്ചി സുഗത്തൽ അരക്കെട്ട്പൊന്തിച്ചു. ഞാൻ നാവ് കൂടുതൽ കൂർപ്പിച്ച് പൊക്കിൾ ചപ്പിക്കുടിച്ചു, പോക്കിളിൻ്റെ ആഴവും അഴകും രുചിയും ആസ്വദിച്ച് ചപ്പി. ഓമനേച്ചിയുടെ പളുങ്ക് പോലുള്ള വയർ വെട്ടി വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി…
ഈസമയം ഞാനെൻ്റെ മുഖമുയർത്തി പടവിലിരുന്ന എണ്ണകുപ്പിയെടുത്ത് വയറിന് മീതെ വെച്ച് ധാരയായി കുറച്ചെണ്ണ ഓമനേച്ചിയുടെ പൊക്കിളിലേക്കൊഴിച്ചു.
പോക്കിളിൻ്റെ ആഴക്കൂടുതൽ കാരണം കുറച്ചതികം ഒഴിക്കേണ്ടിവന്നു.
ഇപ്പൊൾ പൊക്കിൾ നിറയെ എണ്ണയുമായി കിടക്കുന്ന ഓമനേച്ചിയാണ് എൻ്റെ മുന്നിൽ, ഞാനെൻ്റെ വലത്തേ കൈകൊണ്ട് പോക്കിളിലൊന്നു തടവി, എണ്ണ അപ്പോഴേക്കും തുളുമ്പിയൊലിക്കാൻ തുടങ്ങി, ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ പൊക്കിളിനു ചുറ്റും എണ്ണ തടവാൻ തുടങ്ങി, ഓമനേച്ചി സുഖം കാരണം എന്നെ തടയാനും കഴിയാതെ അങ്ങനെ കിടന്നു.. ഞാൻ കൂടുതൽ എണ്ണ വയറിലേക്കൊഴിച്ച് രണ്ട് കൈകൊണ്ടും ആ പൂപോലുള്ള വയറിൽ തടവി തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

എന്നിട്ടൻ്റെ ചൂണ്ടുവിരൽ ഓമനേച്ചിയുടെ പൊക്കിളിൽ ഇട്ടൊന്നു കറക്കി തടവി… എനിക്കാണേൽ ശുക്ലം ഇപ്പൊ പോകും എന്നാ അവസ്ഥയാണ്.. എന്നിട്ട് ഞാൻ രണ്ട് കൈകൊണ്ടും പൊക്കിളിനു സൈഡിലൊന്ന് ഞെക്കി.. ഉഫ്..എനിക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല!

മഴ ചെറുതായി കനക്കാൻ തുടങ്ങി.. അത് കണ്ട ഓമനേച്ചി ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് എൻ്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു,

“മതി വിച്ചു… ഇനി പിന്നെ..!!! അമ്മ എന്തായാലും ഇപ്പൊ വരും” ഓമനേച്ചിക്ക് നല്ല ടെൻഷനുണ്ട്, അതുമല്ല ചേച്ചിയ്ക്ക് ഇനിയും പിടിച്ച് നിൽക്കാനുള്ള ത്രാണിയുമില്ലെന്ന് മനസ്സിലായി.