മദനപൊയിക 7 [Kannettan] 1252

ആ വലംപിരി ശംഖ്പോലുള്ള മനോഹരമായ കഴുത്ത് ഞാൻ ആസ്വദിച്ച് ചപ്പികുടിച്ചു, ഇച്ചിരി ഉപ്പ് രസം കലർന്ന പെണ്ണിൻ്റെ വിയർപ്പ്!!! അതിൻ്റെയൊരു വീക്‌നെസ്സാണ്!!

ഞാനെൻ്റെ കൈകൾ ചേച്ചിയുടെ ഇടുപ്പിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് കഴുത്തിൽ നിന്നും ചെവിയിലേക്ക് ചപ്പാൻ തുടങ്ങി.. ഓമനേച്ചി വിവശയാവാൻ തുടങ്ങി, വികാരത്താൽ നിസ്സഹായമായ ചേച്ചിയുടെ ശരീരം എന്നിലേക്ക് ചാഞ്ഞു!
ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ ചെവിയിൽ ചെറുതായൊന്ന് കടിച്ചു,

“ആഹ്…..” ചേച്ചി സുഗത്താൽ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി തുടങ്ങി!

കുഞ്ഞികമ്മലും അതിൻ്റെ മുകളിലായൊരു ഡബിൾ സ്റ്റഡും.ഓമനേച്ചിയുടെ കാത് കാണാനൊരു പ്രത്യേക ഭംഗിയാണ്! ആ കമ്മലുകളിൽ മുത്തമിട്ട്.. കാതുകൾ മുഴുവനും വായിലാക്കി മാറി മാറി നന്നായി നുണഞ്ഞു.

എന്നിട്ട് ചേച്ചിയുടെ മുഖം പിടിച്ച് സൈഡിലേക്ക് തിരിച്ച് ഞാനാ പളുങ്കുപോലുള്ള കവിളിലൊന്ന് മുത്തി, എന്നിട്ട് ആ വിടർന്ന ചുണ്ടിലേക്ക് കിസ്സ് ചെയ്യാൻ പോയതും,

“വേണ്ട വിച്ചു… ഇപ്പൊ വേണ്ട..” ഓമനേച്ചിയെന്തോ അസൗകര്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“എന്ത് പറ്റി, ചേച്ചിയ്ക്ക് ഇഷ്ടപെട്ടില്ലേ!?” ഞാൻ കാര്യമറിയാതെ ജിജ്ഞാസയോടെ ചോതിച്ചു.

“അയ്യോ… ഇഷ്ടക്കുറവുണ്ടായിട്ടല്ലാ.. മേലാസകലം വിയർത്ത് എഴുക്കായിട്ടിരിക്ക, അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ പൊന്നെ..” ഓമനേച്ചി ചെരിഞ്ഞ് എൻ്റെ കണ്ണിൽ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഹോ.. അതാണോ കാര്യം…!!! അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ഓമനേച്ചിയുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് ചേച്ചിയെ പെട്ടന്ന് തിരിച്ച് എനിക്ക് മുഖാമുഖമായി നിർത്തിയിട്ട്,

“എന്നാ കേട്ടോ.. ഇന്നീ വിയർത്ത് കുളിച്ച് നിൽക്കുന്ന എൻ്റെ മാദകരാണിയെയാണ് ഞാൻ ആസ്വദിക്കാൻ പോണത്!! ഞാനേറെ കൊതിച്ച നിമിഷമണിത്, അതുകൊണ്ട് ഓരോ വിയർപ്പ് തുള്ളിയും എനിക്ക് മതിയാവോളം സുഖിച്ച് ആസ്വദിക്കണം!”