മദനപൊയിക 7 [Kannettan] 1252

“ഈ ചെക്കൻ്റെയോരോ ഭ്രാന്ത്!!!” അതും പറഞ്ഞ് ചേച്ചി ചിരിച്ചു.

ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ കണ്ണിൽ തന്നെ നോക്കി നിന്നു,
ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകളിൽ വികാരത്തിൻ്റെ ഒരു തീജ്വാല തന്നെ ആളി കത്തുന്നത് എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു.

ഞാനാ നെറ്റിയിൽ സോഫ്റ്റായി ഒന്നുമ്മവെച്ചു, എന്നിട്ട് മൂക്കിൽ പൊടിഞ്ഞ് നിന്ന വിയർപ്പ് കണങ്ങൾ ഞാൻ ചുണ്ടുകളാൽ ചപ്പി നുകർന്നു.
എന്നിട്ട് ഞാൻ വീണ്ടും ആ കൺമഷിയിട്ട് പിടയിക്കുന്ന കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു, എൻ്റെ ചുണ്ടുകൾക്കായി ഓമനേച്ചിയുടെ ചെഞ്ചുണ്ടുകൾ തുടിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു.

ഞാനെൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ ചേച്ചിയുടെ ചുണ്ടുകളുടെ അടുത്തേക്ക് അടുപ്പിച്ചു, ഓമനേച്ചി എൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ സ്വീകരിക്കാനായി മുന്നിലേക്കാഞ്ഞു.. എന്നാൽ ഒരു കൗതുകമേന ഞാനെൻറെ ചുണ്ടുകൾ പുറകിലേക്ക് വലിച്ചു, ഓമനേച്ചി കൊതിയോടെ വീണ്ടും മുന്നോട്ടേക്ക് വന്നു… ഞാൻ കുറച്ചടുപ്പിച്ച് വീണ്ടും പിൻ വാങ്ങി.. അങ്ങനെ ഒരു വട്ടം കൂടി ചെയ്തു!

എൻ്റെ ആ പ്രവർത്തി ഓമനേച്ചിയിൽ വികാരത്തിൻ്റെ തിര ആഞ്ഞടിക്കുവാൻ തുടങ്ങി.. അതിന് വേണ്ടി തന്നെയായിരുന്നു ഞാനങ്ങനെ ചെയ്തത്.

അവസാനം ചേച്ചി തിണ്ണയോട് ഇച്ചിരി പുറകോട്ട് ചാഞ്ഞതും ഞാനെൻറെ ചുണ്ടുകൾ ഓമനേച്ചിയുടെ ചുണ്ടുകളുമായി ചേർത്ത് ചേച്ചിക്കായി വിട്ടുകൊടുത്തു.

ഓമനേച്ചിക്ക് എൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ കിട്ടേണ്ട താമസം ചപ്പി ഉറിഞ്ച് കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
മേൽചുണ്ടിന് മുകളിൽ പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പിൻ്റെ ചെറിയ ഉപ്പ് രസവും, ചുണ്ടുകളുടെ മാധുര്യവും കലർന്ന നല്ല ഒന്നാന്തരം രുചി. ഞാനെൻ്റെ ഒരു കൈ ഓമനേച്ചിയുടെ പുറത്തും വലത്തേ കൈ ഇടുപ്പിൻ്റെ പുറകിലുമായി പിടിച്ച് ചേച്ചിയെ എന്നിലേക്കടുപ്പിച്ച് ഭ്രാന്തമായി ചുംബിച്ചു,ഓമനേച്ചി പെട്ടന്ന് ചുണ്ടികളടർത്തി എൻ്റെ മുഖമാസകലം ഉമ്മകൾക്കൊണ്ട് മൂടി കിതച്ചുകൊണ്ട് എൻ്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു..