മദനപൊയിക 7 [Kannettan] 1252

“തമ്പുരാനേ… ഞാനെന്താ ഈ കാണണേ!!!” ഞാനാചര്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അത്കേട്ട് ഓമനേച്ചി ചെറു ചിരിയോടെ ,
“എന്താ അധ്യമായിട്ട് കാണുന്ന പോലെ എന്നെ നോക്കുന്നെ!!?”

“ചേച്ചിയെ ഞാൻ അധ്യമായിട്ടല്ലായിരിക്കും കാണുന്നത്, പക്ഷെ ഈ ചക്കരക്കുടം ആദ്യമായിട്ടാ!!!” ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ പൂർത്തടം നോക്കി പറഞ്ഞു.
അത് കേട്ട ഓമനേച്ചി നാണാത്താൽ കൈകൾകൊണ്ട് സംഗമ സ്ഥാനം മറച്ചു.

“എൻ്റെ പെണ്ണൊന്ന് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നേ… ചേട്ടനോന്നു കാണട്ടെ!!!” ഞാൻ കൗതുകത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അങ്ങനെയിപ്പോ കണ്ട് സുഖിക്കണ്ട!!!”

“എൻ്റെ ചക്കരമുത്തല്ലേ… ഒന്നെഴുന്നേറ്റെ.. പ്ലീസ്!!!”
ഞാൻ മുട്ടിലിരുന്നുകൊണ്ട് ചോതിച്ചു.
എൻ്റെ സ്നേഹത്തോടെയുള്ള യാചന കണ്ട് ഓമനേച്ചിയൊരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ പയ്യെ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.

ഓമനേച്ചിയുടെ ആ നിൽപ്പ് കണ്ടിട്ട് എൻ്റെ കണ്ണ് തള്ളിപ്പോയി! വെണ്ണക്കല്ലിൽ കൊത്തിയെടുത്ത പോലുള്ള മാദക തിടമ്പ്!
നല്ല ഷെപ്പുള്ള കണങ്കാലുകൾ.. മുകളിലേക്ക് വരുമ്പോൾ തടി കൂടി വരുന്ന കാലുകൾ! അത്യാവശ്യം തടിയുള്ള വെളുത്ത് കൊഴുത്ത തുടകൾ.
ഡ്രസിൽ കാണുന്നതിനേക്കാൾ ഷേപ്പ്!! എന്തൊരു ആകാരവടിവാണ് എൻ്റെ പെണ്ണിന്!

ഓമനേച്ചിക്ക് താരതമ്യേനെ രോമം കുറവാണ്, അരക്കെട്ടിനും രണ്ട് തുടയിക്കുമിടയിൽ ചെറിയൊരു മടക്ക്, അതിനോട് ചേർന്ന് പൂങ്കാവനത്തിൽ ഒട്ടിക്കിടക്കുന്ന പാൻ്റീസ്. സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയപ്പോൾ പാൻ്റീസ് നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്!
പിന്നെ പാൻ്റീസിൻ്റെ മുകളിലൂടെ ഓമനേച്ചിയുടെ പൂറിൻ്റെ ഷേപ്പ് ചെറുതായി കാണാമായിരുന്നു! കന്തുകൾ ത്രസിച്ച് നിൽക്കുകയാണെന്ന് തോനുന്നു.