മദനോത്സവം [Rahul Nair] 237

അപ്പോഴേക്കും ഒന്ന് നന്നായി നനഞ്ഞിരുന്നു, ഞാൻ കയ്യിലിരുന്ന ടൗവൽ കൊണ്ട് തല തുവർത്തി, പതിയെ വാതിലിൽ മുട്ടാൻ ശ്രമിച്ചതും അത് തുറന്നായിരുന്നു കിടന്നിരുന്നത്. ഞാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ പതിയെ ചാരിയിട്ടേ യുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ഞാൻ അകത്തുകയറിയതും ബീനയുടെ ശബ്‌ദം കേൾക്കാം, പാപ്പാ എനിക്ക് ഒന്നും കാണത്തില്ല, ഞാൻ കുളിക്കാൻ കയറുകയും ചെയ്തു,

അപ്പോൾ പാപ്പൻ ഞാൻ ഇതൊന്നെടുത്തോണ്ടു വരട്ടെ ബീനുവേ, അവളെ അങ്ങനെയാണ് പുള്ളി വിളിക്കാറ്.

പെട്ടന്നാണ് എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു വൃത്തികെട്ട ചിന്ത ഉണർന്നത്, എന്തായിരിക്കും പാപ്പന്റെ മനസ്സിലിരുപ്പ്. എന്തിനായിരിക്കും അങ്ങേരു ഇവളെ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നത്. അവളും ഇയാളും തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും അവിശുദ്ദ ബന്ധമുണ്ടോ. ഒന്ന് നോക്കിക്കളയാം, എന്തെങ്കിലുമുണ്ടോ എന്നറിയാമല്ലോ.

ഞാൻ ശബ്‌ദമുണ്ടാക്കാതെ അല്പം ഇരുട്ടിലേക്ക് മാറിനിന്നു, പാപ്പൻ എന്നെ കാണണ്ട എന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചു. പാപ്പൻ ചെറിയൊരു എമെർജൻസിയുമായി അവളുടെ ശബ്‌ദം കേട്ട മുറിയെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ഞാനും പതിയെ ശബ്‌ദമുണ്ടാക്കാതെ അവിടം കാണത്തക്ക വിധം നിലയുറപ്പിച്ചു. പാപ്പാൻ ചാരിയിരുന്ന വാതിൽ തുറന്നു, അകത്തുകയറി  മുറിയാകെ നോക്കുന്നു.

എന്നിട്ടു പതിയെ ശബ്‌ദമുണ്ടാക്കാതെ കട്ടിലിൽ അവൾ മാറിയിട്ട ബ്രേസിയറും ഷഡിയും എടുത്തു പതിയെ മൂക്കിനോടുഅടുപ്പിച്ചു. ഇത് കണ്ടതും എന്റെ ഹൃദയം പെരുമ്പറകൊട്ടി തുടങ്ങി, കാരണം ഞാൻ വിചാരിച്ചതു പോലെ തന്നെ. അങ്ങേർക്കിവളിൽ നോട്ടമുണ്ടായിരുന്നു. അയാൾ തുണി പതിയെ താഴെയിട്ടു എന്നിട്ടു വിളിച്ചു മോളെ ഇതാ ലൈറ്റ് മേശപ്പുറത്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.