മാധവിക്കുട്ടി 3 [ശിവാനി] 160

നിമിഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് മാത്രം വടിച്ചിറക്കിയ കക്ഷത്തിന്റെ ഭംഗി പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പ്രയാസം…

മനോജിന്റെ കണ്ണുകൾ തന്റെ കക്ഷഭംഗിയിൽ മയങ്ങിയെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ മാധവികുട്ടി മനോജിനെ ഭ്രമിപ്പിക്കാൻ പാകത്തിൽ കക്ഷം തുറന്ന് തന്നെ വച്ചു..

“ആരായിരുന്നെടാ… വിളിച്ചേ..?”

മനപ്പൂർവം കൈ താഴ്ത്താതെ തന്നെ മാധവിക്കുട്ടി ആരാഞ്ഞു..

“ആരാണെന്നറിയില്ല… നമ്പരാ..”

മനോജ് പറഞ്ഞു..

ഈറൻ തുണിയുമായി മാധവിക്കുട്ടി മന്ദം മന്ദം നടന്ന് നീങ്ങി…

മനോജിന് ആ കാഴ്ച കണ്ട് ശ്വാസം നിലക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി

നനഞ്ഞ് ഒട്ടിയ തുടക്കാമ്പുകളുടെ വേർതിരിവും തുടകളുടെ സംഗമ സ്ഥാനത്ത് ഒരു ത്രികോണം ഒട്ടിച്ചേർന്ന് നിന്നതും കൂടി ആയപ്പോൾ മനോജിന്റെ കങ്കാണി മുണ്ടിനടിയിൽ വെട്ടി വിറച്ചു…

“അവിടേം മുടി ഒഴിഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു…”

മനോജ് മനസ്സിൽ കുറിച്ചു…

അമ്മയെ മനോജ് ഇത്ര വശ്യതയോടെ ഇതിന് മുമ്പ് കണ്ടിട്ടില്ല… എന്ന് ഉറപ്പായിരുന്നു

കനത്ത ചന്തികൾ ഇളകിമറിയുന്നത് കണ്ടു നില്ക്കാൻ വിശ്വാമിത്രന് പോലുമാകില്ല…

തല ചിക്കി തോർത്തിക്കൊണ്ട് അമ്മ തുണി മാറുന്ന മുറിയിലേക്ക് കയറി….

ബുദ്ധഭിക്ഷുവിനെ പിന്തുടർന്ന ചണ്ടാല സ്ത്രീയെ പോലെ മനോജ് മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ എത്തി…

അന്തർ നേത്രം കൊണ്ട് കാണുമ്പോലെ… പിന്നിലെ മനോജിനെ ഉദ്ദേശിച്ച്… മാധവിക്കുട്ടി ക്ഷണനേരം കൊണ്ട് ദേഹത്ത് ശേഷിച്ച മുണ്ട് ഉരിഞ്ഞെറിഞ്ഞു…

വിശാലമായ മുതുകും കനത്ത് ഉന്തി നില്ക്കുന്ന ചന്തിയും വടിക്കാതെ തന്നെ രോമമകന്ന് കിടക്കുന്ന നീളൻ കാലുകളും….!

The Author

4 Comments

Add a Comment
  1. നന്ദുസ്

    കിടു story.. തുടരൂ ❤️❤️❤️

  2. Phone ready ആയ സ്ഥിതിക്ക് ചാരുലത ടീച്ചറെ ഈ ആഴ്ച പ്രതീക്ഷിക്കാമോ…??

    1. എഴുതി തുടങ്ങിയതേ ഉള്ളടാ… എനിക്ക് ഈ അടുത്ത് കൊറച്ചതികം ലീവ് കിട്ടാൻ വകുപ്പുണ്ട് so ആ ടൈം മുഴുവൻ ഇരുന്നെഴുതി അത്യാവശ്യം വലിയൊരു പാർട്ടായി ഇടാനാ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്

  3. Page കൂട്ടി എഴുതാൻ ശ്രമിക്കു അടുത്ത തവണ 🙂

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *