മധുര വേഴ്ച്ച [ഡോ. കിരാതൻ] 521

“… പൂജ എന്ന് പറഞ്ഞ് അവിടെ മണക്കുകയാണല്ലോ കുട്ടാാ…”.

ഞാൻ രതി ചിറ്റയുടേ ഷെഢീ ഉരിഞ്ഞ് താഴ്ത്തി. തുടക്കളുടെ സംഗമത്തിലും കവക്കിടയിലും ഒരു ആലില ആകൃതിയിൽ പരസ്പരം തൊടാതെ നിൽക്കുന്നു.

“….നല്ല ലക്ഷ്ണ ശാസ്ത്രമുള്ള പെണ്ണ്….”. ഞാൻ മന്ത്രിച്ചു.

“…ലക്ഷണ ശാസ്ത്രമെല്ലാം അറിയാമല്ലോ ???”. ചിറ്റ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ഒരു കാലിനെ മുന്നോട്ടാക്കി. രോമങ്ങൾ വടിച്ച് വൃത്തിയാക്കിയ കൂതി ഞാൻ കണ്ടു, പിങ്ക് നിറവും ചില ഭാഗത്ത് അരണ്ട നിറവും ചേർന്ന കൂതി. ഞാൻ ചന്തിയിൽ തലോടി. തർപ്പിനാൽ ചിറ്റയുടെ കുഞ്ചി രോമങ്ങൾ തിണർത്ത് നിന്നു. അൽപ്പം മർദ്ദം കൂട്ടി ചന്തിയെ പിഴിഞ്ഞു. എനിക്കും ചിറ്റയ്ക്കും സുഖം വരുത്തിയ പ്രവർത്തിയായിരുന്നു. സമയമെടുത്ത് അൽപ്പ നേരം ചന്തിയെ പിഴുയുകയും തലോടലും നടത്തി. ചിറ്റയിൽ നിന്ന് നേർത്ത് മൂളലുകൾ ഉയർന്നു.

ഞാൻ മുഖം ചന്തി ചാലിൻ്റെ മുകളിൽ വച്ചു. മൂക്കുൻ്റെ അറ്റം വച്ച് ചന്തിചാലിലെ വിയർപ്പ് മണികളെ തലോടിക്കൊണ്ട് താഴേക്ക് വന്നു. അവിടെ സുകുമാരകലയെ അനുസ്മരിക്കുന്നത് പോലെ അധികം ചെറുതും എന്നാൽ വലുതും അല്ലാത്ത മനൊഹരമായ കൂതി. എൻ്റെ ശ്വാസോഛാസം അവിടെ വീണപ്പോൾ ചിറ്റ ഞെട്ടി.

“….. ഛീീീീ…എവിടെയാടാ തെമ്മാടീ മണക്കുന്ന്യേ…”.

“….എന്താ അവിടെ മണത്താല്….”.

“….അപ്പടീ നാറ്റമല്ല്യേ…”. ചിറ്റ മുന്നറീപ്പ് പോലെ പറഞ്ഞു.

“….നാറ്റമായി തോന്നുന്നവർക്കല്ലേ നാറ്റമായീ തോന്നൂൂ…”.

“…അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ …”. ചിറ്റ ഒന്നനങ്ങി.

“… എനിക്ക് നാറ്റമായീ തോന്നുന്ന്യേ ഇല്ലാാാ …”. ഞാൻ ആ കൂതിയെ മണത്തു. ചിറ്റയുടെ തീട്ടമണത്തിന് വല്ലാത്ത മദഗന്ധം. ഞാൻ കൂതിയെ നക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ചിറ്റയുടെ ശരീരം വിറച്ചു. ആ അരക്കെട്ട് സുഖത്താൽ ഇടക്കിടെ ഇയരുന്നു താഴുന്നു. ചിറ്റ മലർന്ന് കിടന്നു. എൻ്റെ മുന്നിൽ കാലുകൾ വിരിയിച്ച് വച്ച് തല പിടിച്ച് കവയിലേക്ക് താഴ്ത്തി. ഷേവ് ചെയ്ത് ഇഡ്ഡലി അപ്പ പൂറ്.