മഹേഷിന്റെ കുഞ്ഞമ്മക്കളി [REMAAVATHI] 805

സാരിയിൽ കുഞ്ഞമ്മയെ കണ്ടിട്ട് നല്ല രസം. ഇതിനെ ഇങ്ങനെ ഒന്ന് തേച്ചു മിനുക്കി ഒക്കെ എടുത്താൽ നല്ല എമണ്ടൻ ഒരു ചരക്കായി തീരും.

  രാത്രിയിലേക്ക് ഭക്ഷണം വെളിയിൽ കേരളാ ഹോട്ടലിൽ നിന്നും വാങ്ങി വന്നു. അപ്പോഴേക്കും രുദ്രാണി വേഷം ഒക്കെ മാറി കൈലിയും ബ്ലൗസും ധരിച്ചു. ഇനി പുറത്തൊന്നും പോകേണ്ടല്ലോ.

മഹേഷ് പെട്ടിയിൽ കരുതിയിരുന്ന ബ്രാണ്ടിക്കുപ്പി എടുത്തു. കുഞ്ഞമ്മയോടു ചോദിച്ചു “എന്തോ പറയുന്നു, ലേശം കഴിച്ചുനോക്കുന്നോ കുഞ്ഞമ്മ?”

രുദ്രാണി പറഞ്ഞു “അല്ലേലും ഇയാൾ നാട്ടിൽ ഒക്കെ വന്നാൽ എല്ലാം ചിറ്റപ്പനല്ലേ കൊടുക്കൂ. പട്ടാളക്കാർ കൊണ്ടുവരുന്ന സാധനം നല്ലതാണു എന്ന് പലരും പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ ഇത് വരെ രുചി നോക്കാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല”

അതുകേട്ടു സന്തോഷവാനായ മഹേഷ് പൊട്ടിചിരിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു “അത് നല്ല കാര്യം. ഇനിയെല്ലാം എന്റെ കുഞ്ഞമ്മക്കുള്ളതല്ലേ. ആദ്യം ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞ ആഗ്രഹം നടത്തി തരാം. പിന്നെ ഊണൊക്കെ കഴിഞ്ഞു പണ്ട് നടക്കാതെ പോയ ആ ആഗ്രഹവും നമ്മൾ നടത്തും. എന്താ കുഞ്ഞമ്മ തയ്യാറല്ലേ”.

നമ്രമുഖിയായി രുദ്രാണി പറഞ്ഞു “ശ്ശൊ.. ഈ ചെറുക്കന്റെ ഒരു കാര്യം. വീട്ടിൽ സുഖമില്ലാത്ത എന്റെ കൊച്ചു കൂടി ഉണ്ടെന്ന കാര്യം കൂടി ഓർക്കണം.”

അവൻ രുദ്രാണിയേ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു “എന്റെ മുത്തേ.. അതൊക്കെ അറിയാം. അതിനല്ലേ ഞാൻ കുഞ്ഞമ്മയെ അങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് പോകുന്നത്. പിന്നെ അറിയാവല്ലോ അവൾ കിടപ്പായതിനു ശേഷം ഞാൻ മുഴുപട്ടിണിയാണ്. ഇനി ആ പട്ടിണി കൂടി മാറ്റേണ്ടത് കുഞ്ഞമ്മയുടെ ഉത്തരവാദിത്തമാണ്”.

അവൾ അവന്റെ മാറിൽ ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു “മോനെ അവിടൊക്കെ ചെന്നു അങ്ങനൊക്കെ ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ. ഷീല മോൾ ഉള്ളതല്ലേ?”.

അവൻ പറഞ്ഞു “എന്റെ രുദ്രാണീ… അതിനൊക്കെ ഉള്ള മാർഗ്ഗം ഈ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. എല്ലാം നല്ലോണം വാരിക്കോരി ഇങ്ങു തന്നാൽ മതി”.

അവൻ ഗ്ലാസ്സിലേക്കു ബ്രാണ്ടി  പകർന്നു വെള്ളം ചേർത്ത് രുദ്രാണിക്ക് കൊടുത്തു.

രുദ്രാണി ഒറ്റ വലിക്കു ഗ്ലാസ് കാലിയാക്കി തല ഒന്ന് കുടഞ്ഞു. മഹേഷിന്റെ കണ്ണ് തള്ളിപ്പോയി. അവൻ ചോദിച്ചു “എന്ത് കൂടിയാണ് ഈ കുടിച്ചത്. ഇങ്ങനാണോ മദ്യം കുടിക്കുന്നത്?”

രുദ്രാണി “അയ്യോ മോനെ അങ്ങനെ കുടിക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ളത്. എന്താ… എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പം ഉണ്ടാകുമോ”

മഹേഷ് “കുഴപ്പം എന്തുണ്ടാകാനാണ്, കൂമ്പ് വാടിപ്പോകും അത്രെയേ ഉള്ളു. ഇനി ഇങ്ങനെ കുടിക്കേണ്ട. കേട്ടോ”

അവൾ തല കുലുക്കി. അവൻ ഭക്ഷണപ്പൊതിയൊക്കെ അഴിച്ചു. പൊരിച്ച മീൻ രണ്ടു കഷ്ണം പുറത്തെടുത്തു ഒരെണ്ണം രുദ്രാണിക്ക് കൊടുത്തു. അവൻ സിപ്പായി കഴിച്ചു ഗ്ലാസ് കാലിയായപ്പോൾ കുറച്ചു കൂടി ഒഴിച്ചു.

രുദ്രാണിയോട് പറഞ്ഞു “ദേണ്ടെ കുഞ്ഞമ്മേ… ഞാൻ കുറച്ചു കൂടി തരാം. ഞാൻ ഇപ്പോൾ കുടിച്ച പോലെ പതിയെയെ കഴിക്കാവൂ”.