മകന്റെ കൂട്ടുകാര് 2 [Love] 535

മോൻ : അവന്റെ അമ്മക്ക് പാൽ കൊടുക്കാൻ പറ്റിയിട്ടില്ലല്ലോ അവനു

ജെസ്സി : അതിനു

മോൻ : ഇപ്പോ സ്നേഹം കൊടുക്കുന്നില്ലേ  എന്നാ കുറച്ചു പാലും കൊടുക്ക് അവന്റെ സങ്കടം തീരട്ടെ

ഇതും പറഞ്ഞു മോൻ ചിരിച്ചു

ജെസ്സി : ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നപോലെ ആണോ ഇപ്പോ നിങ്ങൾ വലുതായില്ലേ പിന്നെ ഇപ്പോ പാലും ഇല്ല

അഖിൽ : അവനു വട്ട അമ്മേ

ജെസ്സി 🙁 മോനോട്) ഇത്തിരി കൂടുന്നുണ്ട് നിനക്ക്

അഖിൽ : അതെങ്ങനെയാ അമ്മേ ഇവൻ പാല് കുടി നിർത്തിയെ

ജെസി : അതോ അതിവന്റെ അച്ഛൻ ഇവൻ കുടിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ മൊത്തം വറ്റിച്ചു എന്നിട്ട് ഇവൻ കുടിക്കുമ്പോ കിട്ടാറില്ല കുറെ നാൾ അങ്ങനെ ചപ്പികൊണ്ടിരുന്നു അത് കഴിഞ്ഞു മെല്ലെ നിർത്തി

മോൻ : എന്നാ അന്ന് എനിക്ക് തന്നപോലെ വറ്റിച്ചു കൊടുക്ക് ഇവനും കുറെ നാൾ ചപ്പുമ്പോ നിർത്തിക്കോളും അമ്മേ പാല് കിട്ടിയില്ലെന്നുള്ള സങ്കടം

ജെസ്സി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല

അഖിൽ : അയ്യേ പോടാ നമ്മളിപ്പോ വലുതായില്ലേ ഇപ്പോ അമ്മ നമ്മൾക്ക് തരൂല പിന്നെ എന്റെ സങ്കടം അങ്ങനെ കിടന്നോട്ടെ മനസ്സിൽ

അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോ ജെസിക്ക് പാവം തോന്നി ജനിച്ചിട്ട് അമ്മയുടെ സ്നേഹം അറിയാതെ പോയ കുഞ്ഞിന്റെ മനസ്സ് മനസിലാക്കിയിട്ടാണോ എന്നറിയില്ല അവൾക്കു എന്തോപോലെ ആയി

മോൻ : അല്ലേലും നമ്മൾ രണ്ടാളും അമ്മക്ക് എപ്പോഴും കുട്ടോകളാണെന്നല്ലേ പറയുന്നേ പിന്നെ എന്താ

ജെസി : അതെ നിങ്ങൾ രണ്ടാളും എന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ അല്ലെ

മോൻ : എന്നാ പിന്നെ ഇവന്റെ സങ്കടം തീർക്ക് അമ്മേ

ജെസി : അയ്യടാ അതിനു അഖിൽ മോനും ഇഷ്ടവണ്ടെ

മോൻ : അവനു ഇഷ്ട്ടൊക്കെ ആവും

ജെസ്സി : ആണോടാ അഖിൽ മോനെ

അഖിൽ : എനിക്കിഷ്ടാ അമ്മയെ

മോൻ : എന്നാ അമ്മ അവനു  കൊടുക്ക്

ജെസി അതിനു അവൻ സമ്മതിക്കണ്ടെ

മോൻ : അവനു സമ്മതം ആണ് അല്ലേടാ