മലരമ്പനും കലിപ്പത്തിയും [കൊമ്പൻ] 620

“ഒന്ന് പോ ഏട്ടത്തി. അവമ്മാര് തന്നെയാ പറഞ്ഞെ, ഇന്ന് വൈകീട്ട് ഏട്ടത്തിക്ക് കൊടുക്കും എന്ന്!”
“എന്ത് കൊടുക്കാൻ?”
“അഭിഷേകം!”
“അമ്പലത്തിൽ നിന്ന് കിട്ടുന്നതോ.”
“അയ്യോ ഒന്ന് പോ എട്ടത്തീ.”
“പറ ദീപൂ.”
“കൈകൊണ്ട് അടിച്ചു കളയല്ലേ അത്.”
“ഓ അങ്ങനെ….” തന്നെ വാണ ദേവിയായി ഒരുകൂട്ടം ആളുകൾ ആരാധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന കാര്യമോർത്തവൾ ആ നിമിഷം സ്‌ഖലിച്ചു പോയി. അതും അമ്പലനടയിൽ വെച്ച്. തന്നെ നോക്കി ഭയഭക്തിയോടെ “ദീപുവിന്റെ ഏട്ടത്തിയല്ലേ” “ഏട്ടത്തിയെക്കുറിച്ചു ഇവൻ എന്തൊക്കെയാ പറഞ്ഞത്! കണ്ടപ്പോഴല്ലേ ആളൊരു പാവം!” “നിങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇത്രയും കൂട്ടാണോ” എന്നുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുമ്പോഴും പലരും തന്റെ മുലയും കുണ്ടിയും ചുണ്ടുകളും കൈകളും നോക്കി വെള്ളമിറക്കുകയാണെന്നു സംശയം അവൾ സ്‌ഥിരികരിക്കായിരുന്നു. അതിലൊരു സുഖം അവൾ അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
തൊഴുതിറങ്ങിയ ശേഷം ദീപുവിന്റെ നെറ്റയിലവൾ ചന്ദനം ചാർത്തികൊടുത്തുപറഞ്ഞു. “എടാ താഴ്ന്നോ?” “എന്ത്…ഓ അതോ. ഉം താഴ്ന്നു…. ഏട്ടത്തിയെ ചേർന്ന് നിന്നാൽ ആ മണം കിട്ടിയാൽ അപ്പൊ പൊങ്ങും അതാ ഇനം.” “നീ നന്നാവില്ലെടാ തെമ്മാടി” എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളവന്റെ കവിളിൽ നുള്ളി. അത് കണ്ടു ദീപുവിന്റെ കൂട്ടുകാർ ചിരിക്കയും ചെയ്തു.
അങ്ങനെയവർ വീടെത്തി. അത്താഴത്തിനു കഞ്ഞിയും പുഴുക്കും മാത്രമെയുള്ളൂ പറഞ്ഞപ്പോൾ ദീപു മാങ്ങാ ചമ്മന്തി വേണമെന്ന് പറഞ്ഞു.
“നീ തന്നെ അരക്ക്.”
“ഏടത്തിയും വാ…”
“എന്താ ഉദ്ദേശം?”
“വാ ന്നെ.”
“സാരി മാറിയിട്ട് വരാം.”
“അടിപാവാട മതി….”
“നിനക്ക് അടിപാവാടയിലാരെങ്കിലും കൈവിഷം തന്നിട്ടുണ്ടോ?”
“അടിപാവാട സൂപ്പർ ഡ്രസ്സ് അല്ലെ, എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളും അതും നല്ല ഇറുക്കമുള്ള ബ്രായും ഇടണം എന്ന എന്റെ ആഗ്രഹം?”
“നിന്റെ പെണ്ണിനെ അങ്ങനെ നീ നടത്തുമോ?”
“അതിനെന്താ, അവളെ നോക്കി നാട്ടാരും കൊതിക്കട്ടെ, പക്ഷെ എനിക്ക് മാത്രം തരാൻ പാടുള്ളു!”
“നിന്റെയൊരു കാര്യം മാറങ്ങോട്ടേക്ക്!”
ദീപുവിന്റെ ഇംഗിതം പോലെ, സിന്ധു പച്ച നിറത്തിലുള്ള ബ്ലൗസും കറുത്ത അടിപാവാടയുമിട്ടുകൊണ്ട് മുടി ഉച്ചിയിലും കെട്ടിവെച്ചങ്ങനെ വന്നു.