മലരമ്പനും കലിപ്പത്തിയും [കൊമ്പൻ] 612

മുട്ട ചീനച്ചട്ടിയിലേക്ക് ഒഴിക്കുന്ന നേരം, സിന്ധുവിന്റെ പാദസരത്തിന്റെ ഒച്ച കേട്ടു. പക്ഷെയവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല. ചിക്കിയെടുത്തു പാത്രത്തിലേക്ക് ആക്കുന്ന നേരമാണ്, ദീപു ആ കാഴ്ചകണ്ടു ഞെട്ടിയത്. മാറത്തു അവളുടെ വാടാമല്ലിപ്പൂ സാരിയില്ലാതെ കൊഴുത്ത മുലകളെ കറുത്ത ബ്ലൗസിന്റെ ഉള്ളിൽ തള്ളി വീർപ്പുമുട്ടുന്നത് കണ്ടത്. അതിന്റെ മുല ചാലിൽ വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ തിളങ്ങുന്നുമുണ്ട്. രണ്ടു കരിക്കു നെഞ്ചിൽ വെച്ച പ്രതീതിയായിരുന്നു കാണുന്ന ദീപുവിന്. അവൻ കണ്ണ് തള്ളിയപോലെ തന്നെ നോക്കുമ്പോ സിന്ധുവിന്റെ തുടകൾ തമ്മിൽ അവളൊന്നു വെറുതെയുരസി. പൂറു കടിക്കുന്നുണ്ട്. എത്ര നാളായി നല്ലൊരു കാളി കിട്ടിയിട്ട്. ഇതിപ്പോ ചെറുക്കനെ വട്ടു കലിപ്പിക്കുമ്പോഴുള്ള സുഖം അവളുടെ തേനുറവ പൊട്ടുന്നതിലൂടെ അവളറിഞ്ഞു.
“ഈ ചെറുക്കന്റെയൊരു കാര്യം!” അവൾ മനസ്സിൽ പറയുന്ന നിമിഷം ദീപുവിന്റെ കുണ്ണ മുണ്ടിന്റെ ഇടയിൽ നിന്ന് നിയന്ത്രണം പൊങ്ങിയതും സിന്ധു വാവിട്ട് ചിരിച്ചു പോയി.
“അയ്യോ!” ദീപു നാണം കേട്ട് വെപ്രാളത്തോടെ അങ്ങുമിങ്ങും നോക്കിയശേഷം വേഗം തിരിഞ്ഞതും, സിന്ധു “എവിടെ നിന്റെ മുട്ട??” ദീപു ആകെ ചൂളിപ്പോയി.
“റെഡിയായിട്ടുണ്ട്!!”
“അതെനി….ക്കും…..മനസിലായി.”
കുറച്ചുനേരം ദീപുവിന്റെ ജാള്യത കൊണ്ട് അത്രയുംകാലം ഏട്ടത്തിയോടുണ്ടായിരുന്ന ദേഷ്യമൊക്കെ പോയിരുന്നു. മാത്രമോ തന്നെ ഇത്രയുംനാളും ഭരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന തന്റെമേൽ അധികാരം സ്‌ഥാപിച്ചറിയുന്നതൊക്കെ അർത്ഥവത്തായി പോകുന്നപോലെയായിരുന്നു ആ നിമിഷം.
“കഴിച്ചാലോ എന്നാൽ?”
“കഴിക്കാം.” ദീപു ഏടത്തിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ ഇരിക്കാൻ നോക്കുമ്പോഴും അവളുടെ വയറിലെ തുളവടയുടെ ചന്തം അവന്റെ കണ്ണിലുടക്കികൊണ്ടിരുന്നു.
ഇരുവരും കഴിച്ചശേഷം മുത്തശ്ശിക്കും അവൻ തന്നെ ഫുഡ് കൊടുത്തു.
ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം ഒരല്പം കിടക്കുന്ന ദീപുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് വിരിച്ചിട്ട മുടിയും വെറും ബ്ലൗസുമായി വാതിൽക്കൽ സിന്ധു എത്തിനോക്കി.
“എടാ ദീപു നിന്റെൽ പനമ്പും കോണിയോ ചെസ്സോ അങ്ങനെയെന്തലുമുണ്ടോ? വല്ലാത്ത ബോറടി.”
“ചെസ്സുണ്ട്.!”
“എങ്കിലൊന്നുടുക്കടാ, കളിക്കാം വാ.”
“ഇപ്പോഴോ പണിയെടുത്തു വയ്യാതായി ഞാനൊന്നു കിടക്കട്ടെ!”
മാറിലേക്ക് പകുത്തു ഇട്ടിരുന്ന അവളുടെ കറുകറുത്ത മുടിയിഴകളെ അവൾ കൈകൊണ്ടു കോതി പിന്നെലേക്കിട്ടതും അവളുടെ ബ്ലൗസിന്റെ ഉള്ളിലെ മുഴുത്ത കരിക്കുകൾ അവന്റെ കണ്ണിനു വിരുന്നേകി.
അതിലേക്കാണ് ദീപുവിന്റെ നോട്ടമെന്ന് സിന്ധുവിനും മനസിലായി.
“ഏട്ടത്തിക്ക് ഉറക്കമൊന്നുമില്ലേ?! ഉച്ചയ്ക്ക്.”
“ഇച്ചിരി കഴിഞ്ഞിട്ട് കിടക്കാമെന്നു വെച്ചു അതുവരെ കളിക്കാ…വാടാ”
“നേരത്തെ നമ്മൾ കളിച്ചതിന്റെ പോയിന്റെഴുതിയ ബുക്ക് ഇരിപ്പുണ്ട് എടുക്കട്ടേ.”
“അതെന്തിനാ…”
“കാണാല്ലോ.”