അനക്കമില്ല…
ശ്വാസം പിടിച്ച് ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ സുമം അകത്ത് കടിച്ച് പിടിച്ച് ഇരിപ്പാണ്….
അകത്ത് ആള് ഉണ്ടെന്ന് നാടാർക്കറിയാം…
കുറച്ച് നേരം വിളിക്കുകയും കതക് തട്ടുകയും ചെയ്തപ്പോൾ അനക്കമില്ലാഞ്ഞ് പൊയ്ക്കാണും എന്ന് സുമം ധരിച്ചു…
പിന്നെയും കുറച്ച് ഏറെ നേരം സുമം അകത്ത് അനക്കമില്ലാതെ ശ്വാസം പിടിച്ച് തുടർന്നു…
കുറച്ച് കൂടി കഴിഞ്ഞ് നാടാർ പോയിക്കാണും എന്ന ധാരണയിൽ സുമ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ കതക് തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി…
പക്ഷേ…. ഭിത്തിയിൽ ചാരി മുത്തു നാടാർ അനങ്ങാതെ നില്പുണ്ടായിരുന്നു…
തന്റെ കള്ളം പിടിച്ച ജാള്യതയോടെ സുമം അകത്ത് കയറി…
ഒപ്പം മുത്തു നാടാരും…
അകത്ത് കയറിയ ഉടൻ നാടാർ കതകിന്റെ കുറ്റിയിട്ടു…..
സുമം ആലില പോലെ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി
പതുക്കെ നാടാർ സുമത്തിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു….
മാർ കുടങ്ങൾക്ക് മേലെ കരങ്ങൾ പിണച്ചു വച്ച് വിതുമ്പി ക്കൊണ്ട് സുമ നാടാരുടെ കരവലയത്തിൽ ഒതുങ്ങി..
” അച്ഛനും അമ്മയും ഇവിടെ ഇല്ലെന്നും ദൂരസ്ഥലത്ത് പോയേക്കുവാന്നും മോളിവിടെ ഉണ്ടെന്നും അറിഞ്ഞേച്ചാ വന്നത്… കാര്യം പറഞ്ഞിട്ട് പോകാമെന്ന് കരുതി… പക്ഷേ…. വീട് വാടകയ്ക്ക് തന്നിട്ട് വാടക ചോദിക്കാൻ വന്നപ്പോ…. ഒരു പട്ടീടെ വില പോലും തരാത്തപ്പോ…. എനിക്ക് വാശിയായി… ഒന്നുകിൽ വാടക കിട്ടണം….അല്ലെങ്കിൽ…. ഉണ്ടോ… വാടക തരാൻ…?”
സുമ വാവിട്ട് കരയാൻ തുടങ്ങി
“മോള്… കരഞ്ഞിട്ട് കാര്യോല്ല… ആരും കേൾക്കാനില്ല… വാടക കിട്ടിയാൽ….ഞാനങ്ട് പോയേക്കാം…..”
Nice സ്റ്റോറി…
Keep continues
Nice