മമ്മി എന്‍റെ മാലാഖ [Chudala] 798

“നീ വേറെ വല്ല പെണ്ണുങ്ങളുടെ അടുത്തോ അതല്ലങ്കില്‍ ഞാന്‍ കടി മൂത്ത് വേറെ വല്ലവനും ഒക്കെ കിടന്നു കൊടുക്കുന്നതിലും നല്ലതല്ലേ ഇത എന്നൊക്കെയാണ് അവള്‍ പറഞ്ഞതു…ഓര്‍ത്തപ്പോ എനിക്ക് ശെരി ആണെന്ന് തോന്നി…നിനക്ക് എന്ത് തോന്നുന്നു വിധു”
മമ്മിയുടെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു ഭാവ വ്യത്യാസം പോലും ഇല്ല…വശ്യമായ ചിരി ഇല്ല…വളരെ സീരിയസ് ആയ കാര്യം ഇത്രയും സിമ്പിള്‍ ആയി മമ്മി ചോദിച്ചു…എനിക്കും അല്‍പ്പം ദൈരയം വന്നു ,…അല്ലങ്കിലും എന്‍റെ മമ്മിയുടെ മുന്‍പില്‍ ഞാന്‍ എന്തിനു പേടിക്കണം…ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെളിഞ്ഞിരുന്നു..
“അങ്ങനെ തെറ്റാണു എന്ന് തോന്നുനില്ല അല്ല മമ്മി…നമുക്ക് മമ്മി പറഞ്ഞപ്പോലെ നമ്മളെ ഉള്ളു..അപ്പോള്‍ പിന്നെ നമ്മുടെ ആവശ്യങ്ങള്‍ പരസപരം നമ്മള്‍ തന്നെ വേണ്ടേ നിറവേറ്റാന്‍ ഹെല്പ് ചെയ്യേണ്ടതു…”
“അതെ അത് ശെരിയാണ്…അതാണ്‌ ഞാനും ആലോചിക്കുന്നെ”
“മാത്രമല്ല മമ്മി ഇപ്പോള്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് ജീവിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് വര്ഷം കുറെ ആയില്ലേ..എന്നെക്കാള്‍ അതിന്‍റെ ആവശ്യം ഇപ്പോള്‍ മമ്മിക്കാണു.”
“ഉം”
“മമ്മി എങ്ങനെ പിടിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു..ഇത്രേം കാലം…വേറെ എന്തെങ്കിലും റിലേഷന്‍ ഉണ്ടോ മമ്മിക്കു…ഉണ്ടെങ്കില്‍ എന്നോട് ദൈര്യമായി പറയട്ടോ”
“ഹേ അങ്ങനെ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല വിധു.ഉണ്ടെങ്കില്‍ അത് ആദ്യം പറയുന്നത് നിന്നോടാരിക്കും…നിന്‍റെ അച്ഛന്‍ മരിച്ചപ്പോള്‍ പലരും രണ്ടാമതൊരു കല്യാണത്തിനു നിര്‍ബന്ധിച്ചതാണ്‌ പക്ഷെ അന്നൊന്നും അതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കഞ്ഞത് ഞാന്‍ വേറെ കെട്ടിയാല്‍ നിന്‍റെ ഭാവി എങ്ങനെ ആകും എന്നലോചിചാരുന്നു..പിന്നെ പിടിച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ പറ്റാതെ വരുമ്പോള്‍ എല്ലാവരും ചെയും പോലെ ഞാനും വിരലിടും അത്ര തന്നെ “
“മമ്മി എത്ര കൂള്‍ ആയിടാണ് എന്നോട് ഇങ്ങനെ എല്ലാ സംസാരിക്കുന്നത്…വിരലിടുന്ന കാര്യമെല്ലാം..എനികെന്തോ അത്ഭുതമായി തോന്നുന്നു “
“അതിനു എന്താണ് പ്രശനം വിധു..ഞാന്‍ എന്‍റെ മോനോടല്ലേ പറയുന്നേ..നിന്നോളം ഞാന്‍ ഈ ലോകത്ത് ആരെ ആണ് വിശ്വസിക്കാ..”:
മമ്മിയുടെ മറുപടികള്‍ എന്നെ വല്ലാതെ ആഴത്തില്‍ സ്പര്‍ശിച്ചു..
“മമ്മി..മമ്മിക്കു സമ്മതമാണോ”
“മോനെ അങ്ങനെ ചോദിച്ചാല്‍..അല്ല എന്ന് പറയാന്‍ എനിക്കും കഴിയുന്നില്ല..പിന്നെ നീ പറഞ്ഞപ്പോലെ ബന്ധങ്ങളുടെ അതിര്‍ വരമ്പുകള്‍ എല്ലാം ആലോചിക്കുമ്പോള്‍ എന്തോ..പക്ഷെ അന്ന് നീ ഓര്‍ക്കുന്നില്ലേ പള്ളിയില്‍ വച്ചു അച്ഛന്‍ എന്‍റെ എല്ലാ സങ്കടത്തിനും അതിരുണ്ടാകും എന്ന് പറഞ്ഞത്”
“ഉം ഉവ…അന്ന് സോഫിയാന്റി വന്ന ദിവസം”