മനക്കൽ ഗ്രാമം 10 [Achu Mon] 441

മനോജ് : എടാ നായെ നിന്നെ ഇന്ന് ഞാൻ കൊല്ലുമെടാ എന്ന പറഞ്ഞു ചിറി വിളിച്ചോണ്ടിരുന്നു….

അപ്പോഴത്തേക്കും ബാക്കിയുള്ളവരും അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു….

മല്ലന്മാർ മനോജിനെയും പിടിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി….

എല്ലാവരും വന്ന കുറച്ചു നേരം അവിടെ നോക്കി നിന്നിട്ടു അവരവരുടെ മുറികളിലേക്ക് പോയി… ഞാനും മുറിയിൽ കയറി കതകടച്ചു കിടന്നു… നേരം വെളുത്ത തുടങ്ങിരുന്നു….

നല്ല ഉറക്കത്തിൽ ആരോ എന്നെ കുലുക്കി വിളിച്ചപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഉണർന്നത്…. നോക്കിയപ്പോൾ മലന്മാരിൽ ഒരാളും അയേയും ലക്ഷ്മിയോക്കെ ഉണ്ട്…

ഞാൻ കണ്ണ് തിരുമ്മി കൊണ്ട് : എന്താണ്…രാവിലെ എല്ലാവരും…

മല്ലൻ : കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛൻ….

അത്രെയും പറഞ്ഞ അയാൾ തല കുനിച്ചു നിന്ന്…

ഞാൻ : അച്ഛൻ എന്ത് പറ്റി…

എന്നും ചോദിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് വെളിയിലേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങി….

മല്ലൻ : കുഞ്ഞിപ്പോ അങ്ങോട്ട് പോകേണ്ട…

കാര്യം പന്തിയല്ല എന്ന് മനസ്സിലായ ഞാൻ ആ മല്ലൻ തള്ളിയിട്ടിട്ട് പുറത്തേക്കോടി…

പുറത്തു ഒരാൾകൂട്ടം… ഞാൻ ഓടി അങ്ങോട്ടേക്കെത്തിയപ്പോ ആരൊക്കയോ എന്നെ തടയാൻ ശ്രേമിച്ചു… ഞാൻ അതൊക്കെ വകഞ്ഞു മാറി ചെന്ന് നോക്കുമ്പോൾ രക്തത്തിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുന്ന അച്ഛനെയാണ്….

ഞാൻ ഓടി ചെന്ന് അച്ഛന്റെ തലയെടുത്ത മടിയിൽ വെച്ച അലറി വിളിച്ചു…

അച്ഛൻ എന്നെ വിട്ടു പോയെതെനിക്കുൾക്കോളളാൻ കഴിഞ്ഞില്ല… ഞാൻ ആ നടു മുറ്റത്തു അച്ചന്റെ തല മടിയിൽ വെച്ച എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ അവിടിരുന്നു…

അവിടെ അപ്പോഴേക്കും ബ്രെഹ്മദത്തൻ നമ്പൂതിരിയും മറ്റുള്ള അധികാരികളും എല്ലാം എത്തിയിരിന്നു…