മനക്കൽ ഗ്രാമം 5 [Achu Mon] 696

ഞാൻ : ഒന്ന് ശല്യപ്പെടുത്താതെ പോയെടി..

അപ്പോഴേക്കും അമ്പിളിയും, ധന്യയും, രേണുകയും കൂടി കേറി വന്നു..

ധന്യ : അച്ചൂട്ടോ…

ആതിര : ദേ പോത്തു പോലെ കിടക്കുന്നു..

അമ്പിളി : എന്നാ പറ്റി, പനി വലതും പിടിച്ചോ..

അവൾ ആധിയോടെ കയറി വന്നു എന്റെ നെറ്റിയിൽ കൈ വെച്ച് നോക്കി.. ചൂടൊന്നുമില്ലാത്തോണ്ട് അവൾ പനിയൊന്നുമില്ലലോ.. അച്ചൂട്ടാ എന്ന പറ്റിയെടാ..

ആതിര : അവനു പനിയും കോപ്പുമൊന്നുമില്ല.. അവനു ഭയങ്കര ക്ഷിണം, രാത്രിയിൽ ആ ശ്രീകലയെ പണ്ണാൻ പോയി കാണും.. അവൾ ഒരു നീരസത്തോടെ പറഞ്ഞു ..

അപ്പോൾ ധന്യക്കും അമ്പിളിക്കും കാര്യം മനസ്സിലായി.. അവർ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.. എന്തേലും പറഞ്ഞാൽ അബദ്ധമാകും.. മൗനം വിദ്വാന് ഭുകഷ്ണം എന്നാണല്ലോ..

ധന്യയുടെയും അമ്പിളിയുടെയും ആക്കിയുള്ള ചിരി രേണുക ശ്രദ്ധിച്ചു..

ധന്യ : എടി അവൻ അവിടെ കിടക്കട്ടെ.. അവനു തോന്നുമ്പോ എഴുന്നേറ്റ് വരും.. ശല്യപെടുത്തണ്ട ..

രേണുക : എന്താണ് ഒരു ചുറ്റിക്കളി, സാധാരണ കോഴി കൂവുന്നതിനു മുന്നെ എഴുനേൽക്കുന്നവൻ… ഇന്ന് സൂര്യൻ ഉച്ചിക്കുമുകളിൽ എത്തിട്ടും മേലാ എന്ന് പറഞ്ഞു കിടക്കുന്നു.. ഇവിടെ 2 പേർ അവനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു .. എന്താണ് മക്കളെ ഒരു ചുറ്റി കളി..

രേണുകയും അവളുടെ അമ്മയും ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങളിൽ എന്തെങ്കിലും തുമ്പ് കിട്ടിയാൽ മതി അത് വെച്ച അന്വഷിച്ച ഒരു നിഗമനത്തിൽ അങ്ങ് എത്തും.. ചിലപ്പോ ഒരു കാര്യവും കാണില്ല പക്ഷെ അവരുടെ ഒരു സമാധാനത്തിന് അതവർ ബാക്കിയുള്ളവരെ അടിച്ചേല്പിക്കാനും നല്ല മിടുക്കാണ്.. ഇവരുടെ നാക്കിനോട് മുട്ടി നില്ക്കാൻ പാടാണ്.. അത്രക്ക് വിശ്വാസ്യത ആയിരിക്കും ഇവരുടെ കഥക്ക്..