മനക്കൽ ഗ്രാമം 5 [Achu Mon] 636

ഇപ്പൊ എല്ലാവരും ക്ഷിണിച്ചിരിക്കുകയാണ്.. പയ്യെ തിന്നാൽ പനയും തിന്നാം എന്നല്ലേ…അത് കൊണ്ട് ഞാനും വലിയ താല്പര്യം കാണിച്ചില്ല..

ഞാൻ തുണിയൊന്നും ഇടാൻ പോയില്ല.. ഞാൻ ലക്ഷ്മിയുടെയും ധന്യയുടെയും അടുത്ത വന്നിരുന്നു.. എന്നിട്ട് അവരോട് ഇന്നത്തെ സംഭവങ്ങൾ പറഞ്ഞു..

ഞാൻ ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ വസ്ത്രങ്ങൾ എടുത്ത് ബാക്കിയുള്ളവരും എന്റെ അടുക്കൽ വന്നിരുന്നു.. കാവ്യാ ഇപ്പോഴും എഴുനേൽക്കാൻ മടിയായിട്ട് അവിടെ മലർന്ന് കിടക്കുകയാണ്… ഗുഹയ്ക്ക് വലിയ വലിപ്പമില്ലാത്തോണ്ട് ഞാൻ പറയുന്നത് എവിടിരുന്നാലും കേൾക്കാം..

ലക്ഷ്മി : അതൊന്നും അവളെ കൊണ്ട് കുട്ടിയ കുടിലെടാ.. നി പേടിക്കാതെ..

അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവളുടെ മുഖത്തെ ടെൻഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നു… അവൾ എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞതാ..

ആതിര : എടാ ഈ കാര്യം നിന്റെ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു വേറെ ആരെങ്കിലും ഏല്പിക്കരുതോ…

ഞാൻ : അച്ഛൻ പഴയ ആളാണ്, തിരുവായിക്ക് എതിർ വായില്ല എന്ന് കരുതുന്ന അൾക്കാരണവർ.. അത് കൊണ്ടല്ലേ അവരിത്രയും ദ്രോഹം ചെയ്തിട്ടും ആരും ഒന്നും പ്രതികരിക്കാത്തത്..

ഇനിയും നമ്മൾ പ്രതികരിച്ചെന്നിരിക്കട്ടെ … അവർക്കാണ് പണവും, ആൾബലവും, അധികാരവുമെല്ലാം.. അവർ നമ്മുടെ കുടുംബത്തോടെ കത്തിച്ചാലും ഒരു പട്ടിയും ചോദിക്കാൻ വരില്ല..ഇവിടുന്ന് ഓടി പോകാമെന്നു വിചാരിച്ചാൽ എവിടേക്ക് പോകും നമ്മൾ..

എടി നമ്മുക്ക് അങ്ങോട്ട് ചെന്ന് ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല .. പിന്നെ ഇങ്ങോട്ടു വന്നാൽ വെറുതെ വിടാനും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല.. ഞാൻ ശ്രീകലയെ അടിച്ചു പുർ പൊളിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു കുറ്റബോധവും തോന്നിട്ടില്ല.. അവളുടെ അപ്പനും, വലിയച്ഛനും നിങ്ങളുടെ അമ്മമാരോട് ചെയ്തത് വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ അത് കുറഞ്ഞ ശിക്ഷയാണ്.. എന്നെ കൊണ്ട് ചെയ്യാൻ പറ്റിയത് ഞാനും ചെയ്തു.. ഒരു പകരത്തിനു പകരം..