മനക്കൽ ഗ്രാമം 5 [Achu Mon] 709

നമ്മുക്ക് പ്രതികരിക്കാൻ കഴിയില്ല.. പലരും മക്കളെയോർത്താണ് പലതും സഹിക്കുന്നത്.. പ്രതികരിച്ചാൽ അവർ കുടുംബത്തോട് കത്തിക്കും.. ആരും ചോദിക്കാനും പറയാനും വരില്ല..

നീ അന്ന് ശ്രീകലയോടെ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തില്ലേ.. ഒന്ന് നിറുത്തിട്ട്..

ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഒരു നാണത്തോടെ.. അന്ന് ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും നിനക്ക് സമർപ്പിച്ചതാണ്.. ആരേലും ഒരാളേലും ഇങ്ങോട്ടു കിട്ടിയതിന്റ ഒരംശമെങ്കിലും തിരിച്ചു കൊടുത്താലോ.. ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ കിടന്ന് നീറി പുകഞ്ഞോണ്ടിരുന്ന കനലിന് ഒരാശ്വാസം തോന്നി നീ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ..

വീണ്ടും കണ്ണ് തുടച്ചു കൊണ്ട്…

അതിലും എത്രയോ ഭേദമട നിന്റെ കൂടെ കളിക്കുന്നത്.. ഞങ്ങൾ അത് മനസറിഞ്ഞു ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ട്..

ഞാൻ ഇവൾ എന്ന തേങ്ങായ ഈ പറയുന്നത് എന്ന കരുതി അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

അവൾ : എടാ, ഇവിടുത്തെ ഏക ആണതരിയാണ് നീ.. ഞങ്ങൾ എല്ലാവർക്കും നീ എന്ന് വെച്ചാൽ ജീവൻ ആണ്.. അത് കൊണ്ടാണ് ഓരോരുത്തരും നിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇത്ര ശുഷ്‌കാന്തി കാണിക്കുന്നത്.. ഞങ്ങളുടെ ഭാവി എന്ന് പറയുന്നത് ഇരുട്ടാണ് അതിലെ ഒരു തിരി നാളമാണ് നീ ഇപ്പോൾ. ഇപ്പോഴാണ് നിന്റെ കൂടെ ഞങ്ങൾ ഇത്രെയും അടുത്തിടപെഴുകുന്നത്.. എല്ലാവര്ക്കും നീ അവരുടേത് മാത്രം ആകണമെന്നാണ്ഗ്രഹം.. അതിൽ ആതിര കുറച്ചു ഓവർ ആണ്.. കുറെ ദിവസമായി ഞാൻ ഓങ്ങി വെച്ചിട്ട്..

അവൾ പലപ്പോഴായിട്ട് നിന്റെ കാര്യത്തിൽ ആവശ്യമില്ലാതെ തലയിടുന്നുണ്ട്.. അത് മുളയിലേ നുള്ളിയിലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ ബാക്കിയുള്ളവർ നിരാശ കാമുകിമാരായിട്ട് ഇവിടെ കഴിയേണ്ടി വരും.. അവസാനം ഏതെങ്കിലും പരട്ട കിളവന്മാരുടെ അടുക്കളപ്പുറത്ത് നരകിച്ചു ചാവുകയൊള്ളു.. അങ്ങനെ ചാകാൻ ഞാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല, നമ്മുക്ക് അടിച്ചുപൊളിക്കാമെടാ…