മനക്കൽ ഗ്രാമം 7 [Achu Mon] 461

ഇപ്പൊ അവളുടെ വായിൽ നിന്നുള്ള തെറിവിളിയൊന്നും കേൾക്കാനില്ല… അവളുടെ കരച്ചിൽ മാത്രമേ ഇപ്പോൾ കേൾക്കാൻ ഉള്ളു… അവൾ കുതറി മാറാൻ ശ്രേമിക്കുന്നുണ്ട്.. അവൾ എന്റെ മുഖം അമർത്തി പിടിച്ചതിലും ശക്തിയിൽ അവളുടെ 2 കാലുകളും എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു ലോക്ക് ചെയ്താണ് ഞാൻ കളിക്കുന്നത്…

ഞാൻ എന്താടി കൂത്തച്ചി നിനക്ക് ഒന്നും പറയാനില്ലേ… ഞാൻ വീണ്ടും അടിച്ചു…

റോസി.. എനിക്ക് വയ്യ.. ഞാൻ ഇപ്പൊ ചാകും… എന്നെ വിട… ലക്ഷ്മിക്ക് ..അവളുടെ ശബ്ദം നേർത്ത് നേർത്ത് വന്നു…

2 3 പ്രാവശ്യം പോയപ്പോഴത്തേക്കും അവൾ തളർന്നു… അവളുടെ ആക്രാന്തം കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി…എന്റെ പാല് പോയാൽ പോലും ഇവൾ തളരില്ല എന്ന്… ഇതിപ്പോ ഞാൻ ഒന്ന് ആഞ്ഞടിച്ചപ്പോഴത്തേക്കും അവളുടെ വേടി തീർന്നു…

അപ്പോഴാണ് ലക്ഷ്മിയെ കുറിച്ചെനിക്കോർമ്മ വന്നത്.. അവൾക്കലായിരുന്നോ കഴപ്പ്… എന്നെ കാണുമ്പോൾ അവൾക്കെന്നോടൊരു പുച്ഛം.. ആ പുച്ഛം മാറ്റി കൊടുക്കാം…

ഞാൻ ലക്ഷ്മിയെ നോക്കിയപ്പോൾ… അവൾ എന്റെ അടി കണ്ട പേടിച്ച തുറിച്ചു നോക്കി നിൽക്കുവാണ്… ഞാൻ റോസിയെ വിട്ട് ലക്ഷ്മിയുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു…

ലക്ഷ്മി : വേണ്ടാ .. എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യരുതേ…. അവൾ കെഞ്ചി..

ഞാൻ : ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാൻ.. നിങ്ങൾ എന്തിനു എന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്നോ അത് മാത്രമേ ഞാൻ ചെയ്യൂ…

ലക്ഷ്മി റോസിയെ ഒന്ന് നോക്കി… റോസി കണ്ണും തുറിച്ച ശ്വാസം എടുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുകയാണ്…

ലക്ഷ്മി : ഞാനല്ല, അവൾക്കായിരുന്നു നിന്നോട് കളിയ്ക്കാൻ താല്പര്യം.. ഞാൻ അവളുടെ കൂടെ വന്നെന്നെ ഉള്ളു…