മനക്കൽ ഗ്രാമം 7 [Achu Mon] 430

അവൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവനെ അബദ്ധം മനസ്സിലായത്…

ചെറിയമ്മയും അമ്മയും അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി നിൽക്കുന്നു… കയ്യിന്ന് പോയി എന്നവനെ മനസ്സിലായി…

ചെറിയമ്മ അവന്റെ കരണകുട്ടി നോക്കിയൊരു പൊട്ടീര് കൊടുത്തു….

തോന്നിയവാസം പറയുന്നോ….

ശ്രീകലയും അയ്യടാ എന്ന് പറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്… എന്ത് പറയും…ഇവൻ ഇങ്ങനെ വിളിച്ചു കൂവുമെന്ന് അവൾ സ്വപ്നത്തിൽ വിചാരിച്ചില്ല…

അവൻ: നിങ്ങക്കൊക്കെ തോന്നിയവാസം കാണിക്കാം.. ഞാൻ പറഞ്ഞതാ കുറ്റം… ഞങ്ങൾ പലപ്പോഴും കണ്ടിട്ടുണ്ട് നിങ്ങൾ നാലു പേരും ബന്ധപെടുന്നത്…

അത്രെയും നേരം മിണ്ടാതെ അവിടെ കിടന്ന ശ്രീലക്ഷ്മി എഴുന്നേറ്റ് വന്നു അവനിട്ട് ഒന്ന് പെടച്ചു…

ചെറിയമ്മയും, വലിയമ്മയും ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ അവിടെ തന്നിരുന്നു…. എന്ത് പറയാൻ…

ശ്രീലക്ഷ്മി : ഒരുമാതിരി ഉമ്പിത്തരം പറയരുതെ… നിന്നെ കാട്ടിലും മാന്യത ഉണ്ട് ആ ചെക്കനെ… തുഫ്….

ഓ ഇവിടെയെല്ലാരും മാന്യന്മാർ… ഞാൻ മാത്രം ഊമ്പൻ… അതേടി നിന്റെയൊക്കെ താളത്തിനു തുള്ളിയ എന്നെ വേണം പറയാൻ… നിനക്കൊക്കെ അവനെ കിട്ടിയപ്പോ, ഞാൻ വെറും ഉമ്പനാണ് അല്ലെ.. ഞാൻ കാണിച്ച താരമെടി ….

എന്നും പറഞ്ഞവൻ ചവുട്ടി തുള്ളി വെളിയിലേക്ക് പോയി…

ശ്രീലക്ഷ്മി എന്ത് പറയണമെന്ന അറിയാതെ ചെറിയമ്മയുടെ അടുത്ത ചെന്ന് സമാധാനിപ്പിച്ചു…

ശ്രീലക്ഷ്മി : സംഭവിക്കാൻ പാടില്ലാത്തതാണ് സംഭവിച്ചത്…

അവൾ എല്ലാ കഥകളും വളരെ ഡീറ്റൈലായി പറഞ്ഞു കൊടുത്തു… അവർ അമ്മയും, ചെറിയമ്മയും, അച്ഛനും, ചെറിയച്ഛനും ഒക്കെ നടത്തിയ കുട്ടിക്കളി ഉൾപ്പടെ…. എന്നിട്ട്…